Inescapable Dream (Inescapable #1)

Dream 32

Gamit ang marker na hawak ko ay binilugan ko ang partikular na date sa kalendaryo na nakasabit sa likod ng pinto ng kwarto ko.

It's been 29 days since Troye's left at umaasa ako na bukas ay babalik na siya. It's been 29 days also since my dreams stopped. Namimiss ko na si Zaivier, namimiss ko na si Troye, namimiss ko na si Troye Zaivier.

"Zira, kakain na."

Bumangon na ako mula sa pagkakahiga at bumaba na para mag-almusal. Linggo ngayon at sasama ako kay Mama magsimba.

"After natin sa church magpunta tayo sa mall para malibang libang ka naman," sabi pa ni Mama.

Napangiti naman ako. Naoobserbahan kasi niya na madalas ay nalulungkot ako. At oo nalulungkot ako dahil kay Troye, kung kelan naman wala siya ay tsaka rin natigil ang mga panaginip ko.

Tulad ng sinabi ni Mama, after namin magsimba ay dumerecho kami sa mall. Nanood kami ng sine, nagshopping tapos ay kumain.

"Hindi pa rin bumabalik si Troye?" tanong ni Mama habang kumakain kami.

I shook my head. "Hindi pa, Ma. 29 days na mula noong umalis siya."

"Bilang na bilang, ah?" sabi ni Mama sabay ngisi.

Ngumuso naman ako.

After magshopping ay nagpasama ako kay Mama na magpunta sa salon, I want to have a haircut. Wala lang para iba naman, I guess? Ang hanggang bewang kong buhok ay naging hanggang balikat na lang, pinakulayan ko rin ito ng light brown.

"Parang may pinaghahandaan?" panunukso pa ni Mama.

"Mama naman!" nahihiyang sabi ko.

Dahil sa pagod kakaikot sa mall ay dinalaw na agad ako ng antok pagdating sa bahay kaya naman naligo lang ako tapos ay ibinagsak na ang katawan ko sa kama.

Nasa may dalampasigan ako, nakatanaw sa maalon na dagat at nababasa ang mga paa ko. Pakiramdam ko ay dinadamayan ako ng dagat ngayon sa kalungkutan na nararamdaman ko.

Zaivier, where are you now?

Akala ko ba ay hindi mo ako iiwan mag-isa?

Umihip ang malakas na hangin at niyakap ko ang sarili.

One of your hugs would be nice right now, Zaiv.

Napapikit ako nang maramdaman ang init ng mga bisig na siyang yumakap sa akin mula sa likod.

"Zira..."

He whispered. Hearing his voice makes me feel okay.

"I missed you and I came back for you, Zira."

I smiled.

Nang bumitaw siya sa pagkakayakap sa akin ay agad ko siyang hinarap.

I caressed his face. "Zaivier."

Nang magising ako ay sobrang bilis ng tibok ng puso ko.

"Oh, My God!"

Natutop ko pa ang bibig ko. Hindi tulad noon ay malinaw ko nang naaalala kung sino ang lalaki sa panaginip ko, naririnig ko ang boses niya ngayong gising ako at malinaw na si Troye 'yon.

Oh, God! Ibig sabihin ba ay nakabalik na siya?

Sa sobrang excited ko sa isipin na nakabalik na si Troye ay hindi na muli akong nakatulog nang magising ako kaninang alas tres nang madaling araw at ngayon alas sais palang ay paalis na ako.

"Bakit parang ang aga mo masyado? Nagluluto palang ako ng almusal."

Nagtatakang si Mama.

I smiled at her. "Sa school na 'ko kakain, Ma."