Acı Tatlı Aşk

▪14▪

  Vote ve yorumlarınızı bekliyorum. 🤗

  Keyifli okumalar. ❤

"Ne oldu?"

  Yağızın da bakışları benim bakışlarımı takip ettiğinde restoranta giren üç polisi gördü.

"Haydaa bütün ekip toplanmış tesadüfe bak sen. Tabii buraya geleceğimizi söylersem böyle olur. Meraklarından toplanmadılarsa bunların hepsi buraya, ben de bir şey bilmiyorum."

  Yağızın kendi kendine söylenmesi bir kulağımdan girip diğerinden çıkarken benim dikkatim hâlâ onun üstündeydi.

"Hepsi sizin ekipten mi onların."

  Hâlâ dikkatle onlara bakarken, Sevdelerin masasına gelmişlerdi bile.

"Evet bizim ekiptenler hepsi. Çıkmadan seninle buraya geleceğimizi söylemiştim ben Ahmete, seni çok merak ediyorlardı görmeye gelmişler belli. Sen rahatsız mı oldun?"

"Yo yok rahatsız olmadım."
Gözlerimle işaret ederken sordum. "Şu kızın adı ne?"

  İşaret ettiğim kıza bakarken sakince yanıtladı.
"Bahar, yeni katıldı sayılır o ekibe bir seneye yakın falan oluyor. Niye sordun?"

"Hiç öyle, birine benzetmiştim, oymuş gerçekten de."

"Hadi ya tanıyorsun yani. Nereden?"

  Önemsiz bir şeymiş gibi geçiştirircesine elimi salladım.
"Lisede ilk iki sene aynı sınıftaydık."

  O zamanlar aramız pekte iyi değildi Baharla. Çok anlaştığımız söylenemezdi. Aslında benlik bir sorun yoktu ama onun aralarında bulunduğu gruptakiler, biraz kendilerini üstün gören, havalı tiplerdi. Doğal olarak o da diğerleri gibi kendini fazla önemli görüyordu. O yüzden pek hoşlandığım söylenemezdi.

"Sen rahatsız oldun sanki? Gelmeseler miydi?"

  Başımı usul usul iki yanıma sallayarak reddettim. Bakış açıma tekrar onları alırken bize doğru bakan Baharla göz göze geldiğimizde şaşkınca baktı.

"Hayır rahatsız olmadım. Sadece pek hoşlanmıyordum Bahardan. Güzel bir tesadüf olmadı."

  Başımı hafifçe öne eğip selam verdiğimde o da üzerinden atamadığı şaşkınlığıyla benim gibi baş selamı verdi. Gözlerimi daha fazla onun üzerinde oyalamayarak Yağız'a çevirdim. Kaşlarını kaldırmış ilgiyle yüzümü izliyordu.

"İyi kızdır aslında Bahar. Bir sene olacak neredeyse bizim ekipte, bir yanlışını görmedim şimdiye kadar."

  İlgisizce omuz silktim. Sevdiğim insanların, sevmediğim insanlar hakkında iyi şeyler söylemesi ilgimi çekmiyordu çünkü.

"En son lisede görmüştüm ben de değişmiştir belki. Uzun zaman geçti."

  Siparişlerimizi getiren genç garson konuşmayı kesmemize neden olmuştu. İşime de gelmişti aslında bu. Konuyu daha fazla uzatmak istemiyordum. İlk buluşmamızı böyle gereksiz konuşmalarla geçirmek pekte hoş olmazdı.

  Önüme konulan yemeğin kokusu burnuma dolunca aşkla dolu bakışlarımı yemeğe çevirip keyifle gülümsedim.

"Karşındaki eğer bir yemek olmasa kıskanacağım. O nasıl gülümsemektir canına yandığım... Milletin içinde şöyle gülüpte aklımı başımdan alma gözünü seveyim."

  Erime Hazan, erime kızım. Onun bir çırpıda söyleyiverdiği kelimeler, benim sanki daha önce hiç iltifat almamışım gibi kızarıp bozarmama neden oldu.