The Devil's Son

CHAPTER FORTY-FOUR

[ERICK'S POV]

"Anong gagawin natin dito?" tanong ni Kathy ng ihinto ko ang kotse sa tapat ng isang pizza parlor. Tinted naman ang kotse kaya walang makakakita sa amin mula sa labas.

"Akala ko ba gusto mo silang makita?"

Nakita ko ang excitement sa kanyang mga mata pagkasabi ko noon.

"N-nandito sila?" pagkasabi ni Kathy noon ay sinubukan niyang buksan ang pinto. Buti na lang at maagap ako. Alam ko kasing gagawin niya iyon.

"E-erick?" Lumingon siya sa akin. Her eyes were pleading.

Hindi ako dapat magpadala sa mga iyon.

"Ang usapan natin, pagmamasdan mo lang sila." matigas kong sabi. "Hindi ka lalapit. Hindi mo sila kakausapin."

"Kakausapin ko lang sila sandali!" Pilit pa rin niyang binubuksan ang pinto.

"No." Pagmamatigas ko pa rin.

Mula sa loob ng kotse ay kitang-kita niyang nakatayo sina Damon at Sthep sa ilalim ng isang malaking puno sa labas ng establisyimentong iyon. Damon was giving some sorts of flyers. Sa hula ko, laman niyon ang anumang impormasyon ni Kathy.

Poor Damon.

"Erick please ... I need to talk to them." Pakiusap pa rin ni Kathy sakin.

"Sige." Sabi ko habang nakangisi. "Pero hindi ka bababa sa kotseng 'to."

Pinaandar ko ang sasakyan.

Mula sa lugar kung saan kami nakaparada ay dahan-dahan kong pinaandar iyon hanggang sa mapadaan kami sa tapat nila Damon. Gusto kong matawa sa itsura niya. Mukha siyang basahan. Nanlilimahid sa pawis.

I will make this a little hard for you my friend.

Nang matapatan namin sila Damon ay binuksan ko ng bhagya ang bintana sa tapat ko. This will do.

"Damon!" Sigaw ni Kathy, dahilan para lumingon si Damon.

His eyes were wide open. Para siyang nakakita ng multo. Alam kong masakit iyon para sa kanya. But that was nothing compared to what I've felt when Kathy chose him over me. Hindi niya alam kung paano nadurog ang puso ko noon. Hindi niya alam kung gaano kalaki ang nawala sakin. Hindi lang ang una kong pag-ibig ang kinuha niya sakin. Kinuha din niya ang nag-iisang babaeng minahal ko at hanggang ngayon ay mahal na mahal ko pa rin. And I'm so glad because fate has it's own way of bringing Kathy back to me.

"Kathy!"

Pagkarinig ko noon ay pinaharurot ko ang sasakyan. And you have no idea how mad Kathy is.

Sinipa niya ako.

Sinampal.

Tinadyakan.

"Bakit mo ginawa iyon!" Galit na galit niyang sabi sakin.

Tumingin ako sa side mirror. Kitang-kita ko kung paano sinubukan ni Damon na habulin kami.

Nang tuluyan na kaming makalayo ay saka ko inihinto muli ang sasakyan.

"Sinunod ko ang gusto mo. Hindi ba?" Sabi ko kay Kathy.

"I hate you!" Sigaw niya habang umiiyak.

Sa totoo lang, ayoko sanang nakikita siyang umiiyak. Pero tuwing iisipin ko na yung mga pag-iyak niyang iyon ay para kay Damon - naiirita ako. Parang lalo ko siyang gustong paiyakin. I wanted them to feel sorry for themselves. At gusto kong ipaunawa sa kanila na hindi para sa lahat ang pag-ibig - lalung-lalo na sa kanilang dalawa.