You're My HOPE, I'm Your ANGEL 🖤 (COMPLETED)

JHOPEEEEEEEEEE (29)

"Ran, bakit hindi mo sinabi saking kilala mo yung nagmemessage sakin?!", galit na tanong ko sakanya,

Napalunok muna siya bago magsalita,

"D-Dahil ayoko ng maalala mo pa yung-", diko siya pinatapos magsalita,

"Sino siya?", seryosong tanong ko,

"A-Angel masakit na yung ulo ko magpapahinga na ko", sabi niya saka tumayo at akmang pupunta na sa kwarto niya kaya hinawakan ko siya sa braso para pigilan siya,

"Answer me Ran! Sino siya? Sino yung nananakot sakin?", seryosong tanong ko ulit,

"W-Wag mo ng alamin-", hinila ko siya at iniharap sakin,

"Why not? Kailangan kong malaman para makaharap ko siya and para sabihin sakanyang tumigil siya sa pananakot na ginagawa niya, Ran ang akala ko hindi mo kayang magtago sakin bakit ngayon ayaw mong sabihin kung sino?", sabi ko sakanya,

"B-Bes ikaw lang yung iniisip ko" seryosong sabi niya,

"Bes kung iniisip mo ko sana una palang sinabi mo na kung sino yun, para aware ako dahil minsan kinukutuban nalang ako sa mga bagay bagay simula ng magpadala siya ng kung ano anong messages. So please tell me-", pinutol niya ang pagsasalita ko at binanggit ang pangalang kinalimutan ko na kasabay nang pagkalimot ko sa isang bangungot,

"S-Si Keysie! Si KEYSIE ang nagmemessage sayo!" Sabi niya saka inilag ang tingin niya sakin,

It's been 4 years ng mangyari ang insidenteng itinuring kong bangungot,

"Sie, sigurado ka bang maglalakad lang tayo? Pwede naman tayong maghintay ng bus dun eh", sabi ko sakanya

Natapos na ang concert kaya andito kami sa labas ng arena para mag-abang ng masasakyan pauwi pero inaya niya kong lakarin ang station ng bus dahil daw naiinip na siyang maghintay,

"Gel, ganon din yun eh? Pagdating ng bus jan mapupuno din dahil sa dami ng mga nag aabang na umattend din ng concert", sagot niya habang patuloy na naglalakad,

Kaysa naman pagurin pa namin sa paglalakad, saka malalim na ang gabi, delikado na para saming mga babae ang maglakad to think na dalawa lang kami at ang ikli pa ng suot niya,

Habang nasa daan ay panay lang ang kwento niya kung gano siya kinilig sa mga freestyle ni Jhope, ako din naman kinikilig pero mas kinilig ako sa boses ng bebe Jimin ko,

Inaya niya kong dumaan sa medyo mabukid sa dinadaanan namin at walang ganong kabahayan, iilan lang kaya nakakakabang maglakad,

Shortcut daw kase sabi niya,

"Keysie bilisan nating maglakad", bulong ko sakanya ng may madaanan kaming nag iinuman,

"Masakit na paa ko Gel eh" sabi niya,

"Miss! Miss!", narinig kong may tumatawag samin mula sa likuran ng makalampas na kami sa mga nag iinuman,