How to Seduce a Hunk Again [Book 2] COMPLETED

The End Part 2 (Chapter 45) Mission versus Mission

Hi po. I might extend THE END CHAPTERS TO 5. Hopefully makapagvote specially comment kayo. Salamat sa mga supporters sa story na 'to :)

*****

I panicked nang malamang paparating na ang mga bisita, my thoughts are random since hindi pa ako physically and emotionally ready. Ten commanded me to hide all the things that we used in this islet, so I started to fold the Tents that we used and placed all the paraphernalia sa ilalim ng taguan ng Treasure. She sprinted on her way sa lugar kung saan nakita ni Alex ang mga paparating na Bangka, at 'yun ay sa lugar kung saan kami nina Joaquin at Franz gumawa ng mga patibong.

Nasugatan ang kanang kamay ko nang inihuhulog ko sa baba ang mga kagamitang ginamit namin. May sumabit na matalim na bagay sa gilid ng palad ko na nag-iwan rito ng laceration. Hindi ko na lang pinansin dahil nagmamadali akong itago ang mga kagamitan, and hindi naman ito kagrabeng hiwa para pagtuunan pa ng pansin kahit nararamdaman kong tumutulo na 'yung dugo. Ginawan ko na lang ng paraan na punasan ang kamay ko sa gilid ng kulay orange kong damit. Nang matapos, tumakbo ako papunta sa kanila kung saan nakita ang mga bangka.... but to my surprise, nadatanan ko silang lahat na naglalakad papunta sa hideout namin.

"Anong nangyari," napahinto ako sa pagkakatakbo nang makasalubong sila. "Ba't kayo bumabalik?"

"False alarm Pare!" sagot ni Franz. "Mukhang mga mangingisda lang...."

"Anong mangingisda?" nagtatakang tanong ko. I started to walk with them pabalik. Medyo kalmado lang sila at ako lang 'yung medyo terrified ng mga oras na 'yun.

Inakbayan ako ni Mick na medyo nagpabigat sa 'kin. He's is gesturing a manly camaraderie between us. I know what he's thinking, we can still show our manly affection with each other na parang magkumpare lang na hindi ka paghahalataan ng mga kasama mo.

"Biglang liko sila sa kabilang banda, hindi naman sila papunta rito kaya..... FALSE ALARM!" bibong paliwanag niya. Napa-sigh of relief ako sa tila magandang balita.

Nang makarating muli kaming lahat sa hideout, hindi na nag aksaya si Ten ng panahon na ipaliwanag ang magiging responsibilidad ng bawat isa sa 'min. Umupo kaming lahat sa damuhan while she's infront of us explaining the details of what we have done at kung ano pa ang gagawin namin.

Ten is wearing a 'Pek-Pek' shorts, in layman's term sa maong na halos bakat yung pagkababae ng babae, tama ba? Atsaka cream ang suot niyang shirt na tumerno sa maputi niyang complexion.

"Anything starting from this time, maaari na silang makarating dito," pauna niyang sabi. Uma-Angelina Jolie na naman ang Aura niya pag lagi siyang nagko-cross arm. Hindi pa rin maalis sa isip ko 'yung posibilidad na magkagusto si Mick sa kanya. To the point na hindi na ako makapagconcentrate sa ginagawa ko dahil sa pagiging paranoid. Paranoia is the perfect adjective than jealousy sa kung anong nararamdaman ko ngayon.

"And we wanna make sure na 'Plan A' pa lang e mananalo na tayo," she continued.

Medyo makulimlim na nung mga oras na 'yun na tila uulan na after a couple of minutes. I can't control myself looking above para tingnan ang mga namumuong kaulapan na nagtatakim sa sinag ni haring araw. Hindi ko sigurado kung makakatulong ang pag-ulan kung saka-sakali dahil baka masira ang mga ginawa naming patibong.

Mick raised his hand to ask my Sister. "Ten.... hindi naman sa wala akong tiwala sa mga ginawa nating patibong. Pero, what if kung makaamoy 'yung mga kalaban na minamatyagan din sila? O sabihin na nating ma-gets na kaagad nila na plano natin silang hadlangan para magtagumpay sa mission nila. MISSION versus MISSION ang labanan. Hindi mo sila basta mapapasuko makuha lang ang kayamanan. At 'yung mga ginawa natin is parang nagpapatibong ka lang ng ordinaryong hayop."