Roommate | Vkook

13 [część 3]

Jungkook szedł w kierunku domu, z parasolką w dłoni. Rada Pana Yoona ciągle tkwiła w jego głowie, a mózg Jungkooka był wypełniony pytaniami, na które tak bardzo chciałby znać odpowiedzi.

Podczas gdy zbliżał się do jego całkiem nowego miejsca zamieszkania, zobaczył Taehyunga i Hoseoka, stojących obok drzwi, trzymając się za ręce. Na zewnątrz było ciemno, ale spokojnie mógł dostrzec twarze obu chłopaków.

Co do....

-Taehyung? - zawołał cicho Jungkook.

Starszy rozejrzał się dookoła, z zaskoczonym i pełnym winy wyrazem twarzy.

-Jungkook, hej-

-Jungkook! Musimy ci coś powiedzieć! - Hoseok szczęśliwie podbiegł do Jungkooka, który teraz zamarł w bezruchu.

-Jesteśmy razem!

-R-razem?

-Tak, jesteśmy teraz parą. Mam nadzieje, że nie masz nic przeciwko. - Hoseok podszedł do Taehyunga i przytulił go.

Parą? Nic nie rozumiem.

Taehyung nic nie powiedział i tylko patrzył się w dół, starając się nie wyglądać na zmartwionego.

-J-ja naprawdę się ciesze. - Jungkook wysilił się na odpowiedź.

Oni pewnie tylko udają. To tylko udawanie.

Taehyung spojrzał na twarz Jungkooka, która była w tym momencie pełna bólu. Żałował swojej decyzji, ale równocześnie nie mógł odwrócić się od Hoseoka plecami. Taehyung miał nadzieje, że kiedy wytłumaczy drugiemu czemu to zrobił, to ten zrozumie.

-Pójdę już do domu. Pa Taehyung! - Hoseok pocałował policzek Taehyunga i wbiegł pod deszcz.

Jungkook przeszedł obok starszego, wchodząc do ciemnego, pustego domu. Taehyung szybko za nim podążył i złapał go za nadgarstek.

-Jungkook. Miałem powód.

Młodszy zatrzymał się, ale nie spojrzał do tyłu.

-Co to jest? Czy już ci się znudziłem?

-Oczywiście, że nie! To jest- to jest po prostu rzecz, którą muszę rozgryźć. - Taehyung starał się odpowiedzieć.

-Rzecz? Co to za rzecz? Taehyung, bądź ze mną szczery. - Jungkook westchnął z frustracją. Naprawdę wierzył w to, że Hoseok jest bliższy Taehyungowi niż on sam jest. Może coś ukrywał.

-N-nie mogę ci powiedzieć. Przepraszam. Po prostu mi zaufaj, a ja może ci wkrótce powiem.

-Taehyung. Naprawdę się teraz boję. Boję się, ponieważ mam kłopoty i muszę ci coś powiedzieć. Ale w tym momencie, nie mogę tego zrobić, bo nie do końca znam prawdę. Potrzebuje kogoś, kto będzie mnie wspierał i mnie kochał. To jest wszystko czego teraz potrzebuję. - Jungkook odwrócił się, aby spojrzeć na twarz starszego, z wyrazem , którego nie da się opisać słowami.

-Kocham cie. - Taehyung wyszeptał.

-Więc pokaż mi jak bardzo mnie kochasz.

-------------------------------------------------

Bardzo krótki rozdział, ponieważ tak naprawdę to rozdział 13 miał tylko dwie części, ale przez przypadek zapomniałam przetłumaczyć końcówkę 2 części 13 rozdziału, więc stworzyłam z tego 3 część XD

ALE BĘDĘ MIEĆ DLA WAS DZISIAJ 1 ROZDZIAŁ NOWEGO FANFICTION, WIĘC SIĘ SZYKUJCIE.