(Sisters in crime 2) SpionnenSpelen

15. Lee

Zin om vanavond samen een film te kijken? X Daisy

Verrukt staar ik naar het scherm van mijn telefoon. Na de vorige schietles zijn Daisy en ik nog een tijdje aan de praat geraakt en daarna hebben we nummers uitgewisseld. Gisteren hadden we ook al contact via Facebook en nu is dus onze eerste filmavond in aantocht. Hoe aardig ik mijn andere vriendinnen ook vind, ik ben blij met iemand als Daisy. Iemand bij wie ik volledig mezelf kan zijn, zonder dubbele agenda's of verborgen talenten. Enthousiast typ ik een bericht terug.

Gezellig! Hoe laat? X Lee

Dan leg ik mijn telefoon aan de kant zodat ik me nog heel even op mijn economie kan richten voordat we gaan eten. Het zit er gelukkig bijna allemaal in, dus ik kan vanavond met een gerust hart een avondje vrij nemen.

-

Zenuwachtig loop ik over het tuinpad naar de voordeur van het huis waar Daisy woont. Het is een bungalow met een grote tuin eromheen. Als ik mijn vinger naar de bel beweeg, valt het mezelf op dat ik sta te trillen. Wat een watje ben ik toch. Alsof het zo eng is om iemand die je aardig vindt thuis op te zoeken.

De deur zwaait open en Daisy duikt op in de deuropening. Haar platinablonde haar met zwarte plukken ertussen hangt dit keer los, in tegenstelling tot wanneer we op de schietbaan staan. "Ha Lee! Kom binnen." Ze gebaart dat ik over de drempel moet komen. Als ik mijn jas aan de kapstok heb gehangen, trekt ze me mee de woonkamer in, waar twee mensen op de bank zitten. Haar ouders, zo te zien. "Pap en mam, dit is Lee. We gaan naar mijn kamer. Doei." Dan sleurt ze me mee de gang door.

Bij de achterste deur houdt ze stil. "Mijn ouders wilden graag eerst even zien met wie ik had afgesproken. Gewoon om te checken of je geen seriemoordenaar bent, ook al kent mijn vader jouw ouders best." Dan trekt ze de deur van haar kamer open. Het is een ruime ruimte die is ingericht met veel wit, roze en zwart. Ze gaat op haar bed zitten en spoort mij aan hetzelfde te doen.

Dus ga ik naast haar zitten. "Wat doen jouw ouders bij de geheime dienst? Ze komen me niet bekend voor."

"Mijn vader zit op de administratie. Hij is gedeeltelijk arbeidsongeschikt verklaard nadat hij door een explosie doof is geworden aan één oor. En mijn moeder weet van niks."

Mijn mond valt open van verbazing. "Jullie zitten bij de geheime dienst en je moeder weet dat niet? Dat is onmogelijk."

"Niet waar," lacht Daisy. "Ze denkt dat mijn vader bij de politie op de administratie zit, de leugen die alle medewerkers volgens mij vertellen aan personen die geen collega's zijn, en ik ben gewoon meer gaan sporten sinds mijn zeventiende."

Wauw. Zoiets zou ik echt niet geheim kunnen houden. Dat is meer iets voor Sydney, die zou dit ongetwijfeld hartstikke spannend vinden. "Dat je dat volhoudt, zeg."

"Ach, mijn moeder denkt gewoon dat ik enorme bewondering voor mijn vader heb en dat ik later hetzelfde werk wil doen als hij. Wat tot op zekere hoogte dus waar is. Het lijkt me leuk om fulltime voor de geheime dienst te werken. Spannend. Uitdagend."

"Wat doe jij nu eigenlijk?" Ik kan het niet laten te vragen. "Als je schietlessen krijgt dan moet je achttien zijn en je zit niet in mijn jaar op school, dus wat doe je dan in het dagelijks leven?"

Daisy pakt een stapel dvd's die ze al klaargelegd heeft op. "Ik studeer economie. Niet heel interessant, maar ik moest iets. Ik hoop volgende maand mijn propedeuse te halen en dan zie ik wel. Misschien stop ik met de opleiding. De enige reden om ermee door te gaan is om mijn moeder geen argwaan te laten krijgen voor wat ik daadwerkelijk uitspook. Maar goed, welke film wil je zien? Ik heb een aantal verschillende gepakt."

Ik bekijk de stapel die ze me aangeeft. Het is inderdaad van alles wat. Komedies, romantiek, actiefilms... Mijn blik valt op 'Lethal weapon'. "Als ik vergeleken wil worden met Martin Riggs dan kan ik ook gewoon naar Bram toe gaan, hoor."