More Than Just A Kick

Chapter 7

Please vote and comment if you like my story. Thank you!

Chapter 7 "Newbie"

When Marsan and I arrive, --they bow to us, as a sign of respect-- we started to train because he's the one who leads us. Nagwarm-up muna kami like the usual thing na ginagawa namin and jog for 30 minutes non-stop.

While jogging di maiiwasan na kinukulit ako ni Stephen. Good thing I put my earphone so I don't care when he bothers me. Tinanggal ko lamang iyon nung hard training na talaga.

Sabay sabay kaming mga girls na ginawa ang touch toe, iniaabot ng kamay ko ang aking daliri sa paa habang tumatalon ng sampung beses at tatakbo ng kaunti at susubok ulit tapos takbo ulit at subok. Babalik sa pwesto at magpapahinga.

"Nice job!" Sigaw sa akin ni Stephen dahil ako yung nauna. Hindi ko siya kinibo kahit napansin kong nakalahad ang kanyang kamay na para bang nakikipag-apir.

"Hi," napalingon ako sa gawi ko. It's the first time na may kumausap sa akin na babae dito. Ewan ko ba, di nila ako pinapansin at di ko rin sila pinapansin. Kumbaga walang pansinan kasi may mga grupo naman sila at ako wala.

"Hello," sambit ko.

"Close mo talaga sila?" Turo niya sa apat na parang biro lang ang training.

Oh, ganito lang ba kakausapin lang nila ako para magtanong sa apat. Sikat kasi yang apat na yan. Bwisit.

"Not really," sagot ko lamang.

"Oh, hindi mo ba alam na kapag di ka nila pinapansin, you're just ordinary student sa school? But pinapansin ka nila so you're amazing."

Ano bang meron sa kanilang apat? They're just ordinary boys pero gwapo at athletic. Saan pa ba sila sumobra?

" I didn't care." Iyon lamang ang sagot ko at tumayo na dahil kami na ulit.

The next one, we did is we put our hands straight in our back while we jump and touch our sole for ten times again. Then jog a little towards the center and repeat, jog toward the last part of the gym and repeat and go back.

Umupo ulit ako at nagpahinga. Nilapitan na naman ako nung makulit na babae.

" I'm so rude. Nakalimutan kong magpakilala sayo. I'm Stephanie, kapatid ko si Stephen."

Napaawang ang bibig ko. Pero kung akala niya ay dahil doon papansinin ko na siya, hindi, ayoko nga kay Stephen tapos may lumalapit pa sa akin na kapatid? Arrrgh.

Ipinagsawalang kibo ko na lamang iyon at tumayo na. Sunod naman naming ginawa ay side to side na talon habang ang mga kamay ay nakapirmi sa gilid ng katawan namin. Natalon kami habang ang dalawang paa ay patungo sa kanan upang abutin ng kanang kamay gayundin sa kaliwa. And then the routines at balik ulit.

"Stephen is right, napakasungit mo talaga!" Napalingon ako sa sinabi ni Stephanie. Nakita ko na ang mga mata niya ay namumula at nanggigil ang kanyang panga.

"I don't care if I am being snob. It's who I am." I said to her. "But if you really wants to be friends with me. I should like you first." I said to her straight-forward and left her. Medyo naguilty naman ako sa sinabi ko.

Tumalon kami ng pa-v. We spread our legs like a v-shape while we our jumping and then the routines.

"How can you like me?" Tanong ni Stephanie na nakangiti na ngayon. Para siyang kapatid niya talaga. Girl version nga lang.

"By not being so persistent nagging me. By not being makulit."

She chuckles.

"But, this is me. I'm super duper makulit!"