A Sweet Mistake

CHAPTER 58: Back To The Phili...

Back to the Philippines…

Mahigit isang linggo na rin ang nakalipas mula ng dumating sila galling Paris. And obviously, they didn’t cut their stay short. Isang linggo rin sila roon. And what else can she say more? Everything has just been pure bliss…. At excited na rin talaga siya na makasal dito…

Although wala pang exact date na naka-set, they both agreed that the wedding will happen anytime this year. Tatapusin lang muna niya siguro ang taping niya ng Diwata na malapit na ring magwakas by the end of the month…

At dahil nga sa nalalapit na pagtatapos ng teleserye ay mas nag-double time na rin sila sa pagtataping. True to his words ay lalo pa ngang nadagdagan ang mga project offers niya. There are two movie offers, another teleserye, four commercials, and tons of offers to grace on the cover of different magazines kasama na rin doon ang mga interviews… All of them are still pending dahil hindi pa muna kakayanin ng oras niya…

Seth: Mikay, ‘di ba sabi mo may klase ka pa? Ano bang oras ‘yun?

Kasalukuyan silang nasa taping…

Mikay: Oo, meron nga mamayang 7:30...

Tumingin ito sa orasan nito.

Seth: 6:30 na… Ang layo pa ng school mo… Mauna ka na lang….

Mikay: Huh? Pero may isa pa akong eksena ‘di ba?

Seth: Okay lang… Magagawan pa naman ng paraan sa susunod eh…

Mikay: Sigurado ka okay lang?

Seth: Oo naman! Malakas ka sa ‘kin eh…

Matapos magpasalamat ay nagmamadali na rin siyang naligo sa set dahil kagabi pa siya naroon. Talagang naging magdamagan ang taping. Pero hindi naman diretso ang mga eksena niya kaya nagkaroon din siya ng time para makatulog…

Nang nakasakay na silang dalawa ni Mike sa van ay kinakausap naman siya nito tungkol sa mga offers niya…

Mike: Mikay, hindi pwedeng dedmahin lang natin ‘tong mga offers! Jusko! Milyun-milyon lahat ‘tong mga ‘to! Saka isipin mo rin ‘yang pupuntahan ng career mo lalo na at matatapos na ang Diwata…

Mikay: Mike, napag-usapan na natin ‘to ng ilang beses… Kaya sana ‘wag ka ng mangulit… Iisa-isahin ko lahat ‘yan at pag-iisipang mabuti… I can only do so much, Mike…

Mike: Okay, but we need your decisions soon, Mikay… Hindi ganon kalaki ang patience ng management…

Hindi na lang siya sumagot sa sinabi nito at tumingin na lang sa labas ng bintana habang hindi na naman umuusad ang van dahil sa tindi ng traffic… Alam niya male-late na siya sa klase… At bigla niyang naalala ang mga rules ni Gino… She decided to text him... “Babe, I’m coming to class…  I might gonna be late, though…” … Nagtext naman agad ito… “You sure you’re not tired? You can just go home and take some rest…”… Muli siyang nag-reply, “I’m already on my way to school, sir… ;)”

It was already 7:45 nang makarating na siya sa eskwelahan. Binibilisan na niya ang paglalakad dahil baka isipin ng mga kaklase niyang may special treatment sa kanya ang professor… Nasa kalagitnaan na siya sa pag-akyat sa hagdanan nang matanawan niya si Gino na nasa dulo na at mukhang kanina pa ito naghihintay sa kanya.

He’s wearing a blue-striped polo and a cool necktie habang nakasuot ng salamin ang mga mata nito at nakapamulsa  ang dalawang kamay sa magkabilaang bulsa ng faded jeans nito… She smiled by how gorgeous he really looks… Agad na siyang lumapit dito…