[44] Ang pagamin ni Michael Ortiz

143K 3.9K 1.6K
                                    

Chapter 44

Miks' POV

"What?! Are you serious?! No way! You... You love Hope?!" This was Chelsea's reaction when I told her about my feelings for Hope.

"I... Oh my god. Aren't you.. Gay?! So were all of that lies? Just so you can get close to Hope? Is it, Miks?!"

I knew it. She's gonna accuse me of that.

"Okay, first of all, those weren't lies. And second, why are we speaking in English?! If Hope's here baka tinakwil na niya tayo as friends." She rolled her eyes at me.

"Don't change the topic. Who What When Where What Why!!!"

"Ano 'to?! Thesis topic?!"

"Miks!!"

"Fine. Okay."

So this is how my story goes.

"I was not lying when I said that I was gay. I thought I was gay, okay? I'm attracted to guys. I WAS attracted to Mico, and wala naman akong nagugustuhan na babae. So I thought I was gay. But then... I saw you cry because of Bryle, and I realized that how can guys be much of a jerk like that? I realized that... I want to protect you, I want to protect girls from that. BUT. I was still attracted to Mico. Then the lunch incident happened. He told me to get lost and to not talk to him because I was gay, and I don't know... All my male hormones were suddenly awakened by that. I realized that I was too stupid to like a guy like that. But, I was hurt, my ego was hurt... Then, Hope.. She.. She came to me, and told me that she loves me then she hugged me. I don't know. Bigla na lang tumibok yung puso ko. Bigla na lang tumigil yung paligid ko. At ayun, narealize ko... Si Hope nga ang gusto ko. Remember, nainis ako sa kanya noong nagiging close sila ni Mico? Akal ko dahil nagseselos ako kay Mico pero hindi.. Kay Hope pala. Nasanay kasi ako na lagi siyang nasa tabi ko, lagi ko siyang kinukulit, lagi ko siyang inaasar, lagi ko siyang inaaway. Hindi ko narealize unti unti na pala akong nagkakagusto sa kanya. Na kaya ko siya inaaway at kinukulit kasi nagpapapansin ako sa kanya. Tapos naging close siya sa Tres Gwapitos at unti unti naubos yung oras niya para sa atin. Para sa akin. Ang masama pa, ang alam niya bakla ako, so ano pang chance ko diba? Ano pang chance ko sa kanya. So you see, I'm not gay, I'm just bisexual. Because of Hope."

And right now, napatunayan ko na mahal ko talaga siya. Mahal ko talaga si Hope.

"Hope, tumayo ka na diyan. Tama na."

"Miks--"

"Wala kang mapapala dito, hindi mo ba nakikitang kahit halikan mo yang paa ni Eula hindi niya ibibigay si Enzo sa'yo." Humarap naman ako kay Eula.

"Pasalamat ka talaga at pinsan ka ni Chelsea, kasi kung hindi ngayon pa lang pinaglalamayan ka na. Wala kang karapatang mang-agaw, wala kang karapatang kumuha ng hindi sa'yo!"

"Bakit? Hindi rin naman kay Hope si Enzo, walang nagmamay ari sa kanya."

"Aba at sasagot ka pa--"

Handa na talaga akong sabunutan si Eula dahil sobrang iritang irita ako sa kanya kasi sinasaktan niya ng ganito yung taong inaalagaan ko. Kung sila lang ni Enzo ang magpapaiyak sa Hope ko, talagang magkakaroon ng digmaan dito.

"Tama na, Miks. Okay na. Sige na. May point naman siya eh. Hindi ko pa naman sinasagot si Enzo, hindi siya akin."

"Baliw ka ba, Hope?! Kaya ka niloloko eh. Masyado kang mabait, isang sorry lang, isang paawa lang titiklop ka. Anong hindi sa'yo? Sa panahon ngayon, kahit hindi kayo... Kayo! Malanding Ugnayan, Malabong usapan, o kung ano man yun, M.U kayo ni Enzo kaya may karapatan ka."

"Eh yun na nga yun eh, yun yung mahirap sa M.U kasi alam mong iyo, pero hindi talaga sa'yo, kaya kapag inagaw ano pang habol mo?"

"Pwede tigilan mo na yang self-pity mo, Hope? Mahal kita pero sobra na."

100 Steps To His Heart [Published Book]Where stories live. Discover now