The Devil's Son

CHAPTER FIFTY-TWO

Two Days before Hell

[ERIC'S POV]

Pumasok ako sa silid ni Kathy para silipin siya. Hindi na ako dumaan ng pintuan dahil alam kong mahimbing siyang natutulog. Dahan-dahan akong lumapit sa kanya at lumuhod sa gilid ng kama kung saan siya nakaharap.

Marahan kong hinawi ang buhok na nakaharang sa kanyang mukha. "It hurts me so much to see you like this. But I couldn't just give you up. I love you so much Kathy. Ang gusto ko lang naman mahalin mo ako."

Pinunasan ko ang mga luha sa kanyang pisngi. Sobra na siyang nahihirapan. Ganun din ako. Sobra akong nahihirapang makita siyang nahihirapan. I still have a fvcking feelings but my love for her is stronger than any emotions that I have. I know, eventually, she'll forget. Dahil kapag nasa impyerno na kami, it'll heighten all her negative emotions. She will never love me but atleast, she would be by my side. She'll be with me ... forever.

"

Uhh.." Kathy slightly moved. Nagising yata siya sa pagdampi ng daliri ko sa mukha niya. "Damon ..."

I bit my lip when I heard that name. Hindi naman kailangang mangyari ang lahat ng to kung hindi dahil sa kanya. Kung nakinig lang siya sakin noon, kung nilayuan niya lang si Kathy, hindi mangyayari to.

"I'll be back Kathy, just stay here. Matulog ka lang. Mas okay nang tulog ka kaysa sa makita kitang umiiyak."

Tumayo ako saka naglahong parang bula sa silid na iyon.
---

Nang idilat ko ang mga mata ko ay bahagya akong nagulat. Nasa harapan ako ng isang lumang bahay.

"So, you're here." Sabi ko sa sarili ko.

Hindi na ako nagpakatao. Hindi na ako kumatok at dumaan pa sa pintuan. Bakit pa? Hindi rin naman ako welcome sa bahay na to.

Nang marating ko ang sala ng bahay ay napangiti ako. Bigla ko kasing naamoy ang impyerno. Hindi pa rin maikakaila na si Damon, anak ng demonyo. Hindi pa rin nawawala ang amoy ng impyerno sa pagkatao niya.

"Hello! Anybody home???" Sigaw ko.

Nakarinig ako ng sunud-sunod na yabag mula sa taas pababa. Hanggang sa bumungad sa harapan ko ang taong matagal ko ng hindi nakikita. Lumuwang ang pagkakangiti ko nang makita ko siyang nanlilisik ang mga matang nakatingin sakin.

"Anong ginagawa mo rito?!" Aniya habang nakaharang ang kanang kamay kay Julia. Gusto kong matawa sa ipinakitang tapang ni Damon. Kailan kaya iyon mawawala sa kanya?

"Naisipan ko lang na dumalaw. Baka kasi namimiss mo na ako." Nang-aasar kong sabi.

"Get the fvck out of here!" Bulyaw niya sa akin.

Tumawa ako. "Ganyan ba kayo magtrato ng bisita? You should atleast ask me to sit down. Right?"

"Nasan si Kathy?"

"Whoah!" Umiling ako. "That's not the right thing to ask when your fiancee is around. Don't you think?"

"Let her go while you have the chance, Eric. Dahil kapag naging demonyo ulit ako, ikaw ang uunahin kong mawala dito sa mundo. At sisiguraduhin kong maglalaho ka rin sa impyerno." Banta niya sakin.

"Nakakatakot naman. Ikaw, di ka ba natatakot?" Nakangisi kong tanong sa kanya. "Nasa akin si Kathy. And she only have a day to live. Ikaw, anong mayron ka? Wala, Damon. Yabang at pulpol na tapang na lang ang natitira sayo."

"Dapat pinatay na kita noon pa lang."

Napansin kong mahigpit na nakakuyom ang kamao niya. Kung demonyo siya, kanina pa ako tinamaan noon.