Liefde in de tent

17. Kus me dan als je kan

Lynns plan om Kyran aan een vriendje te helpen, start officieel op maandagmorgen. Want, zoals ze zelf zegt, wiskunde is lang niet zo belangrijk als de liefde. Dus verschijnen er in haar schrift het eerste uur geen grafieken en formules, maar schrijft ze in zwierige letters het woord 'strategie' bovenaan een nieuwe pagina.

"Zit er zoiets als een gaybar hier in de buurt?," vraag ik mezelf hardop af. Ik heb er nog nooit van gehoord, maar dat kan natuurlijk komen doordat ik er ook geen behoefte aan heb om daarheen te gaan.

"Volgens mij niet. Misschien moeten we een datingsite proberen."

Met een ruk draait Kyran zich om. "Alsjeblieft niet. Dat laat ik dus echt niet gebeuren."

Lynn rolt met haar ogen. "Dat bepalen wij wel. Voor de liefde moet je soms gewoon dingen doen die op het eerste gezicht totaal onzinnig lijken. Vraag maar aan Fauve. Zij moest ook eerst iedereen laten denken dat ze iets met een player had voordat ze een move durfde te maken."

Ik ben er niet erg blij mee om als voorbeeld gebruikt te worden. Alsof het mijn bedoeling was om de hele school over me te laten roddelen! Maar anders had mijn date met Max inderdaad ook nooit plaatsgevonden. Ik ben er nog niet helemaal uit of dat iets positiefs of iets negatiefs is.

"Dus, datingsite." Lynn schrijft het op. "Wat kunnen we nog meer doen?"

"Misschien moeten we eerst een profiel maken van het soort jongen waar Kyran naar op zoek is," opper ik.

Lynn snuift. "Lijkt me niet nodig. Dat soort jongen zit daar." Met haar blik wijst ze naar de andere kant van het lokaal. Natuurlijk. Het perfecte vriendje voor Kyran zou een homoversie van Eloy Mulder zijn. Maar waar gaan we die in vredesnaam vinden?

Ik rol met mijn ogen. "Nou Lynn, schrijf maar op. Het moet een player zijn, blond, goed in beledigende opmerkingen, een complete randdebiel die zijn hersens uitzet zodra hij de school verlaat, stoere praatjes houdt tegen zijn vrienden... Klinkt echt als een droomdate, nietwaar?"

Dit maakt Kyran boos. "Hou jij even op, ja? Ik heb ook al sinds vrijdag geen negatieve opmerkingen meer gemaakt over die lamzak waar jij mee uitgaat. Heb dan ook een beetje respect voor mijn smaak."

Op Eloy vallen vind ik niet echt van smaak getuigen, maar ik houd wijselijk mijn mond. Ik wil geen ruzie met Kyran. We hebben één keer echt ruzie gehad en dat was vreselijk. Het was in de tweede, maar ik herinner het me nog goed. Zoiets wil ik nooit meer meemaken.

Plotseling lijkt het alsof mijn hart wordt overspoeld door een golf van gemeenheid. Of misschien is het rechtvaardiging. Al die gemene opmerkingen die Eloy ooit naar me maakte zou ik terug kunnen pakken door alleen maar te doen wat er nu in mijn hoofd opkomt. "Hé Kyr, zal ik anders gewoon aan Eloy vragen of hij met jou wil daten? Ik zal niet zeggen dat je al een emmer vol kunt kwijlen bij het idee van jullie twee samen."

Hij snuift. "Alsof dat iets gaat opleveren. Het enige wat je daarmee bereikt, is dat hij ons uitlacht."

"Of dat hij eindelijk eens die grote bek van hem houdt," reageer ik. "Als hij merkt dat ik hem nog harder kan raken dan dat hij mij raakt dan doet hij misschien eindelijk eens een keer normaal tegen me." Aardig hoeft niet. Ik ben er inmiddels uit dat ik dat ronduit eng zou vinden. Maar normaal is wel het minste wat hij zou kunnen doen.

"Nee, doe maar niet. We verzinnen wel wat anders. En zo niet dan hebben we altijd Robert ten Brink nog."

Dat is waar. Ik zal maar een andere manier moeten verzinnen om de grootste klootzak ter wereld terug te pakken.

-

Het laatste uur hebben we gym. Onze leraar heeft weer eens besloten dat we gaan softballen, een sport waar ik een gruwelijke hekel aan heb. Maar als ik heel eerlijk ben heb ik aan bijna elke sport een hekel. Uiteraard zitten Lynn en Kyran bij elkaar in het team en ik niet. Zelfs Max zit bij hen. Ik moet het doen met Dilara, Eloy en wat andere klasgenoten.