Prologue(1)
Only with the heart
"Kamusta ka? Anong nararamdaman mo?"
Sinagot ko ang tanong.
"Napapanaginapan mo pa rin siya?"
Sinagot kong muli ang tanong ng babaeng nakaputi sa harapan ko, she's a psychiatrist.
"Guilt?" tugon niya mula sa sinabi ko.
"Opo, si Marc, he's miserable as well as me."
"Tell me about that guilt."
"Sinangla niya si Bob, nasampal siya para makapunta ako sa burol, he's doing a job that doesn't suit to his age. He's paying you for this job, ano po?"
"Yes, I am paid. Nakakagulat na hindi naman kayo related but he cares for you."
He cares for me.
Sobra-sobra.
I need to help myself. Tama, kailangan kong tulungan ang sarili ko. If Marc's get tired of me, doon na ako malalagot. D'on na ako tutumba. Siya na lamang ang kasangga ko. I should have him. I need him.
No romance, he's a friend. Tinutulak niya ako kay Nothing dahil akala niya ay isa lang siyang malaking lang sa mundo. Akala niya ay isa lang siyang malaking gago. Akala niya wala siyang papatunguhan but hindi. He is awesome.
He has the heart. He cared. Not just for me but also for those people around him. Naalala ko 'yong panahong niligtas niya si Nothing at naalala ko na rin kung paano naging magkaibigan si Ian at Marc... Ian's been bookworm inside the den of those peeps na nabubuhay sa impluwensya ng sigarilyo at alak. Hindi siya na-impluwensyhan dahil sa tulong ni Marc. That is all I know. Two of them, know how it became possible. Ang malaking tanong para sa akin. Paano nagawa 'yon ni Marc?
Marc. Yes, ang gagong si Marc, may puso siya. Hindi niya deserve ang mabuhay sa guilt ng nakaraan.
Marc saw Nothing. He saw him as someone who's the right one for me. Kaya niya ako tinutulak sa kanya because Marc knows that Nothing is greater than him. Nakita niya si Nothing as superior than him. Why? Hindi ko alam sa gagong utak niya.
"Kamusta ang araw mo?" tanong niya at humiga sa sofa.
I smiled a bit, he's tired bacause of summer class. He didn't graduate, but soon he's just taking his summer class. "Ngumingiti na ang reyna ko,” usal niya at napabangon sa sofa. He stared at me like I'm serving something delicious?
Naiiling ako. "I have no King," sambit ko at napatingin sa kanya nang makahulugan.
"I'm no King."
I smiled bitterly.
Nagulat ako nang hilain niya ako para makaupo sa sofa at pilit niyang hinala pataas ang pisngi ko upang ngumiti. "Ilabas mo 'yong ngiti!"
Mahina akong napatawa. Napatitig naman siya sa akin at bahagyang nalungkot ang mata. Tinanong ko sa kanya kung anong problema pero hindi siya sumagot.
"Anong problema?"
"Wala."
"Ano nga?"
YOU ARE READING
White Wall
Generel FiktionSa event hall ng kanilang Junior's Ball, may mga antigong kanta na pinatutugtog, sa dagat na kulay ng cocktail dress at fuschia niyang labi ay nakatindig doon si Hallyx. Kakatapos niya lang sumayaw kasama si Marc pero nais niyang matinong lalaki an...
