Wanted: Mommy

Chapter 42: Unknown

Neneng Pov

Hindi ko alam kung bakit nagkakaganito si Dong....Wala akong magawa kundi humagol gol

Patuloy lang siya sa marahas ng paghalik sa akin.

Hindi ito ang Dong na kilala ko... kasi... ang kilala kong Dong ay sobrang masungit ngunit mabait ang kalooban....

Siya ay malambing,nakakatuwang kasama, mapagmahal at marahan.....

Tila siya kabaliktaran ng Dong na kilala ko.

Sa sobrang marahas na paghalik niya sa akin ay naramdaman kong nasugatan ang labi ko.

Mahapdi.....at masakit sa labi at sa puso ko.

Nalasahan ko ang dugo na nagmumula sa labi ko.

Bigla siyang napatigil.

Humahangos na tumingin sa akin.

Napapikit ako sa sobrang takot ayaw kong Makita ang galit nag alit niyang mga mata...

Tinakpan ko ang bibig ko para mapigilan ang hagulgul ko.

Nararamdaman kong nakatayo lang si Dong doon.

"I-I....Im sorry........." nadinig kong bulong ni Dong.

Napamulat ako at napatingin sa kanya.

Nakikita ko ang sakit sa kanyang mga mata....ang lungkot.

" Dong....." tawag ko sa kanya.

Napansin ko ang pamumula ng mga mata niya.... At pagtulo ng luha niya.

Umiiyak si Dong.

Parang binibiyak ang puso ko sa nakikita ko.

" Im sorry wife.... I- I didn't mean to hurt you..... I.. I just cant control my pain...." Sambit ni Dong at huminga ng malalim at umaagos ang magkabilang luha sa mata.

" pakiramdam ko kasi.... Sasabog tong puso ko sa sobrang sakit..... I just...... just cant keep calm. I just cant....." Sambit niya.

" knowing that you love someone else..... It's killing me softly and badly...." Sambit ni Dong.

Naguguluhan ako.... A-ano bang sinasabi ni Dong...

" Dong.... A-ano bang pinagsasasabi mo? H-hindi kita maintindihan." Sambit ko.

Mapait na ngumiti si Dong.

" You don't have to hide it from me wife..... mabuti at maaga pang nalaman ko na... na hindi ako ang nasa puso mo...." Mapait na ngumiti si Dong sa akin at mariing umiwas ng tingin habang patuloy ang pag agos ng luha.

" Dong....." hinawakan ko siya sa kanyan braso ngunit I winaksi niya iyon.

" Just..... just stay away from me for a while...... di pa kasi kayang tanggapin ng puso ko ang nalaman ko...I don't have the courage to accept the pain, to let you go.... To let you love someone else... to let you happy..." nahihirapang sambit niya habang tahimik na umiiyak.

"Tell the kids I wont be home tonight." Sambit niya at nagsimula ng lumakad..

" Dong!!" tawag ko sa kanya....

Pero patuloy lang siya sa paglalakad.

Hinabol ko siya....

Pero sobrang bilis niya at nakasakay na siya sa kotse niya.

" Dong!!" tawag ko sa kanya at hinabol ang kotse niya...

Ngunit masyadong mabilis ang kotse niya kaysa sa pagtakbo ko..