កូនបំណុលស្នេហ៍

Ep19 : គ្រាន់តែហួងហែង

   "បងមិននិយាយច្រើនដងទេ"ជុងហ្គុកក្រោកពីពូកដើរទៅទូរសម្លៀកបំពាក់រើបន្តិចក៏ដកអាវសុឺមីពណ៌សរបស់គេមួយចេញមកព្រមជាមួយអាវរងារក្រាស់ឃ្មឹកយកមកដាក់លើពូកក្បែរថេយ៉ុងមុននិងដោះអាវក្រៅអោយថេយ៉ុងយឺតៗ។

   "ខ្ញុំធ្វើខ្លួនឯងក៏បាន"

   "មិនបាច់"

   "តែ..."

    "បើនៅតែនិយាយទៀតបងរំលោភកុំបន្ទោស"

   "ចូលចិត្តតែគម្រាម"ថេយ៉ុងបណ្តោយជុងហ្គុកប្តូរសម្លៀកបំពាក់អោយគេរហូតដល់រួចរាល់តែក៏ត្រូវធ្វើមុខឆ្ងល់ឡើងមកម្តងទៀតពេលជុងហ្គុកពាក់អាវរងារួចលើកគេបីឡើងបន្ទាប់ពីខលទៅនិយាយស្អីខ្លះជាមួយជីហ៊ុនក៏មិនដឹង។

   "ទៅណា?"

   "ទៅទិញខោអាវ"

   "ខោអាវឡើងណែនទូរនៅទិញថែមទៀត រាល់ដងបងចំណាយលុយខ្ជះខ្ជាយបែបហ្នឹងឬ? ប្រាប់ទៅចុះទោះជាមានកប់ពពកតែបើបែបនេះក៏គង់តែក្ស័យធន់ដែរ"

   "ទិញអោយឯងហ្នឹង ល្ងង់មែន! ហើយចំពោះរឿងលុយនេះចាយមួយជីវិតក៏មិនអស់ដែរមិនចាំបាច់បារម្ភខ្លាចបងចិញ្ចឹមឯងមិនរស់ទេ" ជុងហ្គុកលើកបីរាងកាយតូចស្តើងរបស់ថេយ៉ុងឡើង ថេយ៉ុងប្រញាប់លើកដៃអោបកគេញញឹមក្បួចឡើងមកហើយក៏ងើយឆ្មក់ថើបថ្ពាល់ជុងហ្គុកមួយខ្សឺតទៀតលេងអោយម្ចាស់ខ្លួនមុខឡើងក្រហម។

   "បើឯងលួចថើបបងទៀត បងខឹង"

   "ហាស៎? ថាម៉េចស្តាប់មិនលឺ!"

   ជុបៗៗ! ថេយ៉ុងងើយថើបជុងហ្គុកឡើងបីបួនខ្សឺតលេងអោយថ្ពាល់អ្នកកម្លោះឡើងកម្តៅក្រហមពីថ្ពាល់ដល់គុម្ភត្រចៀក ខឹងបន្តិចចង់ចាប់គ្រញិចថេយ៉ុងបន្តិច ក្មេងនេះពិតជាមិនស្គាល់មេឃខ្ពស់ដីក្រាស់ពិតមែន។

   "នែ៎! ប្រាប់ថាកុំអោយថើប"

   "ចុះបើចង់ថើប?"

   "បងខឹង"

   "ខឹងៗទៅ គិតថាខ្ញុំខ្វល់?"ថេយ៉ុងរឹតរង្វង់ដៃអោបតោងកជុងហ្គុកជាប់ស្រែកឡូឡាឌឺដងផ្លែផ្កាអោយគេវិញមិនបាត់មួយម៉ាត់សោះ។