Hoofdstuk 45

1.3K 126 25
                                    

'Meneer Medici,' zeg ik. Stenen stapelen zich in mijn keel op. Bij elke slik lijkt m'n maag zich ook te vullen met stenen. Dit is niet goed. Dit is heel slecht.
Ik loop naar het midden van de kamer. Waar hij staat. Musa Medici. Ik heb een apart gevoel als ik meneer Medici zie. Alsof ik hem ken, maar toch ook weer niet.
Meneer Medici gebaart naar de twee stoelen. Eén daarvan lijkt op zo'n stoel die je bij de tandarts wel kent. Dit is heel heel slecht nieuws. Waarom willen ze mijn bloed? Wat willen ze ermee?

Wat heeft Adem hiermee te maken.

'Onze eerste ontmoeting was precies wat ik van je had verwacht,' zegt meneer Medici met glinsterende ogen. '-maar dan zo'n vijftien jaar geleden,'
Ik kijk hem verdwaasd aan. Ik heb hem voorgelogen. Bedrogen. Een heel toneelstuk opgehangen. Waarom kijkt hij zo? Zo trots?
Ik voel, hoor mijn hersenen kronkelen.
M'n herinnering! M'n vader en hij. Dit is heel heel heel slecht nieuws.

'Je bent een geslaagd experiment Elanur,' gaat meneer Medici verder. '-zoveel potentie! Zoveel-' hij wordt onderbroken door Arda.
'Musa ik wil je theekransje echt niet storen, maar vergeet je niet dat mijn zusje "bagage" heeft meegenomen,' zegt Arda, terwijl hij zijn onberispelijke tanden blootgeeft. Zijn karakter staat zo in contrast met zijn uiterlijk. Ongelofelijk.
Arda vangt mijn blik op en vestigt zijn aandacht ditmaal op mij. 'Of zal ik zeggen, dat jij eigenlijk de "bagage" bent,' Arda trommelt op zijn lippen en kijkt mij quasi-onschuldig aan. Ik begin te koken door zijn irritante woordspelingen. Als het m'n broer niet was, zou ik hem in één lepel water kunnen verdrinken.
'Aha, Adem inderdaad. De arme jongen,' zegt meneer Medici fronsend.
'Ela ga zitten, je hebt toegestemd vrijwillig je bloed te doneren door hier te komen,' zegt hij vervolgens, terwijl hij in een tas rommelt. Ik schrik wakker als ik meneer Medici siliconen handschoenen zie aantrekken. Ik vergeet het plan en handel op intuïtie. 'Ik ben gekomen voor antwoorden. Waarom willen jullie mijn bloed. Waar zijn jullie mee bezig,' zeg ik in één ademteug.
Arda kijkt me met samengeknepen ogen aan en zucht. Hij masseert geïrriteerd zijn neusbruggetje met zijn duim en wijsvinger.
'Raak je het niet zat om telkens weer van die domme vragen te stellen?' vraagt Arda oprecht geïnteresseerd.

'Arda,' zegt meneer Medici berispend.
Arda wisselt enkele seconden een blik met meneer Medici en slaakt een diepe zucht.
'We kunnen haar niet in vertrouwen nemen, ze is slechts een pion in dit spel, vervangbaar, inwisselbaar, enzovoort,'
'Onderschat haar niet Arda,'
'We verliezen tijd oude man,'
Arda wenkt naar één van de zwartgeklede en nogal brede mannen.
'Zet haar in de stoel,' zegt Arda op autoritaire toon.
Ik kijk vliegensvlug op mijn horloge. De tijd tikt 20:20 uur aan. Waar is Axel? Net wanneer ik Adem wil signaleren klinken er naderende voetstappen.
'Heren, heren. Waar zijn jullie manieren. Leg de dame eerst uit, waarom ze bloed moet afstaan,'
Axel knipoogt naar me als hij in 'mijn' stoel plaatsneemt.
'Ik heb zelf een vreselijke hekel aan naalden. Ik kan ze niet uitstaan. Krengen van een dingen. Vind je ook niet, liefje?'
Ik kijk vluchtig naar Axel, maar breng gauw mijn ogen weer op Arda en Musa Medici. Elk detail is cruciaal op het moment. Arda's kaak spant zich een millimeter of twee aan. Ik zie kraaienpoten rondom meneer Medici zijn ogen. Vind hij dit amusant?
Arda loopt naar Axel toe.

