Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Genç adam güzel bir duşun ardından kapşonunu başına geçirdi. Takım arkadaşlarıyla neşeli bir şekilde vedalaşan Uygar son antremanın verdiği yorgunlukla arka kapıdan yavaş adımlarla çıktı. Dışarıda hayranları onu bekliyordu. Adam yerdeki karda dikkat çekmeden yürüyerek ve ön kapıda bekleyen hayranlarına gözükmeden uzaklaşmaya başladı.Yerdeki kar ve havadaki soğuk esinti kışı hissetmesini sağlıyordu. Mağazalardaki süsler, kaldırımdaki ağaçların süslenmesi yılbaşınının göstergesiydi. Uygar böyle bir günde antrenman yapmayı tercih etmişti.
Üstelik saat oldukça geç olmuştu. Herkes genç adamın tam tersi yönüne doğru yürürken genç adam telefonuna gelen mesajlara bakıyordu. Ailesi.
Abisi, küçük kız kardeşi, babası ve annesi. Şu an onu özlüyor olmalıydılar. Genç kızlar Uygar'ın yanından geçerken fısıldaşarak gülüşürken adam tanınmamak için montunun kenarlarını yüzüne doğru kaldırdı. Artık yüzü tamamen görünmüyordu.
Uygar önüne çıkan dik yokuşa baktı.Tepesinde aşağıya doğru kayan onlarca insan vardı.Tanınabilirdi. Bu riski almalıydı. Evi tepenin hemen ilerisindeydi. Genç adam derin bir nefes alıp bir adım atmıştı ki çığlıklarla ona doğru kayan biri Uygar'a çarparak genç adamı düşürmüş ve kendisi de üstüne düşmüştü. Uygar sızlanarak başını kaldırıp üstündeki insana baktı.
"Özür dilerim"diyen tiz ses ile gözleri irileşti.
Üstündeki kadın kalkarak Uygar'ın kolunu tutmuş genç adamı ayağa kaldırmak için yardım ediyordu. Uygar ayağa kalkarak üstünü silkeledi."Özür dilerim.Kontrol bende değildi." diyen kız gerçekten üzgün gözüküyordu. Genç adam birden başının üşüdüğünü hissetti. Kapşonu kafasında değildi.
"Beni tanımadın mı?"diyerek kapşonunu geri kafasına geçirdi."Tanışıyor muyduk?"diyerek genç kız ciddi gözüküyordu.
Genç adam gülmemek için zorluyordu kendini. Kendini tanımayan biri çıkmıştı demek. Peki ne demeliydi bu kıza?
'Beni nasıl tanımazsın?Uygar Türkmenim ben' diyebilirdi.
Ama demek istemiyordu.Tepeden gelen bağırışmalarla genç kadın arkasına dönerek "Geliyorum!" diyerek bağırdı.
Genç kadın tekrar Uygar'a döndüğü anda etraf aydınlanmaya başladı.Gökyüzündeki havai fişekler bembeyaz geceye renk katıyordu."Mutlu yıllar"diyen genç kadın aşağıya doğru baktığında karşısındaki adamın elinin kanadığını farketti. "Eliniz kanıyor" diyen genç kadın endişeli bir halde iri eli tuttu.
"Önemli değil.Peki...adınız neydi?"diyerek soran Uygar sorunun cevabını heyecanla bekliyordu. "Yazgı. Sizin adınız nedir?"dedi genç kadın gülümseyerek. Uygar da gülümsedi. "Uygar.Uygar Türkmen"dedi sakince. Genç kızın yüz ifadesi değişmedi.
Bu kız gerçekten Uygar'ı tanımıyordu. "Mutlu yıllar Yazgı" diyerek yokuşu çıkmaya başladı Uygar. Yüzündeki mutlu ifadeden habersiz rengarenk ışıklar altında genç kadından uzaklaşıyordu.
