BARBIE GIRL
CHAPTER NINETEEN
(Kathryn)
One week na ang nakalipas simula nang makalabas ako sa hospital. Medyo may mark pa rin sa ulo ko gawa ng sugat pero maliit na lang. Isa lang ang napatunayan ko sa karanasan kong ito. Napatunayan kong maganda talaga ako. Kasi kahit na may peklat sa may noo ko, hindi pa rin matatago ang aking natatanging kagandahan. Hihihihihihi.
May isa pa pala akong napatunayan.
Napatunayan kong ang kapal ng mukha ko. Hihihihi!
"Manika, tara na!" Saad ni Daniel sa akin. Super duper wide ng ngiti ni Daniel ngayon. Pano ba naman, sa one week na nakalipas, palagi silang magkasama sila ni Mich. Palagi silang nagd'date. Wala naman akong problema doon. Okay lang. Okay lang talaga. Hihihihi!
"Ang tagal mo talaga kumilos, tatay Daniel." Komento ko kay Daniel.
"Kailangan kong magpagwapo para kay Mich." Nakangiting saad ni Daniel. Sa totoo lang, parang crazy si Daniel sa kakangiti niya. Para siyang dog na crazy. Hihihihi.
Tsaka bakit naman niyang kailangan magpagwapo?
I mean, gwapo na naman siya. Hihihihi! Feeling ko nga kahit nangungulangot siya, gwapo pa rin siya sa paningin ko. Tsaka isa sa mga natutunan ko sa movies, kapag mahal mo talaga ang isang tao, willing kang tanggapin kung ano mang itsura niya.
Kaya kung mahal pa rin siya ni Mich, dapat accept niya si Daniel.
Hihihihihihi! Feeling ko tuloy pwede na akong maging love guru. Hihihihihi! Naiimagine ko na ang magiging tagline ko. 'May problema ba kayo sa pag-ibig? Wag ka ng mabahala! Nandito na ang diyosa para tulungan kayo.' Omo! Ang bongga naman! Hihihi!
Nagpaalam na kami kay tita Ai at dumeretso na kami sa car ni Daniel. Siya ang magdadrive at umupo na ako sa shotgun sa seat. Ang bilis ng oras kapag nage-enjoy ka 'no? Tapos na agad ang sembreak namin. Pasukan na naman. Pero okay lang! Ang saya kayang pumasok!!
Diba? Diba?
Habang nagmamaneho si Daniel, nakangiti pa rin siya. Omo! Nababother talaga ako sa pagmumukha ni Daniel. "Daniel, kanina ka pa nakangiti. Para kang crazy dog."
"Ha? May baliw bang aso?" Tanong ni Daniel.
"Yup! Meron. At ikaw 'yon!!" Nakangiti kong saad kay Daniel.
"Manika, gan'to talaga kapag nagmamahal ka." Nakangiting saad ni Daniel. Biglang bumagal ang heartbeat ko. Parang biglang gusto kong gawing sad face yung smiley face ni Daniel. Omo! Umaatake na naman ang bad spirit sa katawan ko.
Bakit ko naman gustong gawin sad ang isang masayang tao?
Ang isang masayang si Daniel kasi okay na ulit sila ng pinakamamahal niyang si Mich. Bakit naman ganito ang nafi'feel ko? Bakit gusto kong baguhin 'yon?
