Butterfly...Jeon🦋 (Completed)

🦋9🦋

"ဟုတ်တယ်..."

"အေး...အဲ့တာဆို နင့်အခန်းထဲထည့်ထားပီးမွေး
တခြားနေရာတွေလျှောက်မသွား
စေနဲ့ ယုန်တွေကဘယ်လောက်အာရုံနောက်
ရလဲနင်သိလား ငါ့ကိုတခုခုစိတ်ဒုက္ခပေး
ရင်တော့ ငါသတ်ပစ်မှာနော်...."

"ငါ့ယုန်တွေကိုသတ်ရင်
နင့်ကိုလည်းငါသတ်မှာပေါ့...."

"လူကဖြင့် ဒီလို လက်ညိုးလေးနဲ့ထိုးချ
လိုက်ရင်တောင် အသက်ထွက်သွား
မယ့် ကောင်ကများ...."

နှဖူးပေါ်လက်သည်းအရှည်တွေဖြင့်
ထိုးလာပီးလှောင်ပြောင်သော
LeeHannaလက်တွေအားရိုက်ချလိုက်သည်။

"ဒီနေ့ ကို အိမ်ကို လာမှာ ငါတို့မင်္ဂလာ
ဆောင်ပြီးရင် အိမ်သပ်သပ်ခွဲနေမဲ့
ကိစ္စလာဆွေးနွေးမလို့....
နင့်ယုန်တွေရော နင်ရော မျက်စိလာ
မနောက်နဲ့...JeonJungKook..
ငါပြောတာကြားလား...."

မိုးရွာတဲ့နေ့ထဲက ပျောက်သွားခဲ့သော
Jimin သည် ရှစ်ရက်မြောက်ခဲ့ပြီ။
အိမ်ကိုလည်းမလာခဲ့....။မိုးရေထဲ
ထွက်သွားသောကိစ္စနဲ့ပတ်သတ်ပီး
မေမေက လုံခြုံရေးပိုတင်းကျပ်လိုက်
တာကြောင့် အခန်းထဲကအခန်းပြင်တောင်
ထွက်ဖို့မလွယ်ကူပါ..။
အိမ်မက်ထဲမှာတွေ့နေရလို့ တင်းတိမ်နေပေမယ့်
အပြင်မှာက လန့်နိုးစရာမလိုဘူးလေ....။
သိပ်ရူးခဲ့ရသောHarryPotterဇာတ်လမ်းတွဲထဲက
ဖိနပ်ကိုထိလိုက်ရုံဖြင့်ရောက်ချင်သောနေရာ
အားတန်းရောက်သွားနိုင့်သည့် မှော်ပညာရှိရင်
သိပ်ကောင်းလိမ့်မည်...။

"နားမကြားသလို လုပ်နေလည်း...
နင်ကြားနေတာ ငါသိတယ်...."

အောက်နူတ်ခမ်းအားကိုက်ကာ
ပေစောင်စောင်ကြည့်နေသောJeonJungKook
ပုံစံသည် စတွေ့ထဲကယောကျ်ားလေးနဲ့
မိန်းကလေးဖြစ်ရက်နဲ့ မနာလိုရတာ
ဒီနေ့ဒီအချိန်အထိ...။
နေကောင်းသောနေ့မျိုးတွင်ခြံထဲဆင်းကာ
လိပ်ပြာလိုက်ဖမ်းသည်ဟုခေါင်းစဉ်တပ်
လျှက်ပြေးလွှားနေသော ပုံရိပ်လှလှတွေ....
လွမ်းလွမ်းဆွေးဆွေးတယောထိုးကာ
နစ်သီးလှသော အသံချိုချိုတွေနဲ့
စာသားတွေ လွှင့်ပျံလာသောအချိန်တွေ....
မြင်ရခဲပေမယ့် အားပါးတရရီမောလိုက်
သောအခါ တွေ့ရတတ်သည် ဖြူစင်ခြင်း
အမှတ်အသားတွေကို ဘယ်လိုမုန်းမိမှန်းမသိပါ...။