The Devil's Son

I : Ang Anim na Kasalanan

[KATHY'S POV]

"Gumawa ka nang masama ... at unti-unti, babalik ang ala-ala niya."

Dapat ko ba iyong paniwalaan?

Kung si Damon nga na isa nang demonyo ay iniiwasang gumawa nang masama sa ibang tao ... ako pa kayang tao lang? Paano ko gagawin yon? Makakaya ko bang makasakit nang ibang tao para lang sa taong mahal ko?

Hindi ako mapakali. Kaya naman noong isang gabi ay naisipan kong puntahan si Damon. Gusto kong makausap at makita siya bago ko gawin ang isang bagay na alam kong hindi ko na maaaring baguhin pa.

Nagpatay-sindi ang ilaw sa aking kwarto. Napakapit ako nang mahigpit sa aking kama. Pinilit kong huwag pumikit at hinarap ko ang takot na nararamdaman ko.

"Alam kong ikaw yan! Anong kailangan mo!" Sigaw ko. Para akong baliw na nakikipag-usap sa kawalan.

At hindi nga ako nagkakamali.

Isang malakas na halakhak ang sumagot sa akin na umalingawngaw sa buong kwarto. Isang halakhak na ilang beses ko nang narinig at nakapagpatayo nang balahibo ko pero hanggang ngayon ay takot pa rin ako. Takot pa rin ako sa kanya at sa mga maari niyang gawin.

"Kumusta ... Kathy?"

Mula sa isang sulok nang kwarto ay namuo ang isang usok at naging isang maitim na maitim na anino. Tinakpan ko ang bibig ko upang pigilin ang sigaw na gustong kumawala mula sa aking lalamunan. Tumulo ang mga luha ko sa takot nang makita ko ang nanlilisik at kulay pula nitong mga mata.

"A-anong kailangan mo?" Buong tapang kong tanong sa kanya.

"Ikaw ..."

"Anong kailangan mo sakin!"

Muli itong humalakhak nang malakas. "Handa ka na bang ibalik ang ala-ala ng taong mahal mo?"

Pinahid ko ang mga luha ko.

Gusto kong ibalik iyon - gustung-gusto.

"Ano bang napapala mo sa mga ginagawa mo? Wala kang puso! Pati sarili mong anak ginagamit mo sa kasamaan mo!"

"Marahil ay tama ka. Pero bakit hindi mo itanong sa sarili mo kung bakit kailangang humantong sa ganito ang lahat? Hindi ba't kasalanan mo rin? Dahil sakim ka. Uhaw ka sa atensiyon at pagmamahal ng taong hindi naman nakatadhana para sa'yo."

Hindi ako nakasagot.

Kasalanan ko kung bakit nararanasan ito ni Damon ngayon. Kung nilayuan ko na siya noon pa ... eh di sana'y, ayos lang siya ngayon.

"Alam ko. Kaya gagawin ko ang lahat mabalik lang ulit ang lahat sa dati." Lakas loob kong sagot sa itim na anino.

"Kung gano'y pumapayag ka na ba sa kasunduang iniaalok ko sa iyo?"

Dahan-dahan akong tumango. "Oo."

"Sigurado ka?"

"Oo ... sigurado ako."

--------

Dalawang buwan na ang nakaraan. At eto, tulala pa rin ako. Iniisip ko pa rin ang lahat nang nagawa ko. Natatakot ako. Natatakot akong makita si Damon. Natatakot akong umasa ulit. Natatakot akong mas mahalin pa siya ulit. Dahil sa ngayon ... sapat na sa akin ang maibalik siya sa dating siya, sa kung ano talaga siya.

Ang anim na kasalanan - sumisimbolo ito sa anim na sulok nang devil star na kailangan kong mabuo para muling maging demonyo si Damon.

Nagawa ko naman ang anim na yon.
Nagawa ko.

Ang Unang Kasalanan.

Halos ayaw ko nang bumaba nang jeep nang muling sumagi sa isip ko ang itsura ko sa salamin kanina. Hindi ako sanay ng may kung anu-anong kolorete sa mukha. Pakiramdam ko'y daig ko pa ang isang payaso na pagtatawanan ng mga tao sa oras na makita nila ang itsura ko. Naka-heels din ako kahit hindi ako sanay.