Deal Breaker (Published under Pop Fiction, Summit Publishing)

Chapter 18: Back Off

Nagising ako nang maramdaman kong may kung ano sa labi ko. Pagdilat ko, mukha ni Dominic yung bumungad sa 'kin. Tinulak ko siya ng ubod ng lakas.

"Anong ginagawa mong siraulo ka?!"

Nakangiti na naman siya na mapang-asar.

"Waking you up. I tried to do this the normal way, pero tulog na tulog ka eh. So I tried this and it worked." He answered, beaming.

"Hay! Grabe! Hindi ka lang baliw. Rapist ka pa. Tss!"

Pinunasan ko yung labi ko. Hindi naman sa hindi ko nagustuhan yung halik niya. Ang problema. luging lugi na yung labi ko. Hindi pa ba siya nagsasawa?!

"Rapist?! Ako nga 'tong abused sa 'ting dalawa eh. Tapos I'm the rapist?!"

"Huh?! Abused? Ikaw?! Haha! Baka naman ang abused para sa'yo ay abusado?!"

Namula na naman yung mukha ko sa inis! Aga-aga mang-asar ng lalaking to. We glare at each other for awhile hanggang sa tumunog yung alarm. Napatingin kami sa orasan. 5:30 na daw ayon sa maingay na device.

"Maaga pa pala?" bulong ko sa sarili ko.

"You have classes today right?" tanong niya. Narinig pala niya. Hindi ko siya sinagot at tumingin lang ako sa kanya.

"Breakfast?" he said smiling.

"Hindi na." Tumayo ako tapos nagayos ng buhok. Again. Short hair. Easy fix. Nag-umpisa na kong maglakad pababa ng hagdan. Pagdating ko sa dulo. Nandun din siya kasunod ko.

"You're not going anywhere. Not this time." Nakangiti pa din siya. good mood yata talaga siya ngayong umaga. Kinuha niya yung braso ko tapos dinala ako sa kusina. Everything's prepared. Anong oras kaya gumising tong taong ‘to?

"I prepared everything ahead, just in case tumakas ka ulit."

Naappreciate ko yung ginawa niya. Gumising siya ng maaga para dito. Napatingin ako sa kanya. At di mapigilan ng labi ko ang mangiti.

"Isang buong pamilya ba papakainin mo?"

He laughs. “Nope. It's just for the two of us."

Tapos inayos niya yung upuan.

"Anong ginagawa mo?"

"Inaayos yung upuan mo para sa pag-upo mo."

"Kaya kong umupo kahit hindi mo ayusin." Hinatak ko yung upuan sa kanya sabay upo, mapatunayan ko lang ang sarili ko. “See?”

Umiiling siya pero nakangiti pa din. Umupo siya sa tabi ko.

Dominic! Will you please stop smiling. You're making it hard for me to get mad at you.

Nag-umpisa niyang lagyan ang plato ko ng mga pagkain. I just stared at him.

"What?!" tanong niya nang mapansin niyang nakatingin lang ako sa kanya.

"Mukha ba kong may sakit sa'yo Dominic? Do I look like I can't get my own food."

"No. I just find you… fragile."

Fragile?! Ako?! “Fragile ka dyan!" Tinusok ko ng tinidor yung hotdog na nilagay niya sa plato ko, tapos nginuya ko yun ng bonggang bongga, again, just to prove my point.

"Good girl." sabay hawak sa ulo ko.

Tinapik ko yung kamay niya. "Itigil mo nga yan" saway ko sa kanya.

Pero hindi natitinag ang ngiti niya. Hay. Nakaka-asar na ah.  Nung nakita kong nilalapit na naman niya yung kamay niya sa ulo ko, kinuha ko yun and twisted it.