Last update na bukas! Magreresume ako ng TSIB updates sa March 10! :)
-A&Z-
Chapter 8: That Awkward Moment..
Come on, Zade. Be rational.
So what now if they’re hugging each other? It was just a hug, a non-romantic one. Bakit bibigyan ng malisya 'to? Bawal na bang magyakapan ang mga tao ngayon, Pascual?
What are the possibilities anyway? Maybe they're colleagues (pwede, same network lang naman sila) or they could be relatives. Ganun nga siguro.
Stop staring at them, eyes. Right now. It’s not your freaking business, anyway.
Eh bakit iba agad ang pumasok sa isip ko?
Si Andreau kasi 'to, at pag dating sa kanya.. ayoko nang mag-assume, nadala na ako.
Siya 'tong nas nagulat kesa sa'kin, nganga siya eh. Hala, baka isipin nito na stalker ako! He awkwardly let go of Ms. Marisse's hold and cleared his throat. "What are you doing here?" he asked me cautiously. Wow, ang taray!
Ms. Marisse glanced at me, then to Andreau. She's really confused right now. "You know each other?"
"Yes," we both said at the same time. Uhm medyo agit lang tayo, Boss?
"Kuya Andreau!" di ko napansin si Tristan sa tabi ni Andreau, hila-hila ang manggas ng polo nito. "Kain na tayo ng pizza! Gutom na 'ko!"
Andreau's stare made me super uncomfortable. Hindi ko siya masigawan dito, nakakahiya kay Ms. Marisse. At ako naman si Fierce, gumanti ng titig. Saan ko kaya nahugot 'tong tapang ko?
Pumunta sa table si Ms. Marisse at binuksan ang box ng pizza. “Nagdinner ka na, Zade? Tara, join us! Di pa tayo tapos mag-usap.”
God, I am really hungry! Tsaka Hawaiian pizza pa yun.. tatanggi pa ba ako? “Si-sige po. Thank you.” Ano ba uunahin ko, umiwas sa tiitg ni Andreau o kumain? Of course, libre ang pagkain kaya doon ako. It took me two and a half seconds to break my stare off him and headed towards the table. Umupo ako sa pinakamalapit na upuan sa may table. Takot ko na lang na higitin niya ako palabas dito.
Andreau disappeared to the kitchen for awhile and returned with plates on hand. Wordlessly, he put slices of pizza on the plates and handed them to us. For a second there inexpect ko na hindi niya ako bibigyan ng pagkain! Naglagay siya ng tatlong slices sa plato niya at binalikan si Tristan sa may sala. Thank god hindi siya kakain dito sa table!
Ms. Marisse took the chair in front of me and sat down, grinning. “Small world, right? Paano kayo nagkakilala ng pamangkin ko?”
Pamangkin. Pamangkin.
Lord, thank you for the patience and endurance you gave me. Buti na lang hindi ko tinuloy ang bad thoughts ko about them kanina!!! I’m very relieved!
