Nadelete yung una kong inupload and i don't have a back-up copy kaya nirewrite ko siya. Dun sa mga nakabasa na nung chapter 25, pagpasenyshan niyo na kung meron mga pinagkaiba.
ARGH! KAASAR!
Anyway, eto na
Chapter 25
SYDNEY'S POV
Pagkalabas na pagkalabas ng bar, dumiretso agad ako sa sasakyan ni Kayla.
Sumunod naman silang dalawa.
I immediately wiped my tears na hindi ko napigilang tumulo while convincing myself na hindi dapat ako umiyak.
"Hey, are you okay?" Kayla asked
"Iuwi niyo na ako." I said, not answering her question 'cause obviously, I am not.
Buong biyahe, tahimik lang silang dalawa. Hindi rin siguro nila alam kung ano ang dapat sabihin.
Kung ano-anong bagay ang pumapasok sa isip ko. Ang parents ko, si Andrei at ang lintik na Michell. Ayaw ko na sana silang isipin pero ang isip ko mismo ang nag-eentertain sa kanila.
Pero mas nangingibabaw ang sakit na nararamdaman ko, na kahit gaano ko kagusto na maging manhid na lang, hindi ko magawa.
Nung nakarating na kami, I immediately went out of the car.
Patay halos ang mga ilaw which means nakaalis na ang parents nila ni Andrei. I don't want to talk to anyone right now.
Bababa rin sana sina Kayla pero pinigilan ko sila.
Gusto kong mapag-isa.
"Sige na, umuwi na kayo. I'm fine." I said
Tumalikod na ko sa kanila and walked towards the door of the house. The same house I once wanted to be my home.
"Sydney, you know we will always be here for you." Tricia said.
And I was about to enter when Kayla said, "Happy Birthday ulit Sydney. We love you, you know that right?"
BINABASA MO ANG
You are My Home (PUBLISHED under LIB)
RomanceI was 16 back then when I married you. You were 18. Kahit bata ka pa lang, successful ka na agad. Ikaw na agad ang nagpapatakbo ng kompanya niyo. Samantalang ako, sakit sa ulo ng mga magulang ko. Kaya nga siguro ako ipinakasal sayo par...
