SOĞUK

2.BÖLÜM ▲ SU

Tekrar merhaba :) Yeni bölüm geç geldiği ve öncekinden bayağı kısa olduğu  için çok özür dileriz ama siz o kadar değerli ve sabırlı okuyucularsınız ki bize bölümün geç gelmesiyle ilgili hiç kötü bir şey yansıtmadınız çok sağolun.Hala hikayenin okunmasının verdiği şaşkınlık ama ondan daha fazla mutluluk var üzerimizde.Okuyan oy veren ve özellikle üşenmeyip bizi değerli görüp yorum yapan herkese çok çok teşekkürler.Sizleri çok seviyoruz.Keyifli okumalar :)

Bölüm Parçası : Coldplay ft. Rihanna - Princess of China

Ona sert bir bakış attım ama umrunda bile olmadı. Büyük elini cebine soktu ve çıkardığı araba anahtarının düğmesine bastığında kilit açılma sesi gelen tarafa kafamı çevirdim. Rüzgârın savurduğu sarı saçlarımı yüzümden çektim ve bir arabaya bir Serin'e baktım. Siyah Range Rover mı? Bana aldırmadan uzun adımlarla arabaya yönelirken geniş omuzlarına baktım. Boyunun 1.90 olduğunu tahmin ettiğim bu adam,serserilikten çok mankenlik yapacak türdendi ama yüzündeki ifade karanlığını destekler nitelikteydi.

 Ben arkasından onu süzerken o kapıyı açıp sürücü koltuğuna oturmak üzereydi. Bana bir bakış attı ve hiçbir şey demeden kafasıyla yan koltuğu işaret etti. Arabanın önünden geçerken birden farları yaktı ve gecenin karanlığında kabak gibi ortaya serildiğimi hissettim. Yanındaki koltuğa kendimi bıraktığımda o bir elini koltuğumun arkasına yaslamış bir şekilde omzunun üstünden arkaya bakarak park ettiği alandan çıkarken parfüm kokusunu buram buram alabiliyordum. Nereye gideceğimizi anlamaya çalışarak arabanın camından karanlık sokağa baktım ama bir sonuca ulaşamamıştım bile. Gergin bir şekilde ellerimi bacaklarıma yerleştirdim. Yanımda beni hiç umursamadan oturan Serin'in bakışları bir an bacaklarıma takılsa bile hemen yüzümü buldu. Kafasını tekrar önüne çevirmeden göz ucuyla beş saniye kadar yüzümü süzdü.

 "Umarım fondötenin vardır."

 Bir elini vitese koyup ileri iterken uzun parmaklarıyla sıkıca kavradığı direksiyonu sağa kırdı. Ben de torpidonun üzerindeki aynadan kendime bakarken o özellikle bana bakmıyordu. Yüzümün iki yanında el izleri vardı. Çenemin kenarı hafif morarmıştı. Dudağımın kenarından akan kan çeneme doğru yol çizmişti. Sadece omuz silktim. Canım acıyordu evet ama asıl moralimi bozan ona karşılık verememekti.

 Araba farının aydınlattığı suratına baktım. O güzel surata bir yumruk geçirmek isterdim. Ve canımı sıkan bir nokta daha vardı ki buradaki konu ben değildim. Annem. Bu izleri ona açıklayamazdım. Serin düşüncelerimi anlamaya çalışarak gözlerini gözlerime dikti. Mavi gözleri adeta yüzümdeki yaraları silmek istercesine üzerimde gezinirken kafamı diğer tarafa çevirdim ve kendimi onun insanın kafasını karıştıran bakışlarından kurtardım. Benimle uğraşmaz sanıyordum ama yanılmıştım.

 "Artık gizemin çözüldü yaramaz kız." derken kız kelimesine yaptığı vurgu ve alaycılıkla dolup taşan sesi ona meydan okumak isteyen tarafımı uyandırmıştı ama kendimi frenledim. Parmaklarımla şakaklarıma masaj yaparken gözlerimi önümden ayırmadım ama o etkileyici sesini kullanarak konuşmaya devam etti.

 "Başına geleceklere hazırlıklı ol." Bu lafı üzerine hissettiğim şaşkınlığın yüzüme yansımasına izin vermeden ben ona bakarken gözleri umursamazlıkla yola sabitlenmişti. Dudaklarının yukarı kalkık uçları ona gülümseme havası vermekten çok tehlikeli bir cazibe katıyordu. Ellerimle saçlarımı gergince karıştırdıktan sonra kafamı cama yasladım. Demin Serin ne demişti? "Başına geleceklere hazırlıklı ol" Başıma geleceklere hazır mıydım? Hiç sanmıyorum. Çünkü o piçlerin ne yapacağı belli olmazdı. Ve şu an yanımda her şeye gücü yeten,adı her yerde bilinen,istese bir telefonla o serserileri benden uzak tutabilecek bir adam vardı ama o benimle alay etmekten başka bir şey yapmıyordu. Elbette bunu yapmak zorunda değildi. Ve ben kimseye muhtaç değildim. Her kız gibi korunma duygusunu tatmak isteyen bir yanım vardı ve kontrolüm dışında bu şekilde kendini gösterebiliyordu ama o duyguyu hiç tatmamıştım ve ihtiyacım da yoktu. Başımı dikleştirdim.