#Zawgyi
နွလုံးသားျဖဴျဖဴ
အပိုင္း ၁၇
"ဟားဟားဟားဟား"
Xiao Zhan မ်က္လံုးမ်ားကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဖြင့္လိုက္ေတာ့ အလင္းေရာင္မႈန္ပ်ပ်ကိုပင္ မခံႏိုင္ေလာက္ေအာင္ မ်က္လံုးမ်ား က်ိန္းစပ္ေနသည္။
တကိုယ္လံုး ကိုင္႐ိုက္ထားသလို ကိုက္ခဲေနၿပီး ႐ွိသမွ် အားႏွင့္ ေျခအစံုလက္အစံုတို႔ကို ႐ုန္းကန္ၾကည့္ေသာ္လည္း တုတ္တုတ္မွမလႈပ္။
က်ိန္းစပ္ေနေသာ မ်က္လံုးကို အားယူ၍ ေဘးဘီဝဲယာကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ Xiao Zhan ရင္းႏွီးေနသည့္ အခန္းတစ္ခုကို ျမင္လိုက္ရသည္။
အဝတ္အစားမ်ားက ဟိုတစ္စဒီတစ္စ ျပန္႔က်ဲကာ ႏွစ္ထပ္ သံကုတင္တြင္ ေစာင္မ်ားက အပံုလိုက္။
စားပြဲေပၚတြင္လည္း စာအုပ္မ်ားကပလဲေနကာ ေဘစင္တြင္ စားၿပီးသား ပန္းကန္မ်ားက အထပ္လိုက္႐ွိေနသည္။
Xiao Zhan အလုပ္သင္ဆင္းစဥ္ကအေဆာင္အခန္းေလးျဖစ္ေနသည္။
"ႏိုးၿပီလား ယုန္ေပါက္ေလး"
Xiao Zhan လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေျမႇာက္၍ ခုတင္သံတိုင္တြင္ ပူးခ်ည္ထားခံရကာ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကလဲ ခုတင္ေျခရင္းတြင္ အခ်ည္ခံထားရေလသည္။
"Shanyuan......မင္း"
"ေျဖာင္း"
Shanyuan က ေဘးနားက ထိုင္ခံုတြင္ စိန္ေျပနေျပ ထိုင္ကာ Xiao Zhan ကို ေက်နပ္စြာ ျပံဳးလ်က္ စိုက္ၾကည့္ေနမိၿပီးမွခါးပတ္ႀကိဳးကို လက္ကကိုင္ကာ ေျဖာင္းခနဲ အသံျမည္ေအာင္႐ိုက္လိုက္ၿပီး အသံေပးလိုက္သည္။
"မင္း ဘယ္သူနဲ႔မွ မပတ္သတ္ရဘူး ယုန္ေပါက္ေလး မင္းက ငါ့လူဘဲ နားလည္လား"
"မင္း႐ူးေနၿပီလား....... မင္းေရာငါေရာ ေယာက်ာ္းေလးေတြေလ.... သဘာဝတရားဆိုတာ ေျပာင္းလဲလို႔မရဘူး
မင္းငါ့ကို အခုခ်က္ခ်င္း လႊတ္"
"ဟားဟားဟား.....ခဏၾကာရင္ ဒီလိုအသံထြက္လာမလား ၾကည့္ၾကေသးတာေပါ့"
"အား....အား....Shanyuan မင္း ရပ္တန္းက ရပ္လိုက္ေတာ့....အား"
Shanyuan က ခါးပတ္ႀကိဳးႏွင့္ Xiao Zhan ခႏၶာကိုယ္ အႏွံ႔ကို ငါးခ်က္ေလာက္စိတ္႐ွိသလို လႊဲ႐ိုက္ၿပီးေတာ့မွ ျကမ္းျပင္ေပၚပစ္ခ်လိုက္ကာ Xiao Zhan ေဘးနားကုတင္တြင္ ထိုင္လိုက္ၿပီး Xiao Zhan မ်က္ႏွာကိုခ်ဳပ္ကိုင္ကာ နႈတ္ခမ္းခ်င္းထိကပ္လိုက္သည္။
YOU ARE READING
Paper White Heart🔞 (Zawgyi+Unicode)
Fanfiction1st time Yizhen BL by @Hamzzi Soft BL type ⚠🔞 No offensive words are included Started at Feb 9, 2020 "တချို့သူတွေအတွက် ကျိန်ဆိုမှုတစ်ခုဖြစ်ရင်လဲဖြစ်နေနိုင်တယ်လေ" "ကျိန်ဆိုမှု?" "တဘ၀လုံး မင်းအနားမှာ အမြဲရှိနေပါမယ်ဆိုတဲ့ကျိန်ဆိုမှုမျိုးပေါ့" "အော်" ...
