Liefde in de tent

26. Het is roze dat de klok slaat

"Je weet nog steeds zeker dat je dit wilt?"

Ik negeer Eloy's vraag terwijl ik de deur van café De Braadpan open duw. Normaal gesproken kom ik nooit in cafés, met slechts een uitzondering voor wanneer het carnaval is. Het enige waar ik De Braadpan van ken is dat mijn vader er graag wat gaat drinken. Maar niet op dinsdagavond, want dan hebben de rozen der aarde zich deze kroeg toegeëigend.

Het is nog niet erg druk als we binnenkomen. Een paar verdwaalde homo's hangen wat aan de bar of staan aan een tafeltje naar hun mobiel te kijken. Uit de speakers klinkt een nummer van de Backstreet Boys en ik krijg meteen zin om te gaan dansen. Helaas zijn we hier niet voor mijn muzikale uitspattingen uit de jaren negentig, maar om een leuk vriendje te zoeken voor mijn beste vriend. Dus begeven we ons op de tonen van 'I'll never break your heart' heen naar de bar.

De jongen achter de tap, overduidelijk zelf ook homo, bekijkt ons even met een vreemde blik en schiet dan in de lach. "Ik dacht even dat jullie een stel waren. Sorry hoor, zo dom van me. Hier, deze krijgen jullie van mij." Hij schuift twee biertjes onze kant op. Een minimumleeftijd voor alcohol geldt hier blijkbaar niet.

Voorzichtig ruik ik aan mijn bier. Getsie, het stinkt. Niet dat ik anders had verwacht. Met opgetrokken wenkbrauwen bestudeer ik het goudgele goedje met de witte schuimkraag.

"Hier." Eloy heeft blijkbaar een cola voor me besteld, die hij me aanreikt. Vervolgens neemt hij het glas bier van me over. "Jij bent meer een whiskymeisje, of niet?"

"Ja," antwoord ik, opgelucht dat hij me niet meteen als een loser ziet omdat ik geen bier lust. Voorzichtig nip ik wat van mijn cola. Zonder whisky overigens. Beter, veel beter dan bier.

Dan laat ik mijn blik door de ruimte gaan. Er zijn inmiddels weer een paar mensen meer binnen gekomen. Over het algemeen is het grootste gedeelte hier mannelijk. Althans, dat is wat ze op hun paspoort zullen hebben staan. In de hoek bij de wc's staat een meisje dat volgens mij biologisch gezien ook een man is en dan staan er nog twee meisjes heel verliefd naar elkaar te kijken bij de kapstok.

"Hallo." Ik word uit mijn gedachten opgeschrikt door een meisje dat voor me opduikt. Ze heeft witblond haar en een rood met zwart geblokte blouse die als ik me niet vergis van de H&M af komt.

"Eh... hoi," stamel ik. Staan we soms aan haar vaste tafel?

"Dansen?," stelt het meisje voor.

Naast me verslikt Eloy zich in zijn bier. Na even proesten, lukt het hem om normaal te praten. "Ja Fauve, waarom ga je niet lekker even met haar dansen? Laat de leuke jongens maar aan mij over."

Volgens mij puilen mijn ogen uit, zo verbaasd ben ik dat hij me niet redt van deze verschrikking. Moet ik nou serieus met een meisje gaan dansen? Dat kan ik al niet eens met een jongen!

Het meisje trekt me al mee naar een plek waar geen tafels staan. De geïmproviseerde dansvloer zo te zien. Ze kijkt me aan terwijl ze haar armen om mijn middel slaat. "Jij bent dus Fauve? Ik heet Birgit."

Alsof mij dat wat kan schelen. Het enige dat me interesseert is hoe ik hier zo snel mogelijk weg kom. Helaas lijkt het meisje vastbesloten om de dansvloer onveilig te maken op een nummer van Lady Gaga. Tijdens het dansen blijft ze maar praten. "Volgens mij heb ik je wel eens op school gezien."

O nee, hoe kan dat nou weer? Ik ben de minst opvallende persoon die in het hele gebouw rondloopt en uitgerekend zij herkent me?

"Ik zit in vier havo. Eigenlijk mag ik hier helemaal nog niet komen, maar ze zijn niet zo streng met hun leeftijdscontrole. Maar goed ook. Er is in deze omgeving zo weinig voor als je anders bent. Ik zou niet weten waar ik anders leuke meisjes zou moeten ontmoeten. Maar jou heb ik hier nog nooit gezien."

Misschien omdat ik nooit de behoefte heb gehad om op zoek te gaan naar leuke meisjes?

"Niet dat het wat uitmaakt, hoor. Eens moet de eerste keer zijn. Leuk dat je er vanavond bent."

