How to Seduce a Hunk Again [Book 2] COMPLETED

Chapter 19: Intruder

What The Efff talaga! Kailangan talagang may tisod na maganap with matching dikit ng mga labi namin ni Mick? And the worse is, na-witness pa ng malisyosang si Alex 'yun na alam kong nilalagyan niya na niya ng sari-saring kulay at definition. 'Yung paglalapat ng labi namin ni Mick e tumagal lang naman ng isa't kalahating segundo nang biglang umabante ang parteng ulo niya sa mukha ko na nag-fit sa mismong mga lips namin, e agad ko rin namang hinawi ang ulo niya, pero ang Alex na to'y meron na kaagad na reaksyon na obvious naman kung anong gusto niyang iparating.

Hindi ko masyadong maiangat ang sarili ko patayo dahil medyo nakaramdam ako ng pananakit nang bumagsak ang likod ko sa sahig. To the rescue naman si Joaquin upang alalayan ang tulog na tulog na si Zanmiks upang ako'y makatayo. Mabuti na lang e hindi niya ito binigyan ng malisya.

"Ayos ka lang Brad?" tanong niya.

"Okay lang," tugon ko kahit medyo masakit 'yung kanang likuran ko dahil sa pwersa ng pagkakabagsak sa sahig, na pinatungan pa ng napakabigat na katawan ng loko.

"Kaya mo pa ba? Ako na lang ang magbubuhat," boluntaryo niya.

"Hindi, ako na lang. Ayusin mo nalang 'yung Kotse ko sa labas papunta dito."

Agad naman niyang sinunod ang utos ko at biglang lumabas upang kunin ang kotse ko. Inalalayan kong muli si Mick kahit nananakit ang gilid ng likuran ko. Binuhat ko siya na parang sako ng bigas sa pamamagitan ng aking kaliwang balikat. Mabuti na lang at sanay ako sa mabibigat dahil regular akong nagji-gym, di ko lang lubos maisip na si Zanmiks lang pala ang magpapabagsak sa 'kin sa ganung sitwasyon.

"OMG, nakita ko 'yun!" eksaheradng reaksyong muli ni Alex. Tinitigan ko siya ng ubod ng sama na tipong gusto ko na siyang sunugin sa pamamagitan ng maalab kong tingin. Mabuti na lang at wala si Joaquin kaya ipanadama ko sa kanya kung gaano kalupit ang paglisik ng mata ko.

"Pinoprovoke mo na naman ako Alex," madiin kong sabi sa kanya habang aktong lalabas na ng bahay buhat-buhat si Mick. Humarang siyang bigla sa dadaanan ko.

"Ikaw Papa Jace ah?" lungkut-lungkutan niyang sabi na tipong nagpapaawa. "Grabe 'yung galit mo sa 'kin. I could feel it with the way you stare at my gorgeous body."

"Letche!" ani ko na hindi naman ganun kalakasan. "'Wag mo na nga akong matawag na Papa. In the first place, hindi naman kita anak, at mas lalong hindi mo ako tatay!"

Lalo tuloy lumukot ng husto ang mukha niya na parang batang inagawan ng candy. "Ganun? O sige kung ayaw mo ng Papa.... Puppy na lang? Puppy Jace?" sambit niya nang pabiro kahit nasa kainitan kami ng sitwasyon.

"Hindi 'to ang oras para magbiro ka ng ganyan Alex," sabi ko na tila ginagaya ang tiyuhin niya kung paano magalit. "Isa pa, tantanan mo na muna ako."

"At this point of time na isasama niyo 'ko?" rebuttal niya. "My gosh, I don't think I can make tantan to you. Duh?!"

Naaalibadbaran ako sa kanya imbes na matuwa. Kung nuo'y ang sarap niyang sakyan sa kakulagan niya, ngayo'y hindi ko matimplahan ang palabirong mood niya ngayong may sigalot kami ng tiyuhin niya dahil na rin sa kagagawan niya.