Marrying Amanda Salazar

CHAPTER 17 | REALIZATION

Dedicated to: Nins Garcia and Jesusa De Jesus.

Chapter 17: Realization

AMANDA CAN'T move on. The day after the reunion, she, Nikolai and Betty decided to fly back to Delivour.

Sinang-ayunan naman yun ng pamilya. Balak pa naman ang libutin ang Gleoda. Mas minabuti nalang nilang umuwi at baka ma-depressed ng tuluyan si Amanda.

"Okay ka lang?" Magkatabi sa eroplano si Betty at Amanda. Sa kabilang side naman ni Betty si Nikolai na nakasandal sa bintana at humihilik na.

"Oo." Simpleng sagot niya at pilit na ikinurba ang kanyang labi.

"Talaga?" Bumuntong hininga naman si Amanda. Umiling siya.

"Hindi pa." Pag-amin niya. Napakadaming pumapasok sa isip niya. Yung pagsasalita ni Timothy. Kung bakit hindi manlang niya dinalaw si Amanda kahit na magtago sa dilim si Timothy. Madami. Sobrang daming scenes ang pumapasok sa isip niya.

"Magiging okay ka din, Madame."

"You're my friend, yeah?" Napalunok naman si Betty. Deretsong nakatinginsi Amanda kay Betty.

"O-oo naman. Kaibigan kita."

"When I tried to reach Timothy, hindi ko siya nakita pero yung anino niya, yung anino niya ang nakita ko." Gulat naman si Betty.

"Talaga?" Tumango siya.

"Oo. And then, pumunta ako sa graden para dun umiyak. Nandun din si Drake, Betty. Alam mo ba yun?" Lalong namilog ang mata niya.

"Ano?!" Napalakas ang tanong niya kaya sinuway siya ng ibang pasahero. Humingin naman siya ng paumanhin at muling hinarap si Amanda. "Seryoso ka ba diyan?"

"Yes. I. . . I did hugged him that night, Betty. I can't help myself. Nayakap ko siya. I cried in front of him. Nag-emote ako sa harap niya! Nakakahiya yun!"

Napatampal si Betty sa noo. Patay!

"He's facing the light, Betty. At hindi ko na inintindi yung hiya! May nalaman ako!"

"Ano yan?"

"His shadow and Timothy's are the same!"

* * * * *

THE MOMENT SHE realize that Drake's shadow and Tim's are the same. She immediately asked the man.

"Who are you really?" She can't help but to ask again. Drake smirked and he chuckled. So familiar!

"Magatal mo na akong kasama, Amanda. Bakit hindi mo parin ako kilala?"

Kinabahan siya at kung ano-ano ang naiisip niya.

"Are you my husband?"

"What the heck?!" Drake burst out. "Sana nga ako nalang, Amanda! Para hindi kita nakikitang umiiyak! Nasasaktan! Dahil kapag nakikita kitang ganyan, nasasaktan din ako, Amanda." She caress Amanda's cheeks. "Sana ako nalang."

* * * * *

"BAKA COINCIDENCE lang naman yun, Madame Amanda." Nakahinga ng malalim si Betty.

"Oo nga. Baka nga."

Ilang minuto nalang ang iuupo nila sa eroplano ay lalapag na din ito sa lupa ng Delivour. Tumingin si Amanda sa labas ng bintana kahit na napakalayo ng bintana sa kanya.

Totoo kaya na kapag nararamdaman mong mahal ka ng isang tao ay para kang lumulutang sa ere kasama ang mga ulap? Sounds cheesee.

* * * * *