កូនបំណុលស្នេហ៍

Ep24 : បងជាអ្នកណា?

   "ឈប់និយាយច្រើនទៅបងឃ្លានហើយ"ជុងហ្គុកអូសថេយ៉ុងដើរសម្តៅទៅបន្ទប់ទឹករួចលើកកម្លោះតូចដាក់លើឡាបូ ចាប់ផ្តើមទាញកញ្ចឹងកថេយ៉ុងបឺតជញ្ជក់បបូរមាត់គ្រលាស់អណ្តាតវាសដួសដងយកភាពផ្អែមស្រទន់ដូចស្ករគ្រាប់ ដៃនៅមិនស្ងៀមលូកសើយអាវសុឺមីថេយ៉ុងឡើងហើយចាប់ច្បិចច្របាច់ឈ្លីចុងដោះថេយ៉ុងយ៉ាងស្ទាត់ជំនាញ។

   "អ្ហឹស...ជុង..."ស្របពេលជុងហ្គុកដកបបូរមាត់ថេយ៉ុងមិនទាន់បាននិយាយផងក៏ត្រូវជុងហ្គុកអោនថើបក្រេបជញ្ជក់ខាំមាត់គេម្តងទៀតធ្វើអោយម្ចាស់ខ្លួនត្រូវសម្របទៅតាមយ៉ាងភ្លើតភ្លើនបន្តិចក្រោយមកទើបជុងហ្គុកបង្អូសបបូរមាត់មកខាំបឺតជញ្ជក់ត្រង់ចន្លោះកក្រអូបឈ្ងុយដូចទឹកអប់របស់ថេយ៉ុង។

   "ជុងហ្គុកហ្អា៎ កុំបែបនេះអី! រឿងនេះបងចង់ធ្វើពេលណាក៏បានតែការងារបងសំខាន់ជាងណា៎បងមិនអាចចោលការងារដោយសារតែបែបនេះបានទេ"

    "ប្រាប់ហើយថាលែងសំខាន់ហើយពេលនេះបងចង់សុីឯង"ជុងហ្គុកមិនខ្វល់គេចាប់ប្រឡេះឡេវអាវថេយ៉ុងប្រើបបូរមាត់ទន់ល្មើយរុករានឥតឈប់។

   "ជុងហ្គុក ខ្ញុំនៅក្បែរបងគ្រប់ពេលដូច្នេះបងធ្វើការងារបងសិនទៅក្រែងថាវាសំខាន់ណាស់ឬ?"

   "..."ថេយ៉ុងចាប់ផ្តើមស្ងាត់មាត់ពេលជុងហ្គុកបញ្ឈប់សកម្មភាពដោយទម្លាក់ដៃចុះងើយមុខមកមើលគេក្នុងក្រសែភ្នែកវាស់ស្មានមិនត្រូវ។

    "បងធ្លាប់សំខាន់សម្រាប់ឯងទេ? ការងារបង បងចេះចាត់ចែងហើយហេតុអីក៏ឯងខ្វល់តែពីការងារបង? ទុកបងជាស្អី? ហ្អាស៎ និយាយទៅ!"ជុងហ្គុកគំហកអស់សម្លេងព្រោះគេអស់ភាពអត់ទ្រាំហើយហេតុអីគេនៅទីនេះថេយ៉ុងរំពឹងគិតតែការងារគ្មានប្រយោជន៍របស់គេនោះទៅវិញ។

   "ខ្ញុំគ្រាន់តែ..."

    "គ្រាន់តែស្អី? ខ្ពើមរអើមបងមែនទេ មិនចង់អោយបងប៉ះពាល់ឯងមែនទេ? រកលេសនេះនោះមិនឈប់គិតថាបងភ្លើណាស់មែនទេ ហុឹស! បានហើយ"ជុងហ្គុកលើកខ្នងដៃជូតបបូរមាត់ហើយបម្រុងបែរខ្នងដើរចេញតែថេយ៉ុងន្រញាប់ប្រវេប្រវាអោបគេពីក្រោយជាប់ហើយគ្រវីក្បាលតិចៗ។