Somewhere Down The Road (Published under Pop Fiction/Summit Media)

SDTR: Kabanata 12

SDTR: Kabanata 12

"Hindi naman, pero minsan talaga makulit si Sebastian. Ganun naman ang mga bata." Nangingiting kwento saakin ni Ethan, nakahilig ako ngayon sa braso niya habang nakaupo kami dito sa mahabang sofa ng unit niya, hawak hawak niya rin ang kamay ko at marahan na pinag lalaruan iyon.

Kinukwentuhan niya ako ngayon ng mga kapilyuhan na ginagawa ni Sebastian sakanya tuwing nasa kanya ito. Matapos ang pagtatalo namin kanina napag pasiyahan naming dalawa na maging masaya nalang muna sa kung anong mayroon kami.

Oo nga, hindi kami sigurado sa mga mangyayari pero kung hindi namin susubukang pareho paano namin malalaman kung anong magiging resulta?

Alam naming mali at alam naming darating yung panahon na kailangan naming pagbayaran kung ano mang kasalanan ang ginagawa namin ngayon, pero bandang huli alam kong masasabi kong naging masaya kaming pareho sa desisyon na pinili naming panindigan.

"But you're really a good father." Bulong ko, "You think so?" Tanong niya saakin.

Tumango tango ako bilang sagot, "Alam mo kasi hindi ka hahabulin niyan kung hindi ka naging mabuting ama sakanya." Paliwanag ko sakanya, naramdaman kong huminga siya ng malalim.

"Sana nga, pakiramdam ko kasi kulang pa rin lahat ng binibigay ko para sakanya." Malungkot na sagot niya saakin, tumingala ako para matitigan ko ang mukha niya.

Bakit ngayon ko lang nakita na puno ng lungkot yung mga mata niya, puno ng takot at pangamba. Bumaling siya saakin at marahan akong nginitian.

Sa likod ng mga ngiti niya alam kong nasasaktan siya at gusto niyang kumawala sa kung ano mang sakit na nararamdaman niya ngayon. Tumaas ako ng kaunti at inabot ko ang labi niya ng labi ko ng isang marahan na halik, sandaling halik na nagpaliwanag sa mukha niya.

"Kahit hindi mo sabihin saakin, alam kong nasasaktan ka ngayon." Bulong ko sakanya, ngumiti siya ng mapakla.

"Unti unti namang napapawi yung sakit na nararamdaman ko tuwing kasama kita." Sagot niya saakin na nagpapula sa mukha ko at nagpawala ng malakas sa puso ko.

"Edi hindi ako aalis sa tabi mo." Bulong ko sakanya, napangiti siya at niyakap ako ng sobrang higpit. Napapikit ako nang halikan niya ang noo ko.

"Claire Lataza, why are you doing this to me? Unang beses palang kitang nakita pero ang lakas na ng epekto mo saakin." Naiiling na sabi niya, wala na akong ibang nagawa pa kundi ang ngumiti sa sinabi niya.

Tama rin naman siya, hindi ko dapat sinarili yung sakit na nararamdaman ko sa tuwing magkakaproblema kaming dalawa.

____

"Good morning young man!" Hiyaw ni Ethan sa anak nang makita niyang gising na ito, nanatili akong nakatayo sa gilid ng pintuan habang pinapanood silang dalawa.

Hindi kami nakatulog dahil sa pagbabantay kay Sebastian, mag aalasais na rin ng umaga nang bumaba ang lagnat niya.

Panay ang hagikhik ngayon ni Sebastian dahil sa pangingiliti sakanya ni Ethan, napapangiti nalang ako dahil maging ang halakhak ni Ethan ngayon ay totoong totoo.

"Pinuyat mo si Daddy!" Sigaw ni Ethan atsaka pinugpog ng halik ang mukha ni Sebastian, "Acckkk! D-Daddy! Stop!" Humahalakhak na sigaw niya sa ama.

Napatigil sa paghalakhak si Sebastian nang bumaling ang titig niya saakin, umupo siya at ngumiti saakin. "Tita Claire!" Hiyaw niya, hindi ko alam pero nakakaramdam ako ng galit sa sarili ko dahil alam kong may kasalanan ako sa batang ito.

"Hindi tayo bati!" Sigaw niya atsaka sumama ang tingin saakin, nalaglag ang panga ko at maging si Ethan ay natigilan.

Pero halos mabunutan ako ng tinik sa dibdib nang ngumiti ng pilyo si Sebastian, "You have to buy me a lot of toys! Para bati na tayo!" Masiglang hiyaw niya at nagtatalon sa kama, tumingin saakin si Ethan at ngumiti, napatawa ako nang kindatan niya ako bago pa siya muling bumaling kay Sebastian, talaga nga namang may pagmamanahan siya.