Chapter 12

506 16 5
                                    

Nobody knows, nobody knows but me... That I sometimes cry, if I could pretend that I'm asleep... When my tears start to fall... I peek out from behind these walls... I think nobody knows, nobody knows, no... Nobody likes, nobody likes to lose their inner voice... The one I used to hear before my life made a choice... But I think nobody knows, no no... Nobody knows, no... And I've lost my way back home... I think nobody knows, no... I said nobody knows... Nobody cares... It's win or lose, not how you play the game... And the road to darkness has a way... Of always knowing my name... But I think nobody knows, no no... Nobody knows, no no no no

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Hindi na nito tinapos ang dapat sanay tatlong araw nilang outing na magbabarkada. Sumabay na ito kay Miguel pabalik ng Maynila kinabukasan. She knew she'd giving Kim a chance to be with Gerald but for now, she doesn't seem to care about it anymore. That moment, she doesn't have a better idea. Dumiretso na sila sa unit ni Sarah dahil nagmamadali na rin si Migs para sa kanyang flight pabalik ng New York. Agad nitong tinawagan si Anne at ikwenento ang nangyari. Napasugod naman ang kanyang bestfriend sa kanyang unit nang malaman ang buong pangyayari.

"Sars you know how much I love you, and alam mo rin na susuportahan kita sa lahat ng bagay na gusto mo, pero Sars this time, hindi na." Saad ng matalik niyang kaibigan habang siya nama'y napahinto sa pag-aayos ng sarili.

"Anne, please wag namang ganyan." Pakiusap nito sa dalaga.

"No!" Matigas na sagot nito. "Can't you see that he doesn't love you the way you are to him?" Pasigaw na sagot nito sa kaibigan.

"Alam ko naman ee." Pigil iyak nitong tugon.

"Then bakit ginagawa mo pa rin?" Balik tanong nito kay Sarah.

"Kasi mahal ko siya. Anne, ngayon ko lang naramdaman kung pano magmahal. Ngayon ko lang naranasan yung saya na excited kang mag-umaga ulit kasi alam mong makikita mo siya, yun bang parang masaya lahat, yung walang problema, kasi alam mo na anjan siya para sayo." Mangiyak-iyak nitong saad sa kaibigan.

"I know Sars and I really want you to be happy. But if this is happiness means to you, wag na lang." Habang umiiling ito. "Sars, wag puro puso ang pairalin mo. Alam ko he's the reason behind your smiles, pero friend his not into you. And we all know that he really loves Kim." Paliwanag niya rito.

"I know. And I totally get your point." She said while hugging Anne. "Pero mahal ko yung tao eh. Alam ko rin na masasaktan ako pero I am ready to take the risk. I'm ready to get hurt."

"Eh sira ka pala eh." Natatawang sagot ng kaibigan.

"Mahal ko kasi eh." Maikling sagot nito while she broke from the hug. "Balato mo na lang sakin 'to." Hirit niya rito.

"Hay naku, may magagawa pa ba ako?!" Pagbibiro nito. "But seriously, I may support you on this, but I won't tolerate you doing things like this to him again, Okay." Paalala niya kay Sarah habang ang dalaga naman ay ngumiti na nalang.

Kinabukasan ay bumalik na ito sa trabaho. She tried to be busy to her work para di nito maisip kung anong ginagawa nila Gerald ngayon. She was reading her proposal project when Shin send her a text message saying na pauwi na ang mga ito dahil kailangan ni Kim magreport sa kanyang agency. Nais pa daw nilang maiwan ngunit nagpumilit si Gerald na sumabay na lang sila kay Kim pabalik. Then she recieved another message from Gerald asking if she was okay. Nireplayan naman nito kaagad ang binata at sinabing okay na siya. Wala itong ginawa boung maghapon kundi pumirma at reviewhin ang mga files para sa proposed project nito sa kanilang kompanya. Hindi pa sana nito maalala ang date nila ni Anne kung hindi tumawag ang kaibigan.

Past 7 na nang nagdinner ang mga ito sa isang kilalang restaurant. Mabuti na lamang at kasama nila si Sam dahil kung hindi ay tiyak na mapag-uusapan nanaman nila si Gerald at pagsasabihan nanaman siya nito. Naunang nagpaalam si Sam dahil may family emergency raw ang binata. Pauwi na rin sana ang mga ito ng may tumawag kay Sarah. Nagtaka ito dahil unregistered number ito. Laking gulat niya nang malamang pulis pala ang tumatawag at sinabing nasa presento si Gerald dahil nahuli silang nagkakarera sa isang kilalang street na Maynila na siyang mahigpit namang pinagbabawal ng mga awtoridad doon. Sinabi nito kay Anne ang nangyari at hindi nanaman nito nagustuhan ang nalaman.

"Why do you keep doing this to yourself?" She stops walking to turn to look Sarah walking on the sidewalk.

"Doing what?" Pagkukunwari nito.

"Yan, yang ganyan. You’re always putting yourself to him kahit alam mong wala naman siyang pakialam sayo."

"Anne, kelangan ako ng tao."

"Exactly." Bulalas nito. "You're your own worst enemy. It's like you get pleasure out of breaking your own heart." 

"That's not true." She just said.

"How is it that you are the most fun person I know and also the most unhappy? Doesn't it get exhausting?" She asked and she was obviously mad to her friend.

"I will be okay." She assured.

"How could you just put yourself for him, knowing that he loves her?" Anne stated. Her tone makes it clear that she doesn't believe Sarah but she doesn't have the time right now to deal with it.

Sarah doesn't know what to say to Anne's question so she doesn't say anything at all. She wanted to joke around about it but that would only prove Anne's point. Instead, they walk the rest of the way in silence. It was a conversation that went around and around, like a slow, frustrating race, only there was no finish line in sight. Anne hasn't seen that thing coming yet. When Anne was about to get inside her car, Sarah hugged her and said sorry. She just nods and climbed to her car.

AN : Ano kayang nangyari kay Gerald?! Abangan.

I know where Anne is coming from. She just love her friend diba. If you were in that situation, will you tell the same thing for Sarah?! Thanku for reading. Vote and comment din po tayo ha. Kindly follow @itjennn on twitter and also my account cause she was helping me for my updates. Thanku J

I would like to thank Julie Buxbaum and Will Allison for keeping me inspired. Some of the scenes in my story are “quote” from their books.

It's Not about your Scars, It's All about your HeartTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon