BROKENHEARTED PLAYGIRL (KathNiel) [Finished]

Forty Seven||BP

Brokenhearted Playgirl

Written by InnocentPen

Chapter Forty Seven

**

Hazel's Point of View

Hinila niya ako hanggang sa loob ng bahay nila. Pinaupo niya ako sa sofa ng living room nila kung saan mula roon ay tanaw na tanaw ang eleganteng staircase nila.

Hindi ako nagsalita, hindi rin naman siya nagsasalita. Inilibot ko na lang ang paningin ko sa bawat sulok ng bahay nila upang maiwasan kong timingin sa kanya.

We stayed there for minutes without saying anything. Akala ko aalis na lang kami don ng tahimik pero nagsalita ito sa wakas.

"I am sorry," he started. "Sorry if I destroyed your trust. But I want it again."

I did not aswer.

"I am willing to wait for that but don't ignore me like this. Hindi ko kaya," muli niyang sabi.

Nakatingin pa rin ako sa kabilang side upang hindi makita ni Gelo ang panginginig ng mga labi ko.

I wanted to say something. I  wanted to say that I am sorry, too.

"What can I do to bring back your trust again?"

Napapikit na ako sa sobrang frustration.

"I..d-don't know."

"Shit! Why do you have to complicate such things?!"  lumakas ang boses nito. Dahil sa gulat ko ay napalingon ako sa kanya.

He was crying with his both hands on the sides of his head. He was looking at the floor, trying to control his emotions.

"I am not complicating this, Gelo. I am just...unsure of what I feel."

That was probably the stupidest thing I have ever said to anyone. To anyone I love.

Hindi ko alam kung anong ginagawa ko. Noong una ginawa ko ito dahil takot ako na kung simpleng bagay lang ay hindi na kami magkaayos paano pa kaya kung mas mabibigat na ang mga pagdadaanan pa namin?

Pero alam kong kakayanin namin iyon kung mabalik lang ang trust ko. Pero paano ko naman maibabalik iyon kung ganito ako? Hinding hindi ako sigurado sa mga desisyon, napakatanga ko para sabihin ang mga bagay na hindi ko pinag-iisipan.

"I know you love me," he said.

Tumingin ako sa kanya at sinalubong ang mga tingin niya, "Yes."

"Then why do you want to destroy us?"

That was it. He said it finally.

"I don't..."

Nakita ko ang pag-angat ng kaunting pag-asa nang narinig niya iyon. God knows kung gaano ko kagusto mabuo ulit ito.

"I don't know."

Lalo itong nafrustrate sa sagot ko. Mukhang hindi na nito alam ang gagawin sa akin.

"Alam kong nahihirapan kang magtiwala ulit sa akin. Pero paano mo magawang magtiwala sa akin kung hindi mo ako bibigyan ng second chance? Akala ko ba okay na tayo bakit biglang ganito?" sunod sunod ang pagtatanong nito.

"The question is, paano kita bibigyan ng second chance kung wala akong tiwala sa iyo?"

I know, God. I know it was selfish.

Matagal bago ito nagsalita. It was like he was carefully planning for the words he's going to use. It seemed like he's going to say the final decision.

"Ayaw mo na ba talaga?" he asked me.

Napalunok ako nang itanong niya iyon. Of course, the answer was no.

"No, Gelo. No."

"Let's start a new one?" tanong nito habang hinihigpitan ang pagkakahawak niya sa kamay ko.

"I don't...know."

Bumakas ang sakit sa mukha ni Gelo. Tumango-tango lang ito at  halatang nagpipigil siya ng luha pero may isang luhang nakatakas at nagtulpy tuloy na.

Tumayo ito mula sa kinauupuan namin at inilahad ang kamay niya sa akin.

"I got it," mahinang sabi nito. Hindi ito ngumingiti at bakas pa rin ang sakit sa mukha nita. Nagpakawala ito ng malalim na hininga, "Let's go outside."

Matagal ko siyang tiningnan habang nakalahad ang kamay nito sa harapan ko hanggang sa dahan dahan nitong ibinaba iyon.

I wanted to hold his hand but I have done enough. I did not want him to feel confused again.

Tahimik lang kaming naglakad palabas. Nasa pinto na kami nang makasalubong namin si Neri, nagtatakang tumingin ito sa akin at kay Gelo na nanatiling tahimik lang na sumusunod sa likuran ko.

"W-what happened?" hindi napigilang tanong ni Neri.

"It's...over."  sabi ni Gelo pagkatapos ay nilagpasan na niya kami at umalis.

I wished I did not hear his tone. It was full of sadness and anger.

My hands were shaking when I covered my face and let myself cry. It was more painful to hear the words from him.

"No offense, pero bakit ba kasi ang hina mo?" narinig kong sabi ni Neri.

"Ang daming tumulong pero binalewala mo. First, you planned that revenge. Kinunsinti kita dahil alam kong makakatulong iyon para kay Gelo upang marealize niya lahat. Second, when we all thought your relationship is working already. But look what you did. Third, ang daming nagparaya para lang sa inyo! Sina Raiza, Joshua, at mga ibang naging laruan mo. And even Justin!" naramdaman ko ang ang galit nito.

Hindi ako nagsalita. I did not know what to say.

"Nasaktan ka lang ng isang beses, Hazel. Did you even realize that it was Gelo's second heartbreak?"

Napaupo na ako at umiyak na lang habang nakatakip pa ang mga kamay ko sa mukha ko.

"But still, he chose to take that another heartbreak just for your foolish selfishness."

Tumatak sa akin ang huling sinabi ni Neri bago niya ako iwan doon. Bumalik ako sa party at hinanap sina Braiden. Nasa isang mesa ito at kasama niyang kumakain ang parents nito at sina Neri pero wala si Gelo.

Lumapit ako doon sa table nila.

"Kain ka na, hija," pagyaya ni tito sa akin nang makita niya ako pero umiling ako.

"Sorry po but I have to go." Bakas sa mukha ni tita Victoria ang awa para sa akin kaya hinayaan na lang nila ako.

"I'm sorry, Bray-bray. Happy birthday," hinalikan ko ang bata sa pisngi at  nagmadaling umalis.

Bumalik ako sa table ko kanina upang kunin iyong bag ko nang mapansin kong nakaupo na doon ai Gelo at kausap ang mga barkada nito.

Dahan dahan akong pumunta doon at kinuha ang bag ko sa likuran ni Gelo.

Tumahimik sina Dennis habang pinapanuod kami. Naupuan ni Gelo iyong strap ng bag ko at walang sabi sabi ay hinila ko na lang iyon.

Lumingon ito pero agad din niyang iniwas ang tingin sa akin.

**

Important Note: Guys, kinakabahan ako para sa ending dahil baka hindi niyo magustuhan. First time ko talagang mag-alinlangan ng ganito.

I received a comment saying there's nothing special in this story. Yes, I admit that this is my simplest story since CLS ay  puro twists na hindi naman talaga pinag-isipan lol. From the start to the ending of Brokenhearted Playgirl masasabi ko talagang simple lang talaga 'to, common kumbaga.

Some of you may think the same thing too. At kung ako ang reader ay masasabi ko ring walang special sa story. But for me, as the author, this is special not just because it's my work but bec this is the story of someone important to me.

Thanks for reading!

PS: Sa mga pupunta po ng SM Clark bukas for Gold Tour, magkita kita po tayo! PM me here sa Wattpad♡ #letssupport

-Joycei♥