កូនបំណុលស្នេហ៍

Ep16 : ខ្ញុំស្រលាញ់លោក!

   "លែ...លែងក៏បាន"ថេយ៉ុងដកដៃចេញពីកញ្ចឹងកជុងហ្គុកហើយព្យាយាមបែរមុខចេញព្រោះពេលនេះគេដូចជាខឹងមែនទែនហើយ។

    "គិតថាឯងអាចរួចខ្លួនហេស៎? ក្រែងធ្វើបែបនេះដើម្បីទាក់យើងមិនអ៊ីចឹង?"

   "ខ្ញុំចូលចិត្តក្លិនខ្លួនលោកតែមិនបានប្រាប់ថាចង់ទាក់លោកទេ លោក!"

   "..."

   "ខ្ញុំសុំទោស! កុំខឹងណា៎"ថេយ៉ុងងើយមើលមុខជុងហ្គុកដែលធ្វើមុខរាបស្មើតាមសម្លក់សម្លឹងគេស្ទើរជ្រុះគ្រាប់ភ្នែក។

   "និយាយមក"

   "ថា...ថាម៉េច?"

   "និយាយមកថាឯងស្រលាញ់យើង"ពាក្យសម្តីប្រកបដោយភាពមុឺងម៉ាត់ប្រាកដប្រជារបស់ជុងហ្គុកធ្វើអោយថេយ៉ុងបាត់ស្ងាត់មាត់ឈឹង បើកភ្នែកសម្លឹងមើលមុខជុងហ្គុកភ្លឹះៗ។

   "ត្រូវហើយ! ខ្ញុំស្រលាញ់លោក តែវាបានអី? លោកមិនស្រលាញ់ខ្ញុំទេទោះខ្ញុំព្យាយាមអស់លទ្ធភាពហើយក៏ដោយក៏ខ្ញុំនៅតែទទួលបានពាក្យបដិសេធ ខ្ញុំដឹងថាខ្ញុំជាកូនបំណុលដ៏ថោកទាបម្នាក់ លោកមិនស្រ...អុប"ថេយ៉ុងនិយាយមិនទាន់ចប់ផងជុងហ្គុកអោនលឿនស្លេវមកថើបរុករានបបូរមាត់គេប្រើអណ្តាតដួសដងយកភាពផ្អែមល្ហែម ដៃមាំក្រាស់លូកទៅក្រសោបចង្កេះថេយ៉ុងហើយលើកមកអង្អែលកញ្ចឹងកកម្លោះតូចផ្តល់ស្នាមថើបយ៉ាងរោលរាលធ្វើអោយថេយ៉ុងបានតែបណ្តោយទៅតាមគេរហូតដល់ជុងហ្គុកដកបបូរមាត់ចេញ។

   "ស្រលាញ់ខ្ញុំទេ?"គេពេបមាត់ដាក់ជុងហ្គុកដែលកំពុងមើលមកគេដូចគ្នា។

   "មិនស្រលាញ់ទេ"ជុងហ្គុកតបខ្លីៗរួចអោនមកថើបបបូរមាត់ពូកែសួរសំណួរបង្អូសមកដល់កញ្ចឹងកសខ្ចីដែលគេគុំមកជាយូរ ហើយយកដៃចាប់ហែកអាវថេយ៉ុងប្រើអណ្តាតលិតបង្អូសយឺតធ្វើអោយថេយ៉ុងយកដៃខ្ញាំខ្នងគេបិទភ្នែកថ្ងួចថ្ងូរតិចៗ។

   "បើមិនស្រលាញ់កុំធ្វើវាអី"

   "ឯងហាមយើងបាន?"ជុងហ្គុកញញឹមចុងមាត់ចាប់ដោះខោថេយ៉ុងបន្សល់ត្រឹមរាងកាយអាក្រាតក្រោមភ្លើងអំពូល សាច់សខ្ចីដែលគេធ្លាប់ឃើញតែមិនធ្លាប់ប៉ះទាក់ទាញគេស្ទើរឆ្កួត។