Hands all over (Published)

19. Nope, I'm a Consunji

"Adam! Nandito na ako!"

I was smiling pretty hard that night. Kakauwi ko lang sa penthouse, pinasundo ako ni Adam sa driver niya. I was so excited to see him. Isang gabi lang kaming hindi magkasama pero miss na miss ko na siya, pakiramdam ko nadagdag sa six years na hindi kami magkasama iyong hindi ko siya kasama kagabi. Ang lungkot ko, hindi ako nakatulog ng maayos. I want him near me.

"Adam!" Pumasok ako sa kwarto namin, wala siya doon pero nakita ko sa gitna ng kama iyong cast niya. Kumunot ang noo ko. Kinuha ko iyong cast niya at tinungo ang office niya, tama nga ako doon ko siya matatagpuan.

"Hoy Adam!" Sigaw ko sa kanya. He smiled when he saw me. Lumapit ako sa kanya. "Bakit mo inalis ito? Diba di pa pwede?"

"Tsk, wala man lang I miss you." Sabi niya sa akin. Natawa naman ako.

"Sira." Sabi ko. Umupo ako sa hita niya. Tiningnan ko ang kamay niya at ang tagiliran niya.

"Wala na." Sabi niya.

"Meron pa. Ang tigas naman ng ulo mo, Adam." Sabi ko. "Ibalik mo ito."

"Hindi ako makagawa ng plano kapag nakalagay iyan saka di naman masakit. Nagagalaw ko nga." Ipinakita niya sa akin na nagagalaw na niya ang kamay niya. Inirapan ko siya. Pinagpilitan ko pa ring isuot niya ang cast niya pero ayaw niya talaga. Sa halip iniba niya ang usapan.

"Kamusta ang Daddy mo?" Tanong niya sa akin.

"Okay naman siya, malungkot siya noong umalis ako pero masaya siya noong sinabi kong okay na tayo." Nakangiting wika ko sa kanya. Nagtaka siya. I touched his face. "Noong di tayo magkasama, si Dad ang ang palagi kong kausap. Alam niya ang tungkol sa'yo. He was there while .. we'll you know." I smiled at him.

"I was thinking of taking him to a specialist." He smiled. Napatitig ako sa kanya. "Alam mo na, for second opinion. Kung may chance naman siya bakit hindi natin subukan diba?" Ngumiti siya sa akin. I was so touched. Ang akala ko, galit siya sa pamilya ko dahil sa nangyari sa amin noon but here he was offering to take care of my dad.

"You're a good man, Dam." Bulong ko.

"Nope, I'm a Consunji." Nakangisi siya.

"Anong ibig sabihin noon?" Tanong ko. He just shook his head.

"Anyway, I've missed you." He whispered to my ear. Humarap ako sa kanya. Ako na mismo ang humalik sa mga labi niya. Miss na miss ko na rin naman si Adam at gusto ko na palagi kaming magkasama.

I opened my mouth and he darted his tongue inside me. His kisses were hot and sweet and warm and gentle. It was very different from the kisses he used to give me. Back then, he was kissing me with so much anger and pain, but now, it was different, and it's like the old Adam's kiss. I wrapped my arms around his neck and let him take over me.

"I miss you..." He said in between his kisses.

"Hmmm..." I moaned. His hands were at my back – caressing it slowly, bringing thousands of electric currents all over my body. Bumaba ang halik niya sa leeg ko. I closed my eyes and let the warmth of his body envelope me.

"Oh, Adam..." Sabi ko na lang. I feel him smiling against my skin, lumayo siya at saka tumawa. "Di pa pwede, may injury pa ako, mahal ko." Sabi niya sa akin. He was laughing. I bit my lower lip, pulang-pula naman ang mukha ko.