Trídyma: The Triplets Heir and Heiresses [COMPLETED]

CHAPTER 45

Hera's POV

Nang mawalan ng malay si Yoshiko, diniretso namin siyang dalhin sa bahay. Mga tatlong araw na rin since the incident happened, until now, Yoshiko's unconscious.

If it's not for Yoshiko, hindi ko paaapakin sa bahay ang Krylly na 'to. But since may dulot naman ang pagsulpot niya kanina, palalagpasin ko.

She's still making my blood boil. Naiinis ako sa mga taong mababait like her.

Napatigil ako sa pagmamasid kay Krylly na ngayon ay nakahawak sa kamay ng walang malay na si Yosh nang nag ring ang phone ko.

Boyfriend kong Pogi calling...

Don't ask me kung sino ang nagpalit ng name niya sa phone ko basta hindi ako! Rolling my eyes, I answered the call.

“Hi Queen!!!”

Napangiwi ako sa sigaw ng Dela Cruz na 'to. Kailangan niya ba talagang sumigaw at halos basagin ang eardrums ko?

“Ba’t ka napatawag?”

“Miss lang kita! Mom said, we're going back to our own houses. I'm gonna miss you, Queen!”

Saka ko lang naalala. Dahil tapos na kami sa laban with Vidales, babalik na kami sa kaniya kaniyang bahay. Hindi na rin kami hihigpitan ng sobra. All are going back to normal.

“Drama, Dela Cruz. Para namang hindi tayo magkikita sa school.”

“You're talking as if you're not gonna miss me, Queen. Ba't parang ayaw mo yata akong kausap?”

Napapikit ako nang maramdaman ko ang guilt nang lumungkot ang boses niya. Binabaliw talaga ako ng Dela Cruz na 'to!

Bakit kaunting ganiyan niya lang nadadala agad ako? Geez!

“That's not what I mean, Zach. I will miss you, that's for sure. Pero we can still see each other sa school naman kaya wag kang mag inarte na parang katapusan na ng mundo.”

I heard a sigh from the other line. “Okay, fine. But why are you calling me Zach?”

“Ahm, because that's your name?” sagot ko.

“Nope. You're not calling me Zach. I'm not allowing you to call me that. Only family and friends are allowed to call me that.”

Naguluhan ako. Anong nangyari sa isang 'to. Anong gusto niyang itawag ko sa kaniya ulit? Unggoy?

But what the heck?! He's allowing everyone to call him Zach but not me? Girlfriend here! Baka kinakalimutan niya. Tsk.

“Oh, you want me to be formal? Fine, Mr. Zachary Dela Cruz," sarkastikong saad ko.

“No ,Queen,”  sagot niya. “Call me baby.”

Napangiwi ako. “Gosh, Dela Cruz! Ang dami mong alam!”

“Okay sige, wag na lang. Bye...”

Before I can even answer, binabaan niya na ako ng phone. Tatawagan ko na sana siya ulit when Hero went to me calling my name.

“Hera, Mom's calling for us.”

“Coming!” sagot ko.

Maybe I'll just deal with Dela Cruz later.

Pumunta na ako sa kwarto kung saan nagpapahinga si Yoshiko ngayon dahil nandon ang lahat kanina pa at alam kong hanggang ngayon nandoon pa rin sila. Hindi ng ako nagkamli dahil kumpleto sila roon habang nakatingin sa walang malay na si Yoshiko.

Nakamasid lang ako sasusunod nilang gagawin. Mom's holding a piece of paper while staring at Yoshiko when a tear escaped from her eyes. What is that she's holding? Dad suddenly get the peice of paper from Mom's hand then looked back at Yoshiko with widening eyes.