The Devil's Son

CHAPTER TWENTY

[KATHY'S POV]

It was almost a week since the last time Damon and I talked. But it seems like forever to me. Pinanindigan niya ang sinabi niya niya na gagawin niyang madali ang lahat para sakin. Hindi niya ako pinapansin, ni hindi niya ako tinitignan. Parang bumalik kami sa dati, yung hindi ako nageexist sa mundo niya.

There were times that he was just sitting two tables away from me, pero parang Luzon to Mindanao ang layo niya sakin. Hindi ko siya maramdaman.

I thought it would be as easy as 1,2,3 but it was not. It was killing me slowly everyday. Yung feeling na comatose ka at tanging oxygen na lang ang bumubuhay sa'yo pero kailangan mong lumaban kasi hindi lang naman siya ang dahilan kaya nabubuhay ka. Ganon ang nararamdaman ko.

I know, I'm stupid.

Pero mas gugustuhin ko ng magsinungaling at saktan siya kaysa makitang unti-unti niyang isinasakripisyo ang sarili niya para lang sakin.

"I don't hate you. I love you. But loving you is killing me. So this is goodbye even if I don't want it to be."

- Nikita Gill

Itinago ko ang diary sa bag ko.

Simula din noong gabing yon ay hindi ko na din nakita si Erick. I don't

even have the slightest idea where his whereabouts could be. Hindi ko din alam kung nasaan si Sthep, hindi rin siya sumasagot sa mga tawag ko.

Bakit ba kung kailan kailangan mo ng taong makakausap, saka naman sila nawawala?

Out of nowhere ay biglang may lumapit sa akin na dalawang babae. Hindi ko sila kilala pero mukhang alam ko na kung bakit nandito.

"Ikaw ang gumawa ng group project natin. Tutal, ikaw naman ang "magaling" di ba?" She emphasized the word.

"Saka ikaw na din ang gumastos sa printing. Gold digger ka naman so malamang marami kang pera." Dagdag pa ng isa.

Inilapag nila sa harap ko ang mga papel na isang dangkal yata ang kapal. Wala akong magawa kundi ang tumango na lang sa kanila.

Ito na yata yung sinasabi nila na, "Life is a bitch."

"Anong meron?"

"Hi Erick!" Halos sabay na bati ng dalawang babae na nasa harap ko.

Hindi ko na kailangan pang lumingon para alamin kung sino ang dumating.

"Ano 'to?" Tanong ni Erick ng damputin niya ang mga papel sa harapan ko.

"Group Project namin yan. Sabi kasi ni Kathy siya na daw ang gagawa eh. Hinatid lang naming sa kanya." Nakangiting paliwanag nung isang babae.

"Oh I see ..." Lumapit siya sa isang babae saka niya itinapat ang mga papel na hawak niya sa mukha nito. "Nakakain ka na ba ng isang dangkal na papel?"

Nanlaki ang mga mata ko ng marinig ko yon mula kay Erick. Hindi ko inaasahan na sasabihin niya iyon.

"H-hindi pa."

Nagkakandautal na sagot nung babae dahil marahil sa takot.

"Nakakatawa kayo ... nung nagpaulan ng kapangitan ng ugali at itsura, sinalo niyo na yatang dalawa." Saka tumawa ng malakas si Erick. "Subukan niyo pang guluhin si Kathy, hindi lang itong papel na 'to ang ipapakain ko sa inyo."