Zwart Wit Grijs

Hoofdstuk 41

Ik roer afwezig in mijn theekopje. De honing is allang versmolten, maar ik roer door.
Waarom is mijn leven zo'n puinhoop?
De vragen stapelen zich op. Ik weet niet hoelang ik dit volhoud. Ik word nog krankzinnig zo.
Mijn lepel maakt telkens hetzelfde ritmische geluid, totdat het abrupt wordt gestopt.
Adem heeft mijn hand vast en kijkt me bezorgd aan. 'Stop daarmee,' zegt hij zachtjes.
Ik zucht en pel mijn hand uit zijn grip. 'Wat heeft hij je verteld,' zegt hij wanneer ik niet begin te praten.
'Niks,' zeg ik kortaf.
'Ela,' zegt Adem met een waarschuwende ondertoon. 'Hij heeft mij niks verteld, en ook al zou hij mij wat vertellen dan zou ik het nog niet vertellen aan jou. Jesus Adem. Ik ben hier niet vrijwillig, vergeet dat niet,' zeg ik in één adem, terwijl ik de keuken uitstamp.
Adem achtervolgt mij en draait me bij mijn elleboog om. 'Je hebt een contract getekend. Vertel me wat hij wilt,' zegt Adem met kalme toon, maar zijn ogen verraden zijn woede.
'Ik herhaal het niet nog-' maar Adem breekt mijn zin af. 'Ik weet een hele goede tactiek om te krijgen wat ik wil. Het werkte althans in de badkamer,' zegt Adem op sluwe toon, met fonkelende ogen.
Ik kijk hem verschrikt aan. 'Je waagt het niet!' piep ik, terwijl ik naar achteren begin te lopen.
Adem negeert mij en loopt op me af. Ik vervloek mezelf als ik weer eens geklemd sta tussen hem en de muur. 'Fuck you,' sneer ik geïrriteerd.
'Met alle genoegen,' zegt Adem, terwijl hij twee handen naast mij hoofd plaatst waardoor ik als het ware gevangen ben tussen hem en de muur.
Ik zucht. 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10.
'Hij wilde mijn bloed. Hij weet van je zogenaamde gesteldheid. Hij zegt, dat je gevaarlijk bent,' zeg ik samenvattend. Mijn ogen scannen zijn reactie. Adems ogen vergrootten een fractie. Hij trekt zelfs vragend een wenkbrauw op. 'Dus dat,' zeg ik als ik geen verbale reactie krijg.

'Ik dacht al die tijd dat je broer aan het pokeren was met mij, maar ik had het mis,' zegt Adem met strakke blik.

'Het lijkt er ander wel op, dat hij precies weet welke kaarten jij hebt,' zeg ik droogjes.

'Hij had jou bloed zo kunnen afnemen. Arda is bezig met een ander spelletje,' zegt Adem.

'Welk spelletje mag dit zijn?' vraag ik, vermoeid. Dubbelzinnigheid moet een karaktereigenschap van hem zijn.

Adem krijgt een scheve glimlach rond zijn lippen.
'Ken je een spel waarbij toeval geen enkele rol in speelt?' vraagt Adem.

Ik kijk hem peinzend aan. Toeval. Geen toeval, dus ook geen kans. Elke zet valt te berekenen. Elke zet.

Ik kijk hem triomfantelijk aan. 'Schaken,' zeg ik zacht.

Adem knikt tevreden. 'En als alle stappen al berekend zijn, kunnen we makkelijk te weten komen wat zijn volgende stap zal zijn,' zegt Adem meer tegen zichzelf.

'Hij wilde dat ik naar het Meds. hoofdgebouw kwam als ik van gedachten veranderde en mijn bloed wel wilde geven,' denk ik hardop.

'Waarom zou hij dat willen?' vraag ik aan Adem. Ik heb zo'n idee dat hij nu weet wat Arda aan het doen is.
'Hij is ook ziek,' zegt Adem met een glimlach mijn vraag negerend. Ik kijk hem niet-begrijpend aan.
'Hij heeft wat ik heb. Mijn gesteldheid. Kaya was bezig om zichzelf te genezen. Alles klopt. Zijn samenwerking. Zijn ogen! Het is geen heterochromie,' zegt hij.

Adem grijnst. 'Schaakmat,' zegt hij.