Chapter 33

53 2 0
                                    

33

Kara Reyes

Ayan kasi eh. Aasa-asa ka pa kasi. Ayan tuloy.

Para akong nasa panaginip nung mga oras na 'yun pero bigla din akong ginising.

Sana nalang kasi nakinig nalang ako sa warning ng utak ko, hindi na sana ako naaapektuhan ng ganito.

Pero paano ko ba mapipigilan ang tibok ng puso?

Ayan ang korny na!

Bigla kong naramdaman na parang may tutulo ng luha.

Oh, Kara! Pigilan mo 'yan! Pumasok-pasok ka sa ganito tapos hindi mo kayang panindigan? Pigilan mo 'yan!


Ayan na, ayan na. Tumutulo na ang luha ko.

Agad ko itong pinunasan pero sunod-sunod rin naman silang tumutulo.

Paano ba ako umabot sa ganito?

"Thank you for calling, Jen. Now here's your request. Was I the only by Jordin Sparks." rinig kong sabi ng DJ sa radyo.

When you told me that I was a star in the sky,
Baby I believed every word.
And you seemed so sincere,
It was perfectly clear,
Cause forever was all that I heard.
And every little kiss,
From your tender lips,
Couldn't of been a lie.
I fell hard over head,
Without a safty net,
And I don't understand this goodbye ♪

At kapag pinagtitripan ka nga naman ng fate.

Kinakagat ko nalang ang lower lip ko para pigilan ang iba ko pang luha na gustong tumulo kaso hindi ko mapigilan.

Pati sa luha ko, wala na akong control.

"Mga kabataan talaga." biglang sabi ni Manong driver ng taxi.

Panira naman ng moment 'tong si Manong.

At kung makapagsalita, parang hindi kayo dumaan sa kabataan ah. Psh.

"Wag kang mag-alala, Miss. Lahat naman talaga ng relasyon, dumadaan diyan. Magkakabati rin kayo ng boyfriend mo."

Pinunasan ko ulit ang luha ko, "Hindi ko naman po boyfriend 'yun eh."

"Ay talaga? Oh eh, ano mo lang siya?"

Was I the only one who fell in love?
There never really was the two of us.
And maybe my all just wasn't good enough.
Was I the only one, only one, in love? ♪

Ewan ko. Hindi ko rin alam.

Ano ko nga ba siya?

Ano nga lang ba kami?

_____________

*to be continued

I Think I'm Falling (ongoing)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon