One Night's Mistake (Published under Summit Media's Pop Fiction)

SEVENTEEN

CHAPTER SEVENTEEN

LARA

"Good morning baby." Napangiwi ako sa paghalik niya sa batok ko, as he hugged me from behind.

"What are you cooking?" he asked na niapit pa sa pisngi ko ang mukha niya. Bagong toothbrush siya amoy na amoy ko 'yon.

"Humarap na ako at ikinawit ang braso ko sa leeg niya. "I am cooking special fried rice with tapa and egg." I whispered sexily. "You like that?" I asked him, habang nakatitig sa akin, ang ganda talaga ng abuhin niyang mga mata. I hope makuha 'yan ng anak ko.

Sa namumungay na mata ay tumango-tango siya. Ang cute niya hindi ko tuloy mapigilan ang sarili ko na halikan siya tungki ng matangos niyang ilong. Which cause him to look intently to me.

"Bakit parang ayoko na ng tapsilog? Parang may iba akong gustong breakfast? Hmmm." He whispered na nagpataas ng balahibo ko sa batok. Kaya mabilis na kumalas ako sa kanya atbumalik sa niluluto ko.

"Tumigil ka nga diyan ang aga-aga, tsaka nagluluto ako."

"Kaya nga e, hindi pa natin 'yon nasusubukan. You wanna try baby" Bulong niya na yumakap ulit sa akin.

"Stop it Enrique." Saway ko sa kanya, kasi baka mamaya e bigla na lang akong bumigay.

"I was just joking, wag high blood."

I know him, alam ko na ang ibig sabihin ng mga banat niyang ganyan. Malaki na kasi ang naging pagbabago ng relasyon namin simula nung magkasundo kaming mag-try i-work ang mga bagay. Which I guess, turned up well.

Nawala na kasi 'yong pagka-ilang namin sa isa't isa. We also became intimate with each other, though minsan may kaunting ilang pa akong nararamdaman. Mas naging malapit na din kami. And I hope, hindi na 'yon mabago, for the sake of our baby.

Oh, speaking of the baby, mamaya na pala ang check-up.

"Babe, matagal pa 'yan?" he asked na nagpabalik sa akin sa kasalukuyan, mula iniisip ko.

"Mga ten minutes pa siguro." Sagot ko na tumingin sa wall clock sa tapat ko.

"Okay, maliligo lang ako." Paalam niya na parang nawalan ng sigla, because I resist his advences.

Naiiling at the same time ay natatawa na lang ako sa inasta niya, para siyang bata.

-----

Ric?" sigaw ko nang matapos ako sa pagpe-prepare ng breakfast. Nang wala akong matanggap na sagot ay lumabas na akong kusina para tawagin siya, baka hindi lang narinig. Pero naabutan ko siya sa bukana ng hagdanan, fixing his tie.

"I am calling you, bakit 'di ka man lang sumagot?" Pagalit na sermon ko.

"I told you to call me, babe." Parang batang batang tanong niya, na may himig pa ng pagtatampo.

"Ikaw talaga Ric—" napatigil ako nang makita kong tumalikod siya pabalik sa kwarto. "Okay babe, let's eat." Malambing na sabi ko, para naman siyang batang nakarinig ng magic word na humarap at nagmamadaling bumaba. Sa totoo lang, sino ba sa amin ang buntis? Para kasing mas maarte pa siya sa akin e.

"That's my baby." He said na humalik pa sa pisngi ko. "Let's eat babe." Aya niya na hinila na ako pabalik sa kusina.

"Papasok ka pala." It was not a question, it was a starement.

"Yeah may importante akong meeting." Malungkot ako bigla sa sagot niya.

"Maghapon ba?" Itanong ko pa, baka balak niyang maghalf day.