“Damn it, woman!”
Sandali akong napatulala nang makilala siya. Hindi ko inakalang siya pala ang nasa likuran ko at nagawa ko pa siyang sikuhin.
“What the hell is your problem?!”
Natauhan ako sa ginawa niyang pagsigaw. Matatalim ang tingin ang siyang pinupukol niya sa akin habang nakahawak sa kaniyang tiyan.
“Sorry!” Tinulungan ko siyang tumayo at inalalayang umupo sa isang malaking bato. “’Di ko sinasadya… Ano bang ginagawa mo rito?”
“What?!”
“Bakit ka nandito? Hindi ba’t nasa loob ka ng mansyon?”
“I should be the one asking you that, right?” galit niyang wika pero sa mababang tinig. “What kind of elbow you have, woman? My tummy got hurt so much… Damn it!”
“Pasensya ka na, ah? Nakakagulat kasing may bigla-bigla na lang hahablot sa akin at tatakpan ang bibig ko.”
“Tss,” halos irapan niya ako. “Why are you walking alone? Hindi mo ba alam kung anong oras na?”
“Palabas na ako ng Village para sumakay ng tricycle.”
“Going home?” Tumango ako sa tanong niya. “Dapat nagpahatid ka sa driver nila Tita Ginnie. It’s dangerous! Nakita mo naman ang lalaking sumusunod sa ‘yo, ‘di ba?”
Hindi ako sumagot. Nakikita ko pa sa kaniyang mukha na may iniinda siyang sakit. Hawak-hawak niya pa rin ang kaniyang tiyan.
“Pasensya na, hindi ko sinasadyang sikuhin ka,” sabi ko pero hindi niya ito pinansin. Matatalim pa rin ang mga mata niyang nakatingin sa akin.
“I saw you walking at the garage,” biglang sabi niya. “Then I saw a stranger…”
Kumunot ang aking noo. “Ano?”
“The stranger was following you.”
Punyeta!
Iisa lang siguro iyon, ang taong bumato sa aking batok kanina at iyong nakita naming lalaki.
“We should go back,” aniya. “It’s getting late already…”
“'Yung may kausap kanina sa phone... Siya rin ba ang nakita mong sumusunod sa akin?”
“Yes.”
“Bakit ka pa sumunod sa ‘kin?” tanong ko. “Paano kung may nangyaring masama sa ‘yo? Eh ‘di kargo ko pa!”
He raised his brow.
“What if there’s something happen on you? Eh ‘di kargo ng mga Aeñoso dahil umalis ka ng walang paalam!”
“Nagpaalam ako kay Aling Esme!”
“She told you to have a ride with Kuya Sonny. But you ignored it!”
“Hindi ko nakita si Kuya Sonny. Baka tulog na ang tao. Aabalahin ko pa ba?”
“You’re stubborn,” he uttered. “You’re not thinking. Kung natuloy ang binabalak sa ‘yo ng lalaki na iyon. Where do you think you are now?”
Umangat ang gilid ng labi niya. May kung anong sumilaw sa mga mata niyang matatalim, nanghahamon ang isang ito!
“Maybe, they forcing you to—”
“Shut up!”
“What?! Ayaw mong marinig ang posibleng nangyayari sa 'yo ngayon kung sakaling nakuha ka man ng lalaking ‘yon?”
“Manahimik ka.”
“See? Hindi mo nga kayang marinig. Paano pa kaya kung nangyari iyon sa iyo?” aniya. “Possible you might get traumatized.”
YOU ARE READING
MADNESS IN LIFE
General Fiction"All your happiness will turn into sadness in just one snap." Isang halakhak ang pinakawalan ni Rosane matapos mabasa ang natanggap na mensahe mula sa isang estranghero. Inakalang biro at nanloloko lamang ng tao ngunit isang kagimbal-gimbal na pangy...