Leuk? Daar begin ik toch steeds meer aan te twijfelen.

"Waarom ben je zo stil? Vertel eens iets over jezelf." Dan buigt ze zich nog dichter naar me toe om in mijn oor te fluisteren. "Die jongen waar je mee bent, dat is toch Eloy Mulder? Is hij homo?" Ze kijkt er zo sensatiebelust bij dat je zou denken dat ze voor de Privé werkt.

Ik kijk om naar Eloy. Onder oude omstandigheden zou ik dit de perfecte gelegenheid hebben gevonden om hem een mooie streek te leveren. Maar die omstandigheden zijn er niet meer. We zijn vrienden en vrienden verraad je niet. "Nee, Eloy is geen homo. We zijn vrienden. Hij is alleen mee hierheen gekomen omdat ik dat wilde." Waar verrassend genoeg geen woord van gelogen is.

"Ah, wat lief," reageert Birgit. "Dat is nou eens echte vriendschap."

"Ja. We zijn echt heel dik met elkaar. Daar komt niemand tussen." In ieder geval geen meisje in een wannabe houthakkersblouse dat een poging doet om me te versieren.

Birgit lijkt dit echter alleen maar heel schattig te vinden. "Ik zou willen dat mijn vrienden zo waren. Niet dat ik iets te klagen heb, maar hier krijg ik ze toch niet mee naartoe."

Ik weet niet wat ik moet zeggen, dus ben ik maar gewoon stil. De dj gaat inmiddels over op de Spice Girls.

"Je bent stil, maar wel lief. Dat is ook belangrijk. Ik zou je echt wel wat beter willen leren kennen."

"Ja, ik jou ook, maar-" Ik grijp met een zielig gezicht naar mijn buik. "Sorry, buikgriep. Ik moet echt even naar de wc." Haastig zoek ik een weg richting de damestoiletten achterin de zaal. Met een zucht laat ik mezelf op de bril vallen. Nog een geluk dat Eloy een paar weken geleden de buikgriepsmoes aan zijn ouders vertelde, anders was ik er waarschijnlijk niet op gekomen. Maar ik kan echt niet de hele avond bij dat meisje blijven hangen. En de jongens voor Kyran dan? Ik hoop echt dat Eloy meer succes heeft dan ik.

-

Als ik van de wc af kom, loop ik recht op Eloy af. Ik weet dat Birgit naar me moet kijken, maar ik doe alsof ik haar vergeten ben.

"Hé Fauve. Waar is je nieuwe vriendinnetje?"

"Hou je kop," sis ik. "Heb jij al wat bereikt?"

"Jep." Eloy gebaart om zich heen. Dan zie ik pas dat er zich een hele groep jongens om hem heen verzameld heeft. Natuurlijk. Het zou ook weer eens niet. Op school trekt Eloy ook altijd de aandacht van zowel meisjes als jongens. Waarom zou dat hier anders zijn? "Deze gasten komen vrijdag allemaal op ons feestje."

"Mooi. Zullen we dan nu naar huis gaan?"

"Ah, hier ben je." Vanuit het niets duikt Birgit op aan mijn zijde. "Gaan we niet meer dansen? Of heb je daarvoor teveel last van je buik?"

"Buik?" Eloy trekt vragend zijn wenkbrauwen op.

"Buikgriep," antwoord ik. Dat moet hij toch wel begrijpen.

"Ach gut, wat jammer nou. En dat verpest dan je avond."

"Kom." Birgit sleurt me alweer mee naar de dansvloer. "Als het echt niet gaat dan zeg je het maar." Ze legt haar handen weer op mijn heupen en trekt me dicht naar zich toe. Ik sta net te bedenken hoe ik zo snel mogelijk van haar af kan komen als ze haar gezicht naar voren beweegt. Omdat ik nog net mijn hoofd kan draaien, belanden haar lippen op mijn wang in plaats van op mijn mond.

Geschrokken duw ik haar van me af. In paniek ren ik recht op Eloy af en spring in zijn armen. "We moeten gaan. Nu."

"En je meisje dan?"

"Hou daarover op. Ik wil dat meisje niet."

Er is nog maar één ding dat ik kan bedenken om iedereen stil te krijgen. Dus doe ik het. Eloy zoenen.

- - -

A/N Hm, ik ben zelf niet helemaal tevreden over het einde, maar te lui om het nu nog te herschrijven. Bovendien zouden jullie lieve lezertjes dan veel te lang moeten wachten op de update. Maar goed, er zit dus een meisje achter Fauve aan en zij zoent Eloy om er vanaf te komen. Hoe zal dit aflopen?