Chapter 17
The next day when I woke up, nakahanda na agad ang breakfast ko sa loob ng tent. I smiled at the thought na iginawa niya ako ng brekky. Wala naman akong ibang ka close dito aside from her diba? I made sure na ayos ang itsura ko bago ako lumabas ng tent.
"Goodmorning," I greeted once I saw Karylle na nakaupo sa nippa hut with Vhong and Anne. Tumabi ako sa kaniya and as what I am always doing, niyakap ko siya from the side while placing my chin above her shoulder. "Aga mo nagising,"
"8pm na po Mr. Viceral."
"I used to wake up at 12 noon," actually inaantok pa naman talaga ako. Naramdaman ko lang na wala siya sa tabi ko kaya nagising ako agad. "Anyways, thankiee for preparing breakfast for me,"
"No problem. Sige na, kainin mo na yun," I felt her kissed my temple kaya biglang nawala ang antok ko. Nagtataka akong tumingin sa kaniya. "Don't tell me it is your first time na may humalik sa sentido mo?"
"Weird but, Yes." her brows furrowed. Totoo naman talaga na wala pang humahalik saakin sa ganoong paraan. Naramdaman kong nagvibrate ang phone ko inside my pocket.
Chris: Baby Girl? Busy? Dalawang araw ka ng walang paramdam ah. :(
Chris: Namimiss na kita :(
Chris: Dinner tayo later?
Oh shoot. Hindi ko nga pala nasabi sa kaniya na nasa Zambales ako. Vice, why do you have to tell him na nasa Zambales ka? Ano mo ba siya? I tapped the space where I should type my message kahit hindi ko alam kung ano bang isasagot ko sa kaniya.
Me: Nasa Zambales ako. Sareh!
Chris: Bakit di mo sinabi agad?
Chris: You should've informed me.