'O Duke heeft zijn labrador gestuurd. Erg schattig. Kun je ook kunstjes doen. Ik weet niet misschien iets als,' Arda doet net alsof hij diep na zitten denken. 'Val dood?' zegt Arda uiteindelijk. Axels ogen verdonkeren.
'Nog steeds verbitterd zie ik Arda, je bent bijna vijfentwintig zet je er overheen. Doe niet zo melodramatisch over iets wat jaren geleden is gebeurd, oké,' zucht Axel.
Arda's ogen knijpen samen.

'Heren, jullie zijn beiden volwassen mannen. Arda, ik wil je niet passeren maar ze heeft recht op informatie. Axel, fijn je weer te zien, al had ik je eerlijk gezegd, liever persoonlijk uitgenodigd, maar dat gesprek is voor een andere keer,' zegt Musa Medici met zijn blik voornamelijk op mij gericht.

'Ela, welkom in testkamer Z4, we weten van je bezoek in testkamer A1 af, dus ik zal het kort houden. Zoals je weet had Arda je geïnjecteerd met mijn meest recente serum-' ik onderbreek hem.

'Wacht even, wacht. Wat voor serum is dit precies?' vraag ik.

Arda kijkt Axel aan. Axel kijkt mij aan. Ik kijk meneer Medici aan. Hij kijkt terug.

'Ela heb je weleens gehoord van een waarheidsserum?'
'Ja, het is een fabel,' zeg ik.
'Juist. Alleen het is geen fabel. Arda heeft je geïnjecteerd met een waarheidsserum,' zegt meneer Medici.

'Door een waarheidsserum ben ik bijna doodgegaan?' vraag ik ongeloofwaardig.

'Ja en nee, jij hebt zoals je misschien al weet een gave-' ik snuif bij zijn woordkeuze. Het is eerder een vloek.

'Je moeder is in haar zwangerschap geïnjecteerd met het pia fraus serum, waardoor je vermogen tot liegen nu op bovenmenselijke niveau ligt,'
Axel onderbreekt meneer Medici.
'Waarom zou je haar het waarheidsserum toedienen als ze een geboren leugenaar is? Ze kon doodgaan,' zegt Axel verbaasd.
'Ela's vader heeft Elias en mij nooit verteld, dat Ela een geslaagd experiment was. Want zie je, het eerste serum zou gelijk in werking moeten gaan. Ten minste zodra ze de leeftijd had wanneer haar spraakvermogen zodanig was ontwikkeld om willekeurige gesprekken aan te gaan,'

'En jij gooide mij weer bij mijn vader neer toen je merkte, dat ik niet de liegende peuter was die je altijd al had willen hebben,'
Ik kijk hem met een mierzoete glimlach aan.
'Althans die indruk gaf ik jou,'
Ik zie Musa Medici verstijven.
'Juist ja,' zegt meneer Medici met een zuinig knikje.
Ik loop naar de enige andere stoel tegenover Axel en plof erop neer.
'Een bedrogsserum en een waarheidsserum in mijn bloed,' denk ik hardop.
Arda komt tegenover mij staan.

'Bloed die we nodig hebben, dit heeft nu veel te lang geduurd,'
Ik zie een scherp object in mijn ooghoeken en houd Arda's arm net op tijd tegen.
'Ah ah ah, dat zou ik niet doen als ik jou was,' Ik voel een schok door mijn aanraking met Arda en realiseer mij nu wat ze met me hebben gedaan.

Ik kijk Musa Medici nietsvermoedend aan. 'Wat is jouw theorie meneer Medici,' zeg ik. Niets is leuker dan naar een leugen luisteren wanneer je de waarheid kent.
Musa Medici lijkt wit weg te trekken en kijkt schichtig naar Arda.
Arda wilt zijn mond opendoen, maar ik ben hem voor.
'Vertel me de waarheid,' zeg ik kil.
Arda springt naar achteren en meneer Medici kijkt mij met grote ogen aan.

'Manipulatie. Degene geïnjecteerd door zowel de waarheid als bedrog heeft controle over beide,'

Met controle bedoel je-'

'Totale controle,'

Zwart Wit GrijsWhere stories live. Discover now