(Sisters in crime 2) SpionnenSpelen

6. Lee

Het examen van vandaag is een lachertje. Engels. De eerste drie jaar van de middelbare moest ik dat vak verplicht volgen, maar daarna heb ik er gelukkig vrijstelling voor gekregen. Waarom zou ik een taal moeten leren die ik al vloeiend spreek? Een beetje onzin. Ik moet er alleen wel examen in doen om de één of andere vage reden. Nou ja, geen probleem. Nu ben ik tenminste verzekerd van minstens één tien op mijn eindlijst.

Uiteraard ben ik als eerste klaar. Verder zit iedereen in de aula nog geconcentreerd over zijn of haar blaadje gebogen. Ergens helemaal aan de andere kant van de ruimte zie ik de bruine krullenbos van Connor. Zij heeft nu biologie. Gister is ze zelfs eerder van de training met Toby weggegaan om te leren. Dat weet ik omdat ze al thuis was toen ik thuiskwam.

Het schieten was een behoorlijk aparte ervaring. Na allebei een schot of vijf gelost te hebben, vroeg Bram aan Daisy en mij om te beschrijven wat het schieten met ons deed. Ik was zo in de war dat ik niet wist wat ik moest zeggen. Nu voel ik me stijf in mijn schouder. Dat moet wel door het schieten komen, want verder heb ik niks aparts gedaan.

Het duurt nog een uur voordat we mogen gaan. Een uur lang waarin ik me kan gaan zitten vervelen. Ik kijk nog eens naar Connor. Zij zit druk te schrijven. Dat is een goed teken. Ik hoop dat ze slaagt. Natuurlijk hoop ik ook dat ik zelf slaag, maar zij heeft tenminste een plan en ik nog helemaal niet. Wat moet ik nou volgend jaar? Was ik maar meer zoals Connor. Zij heeft hersens, is goed in vechtsporten én weet wat ze wil. De perfecte combinatie. Ik heb alleen maar de hersens. Compleet waardeloos als je het mij vraagt.

De klok lijkt niet vooruit te gaan. Nog negenenvijftig en een halve minuut. Dan kan ik naar huis en me mentaal voorbereiden op de nieuwe opdracht. Godzijdank zit ik dit keer in de tapkamer. Dan kan ik het in ieder geval niet verpesten door verliefd te worden op het onderwerp van onderzoek.

Met een knoop in mijn maag denk ik terug aan Emil. Hij was mijn eerste vriendje. De eerste jongen met wie ik zoende. Hij was helemaal niet goed voor me, maar iets in hem trok me aan alsof ik een magneet was en hij een stuk metaal. Het was zo lastig om hem te moeten verraden. En toen was hij ook nog van plan ons te vermoorden... Gelukkig waren wij met z'n drieën en was hij maar alleen.

Dit keer is Connor degene die mag infiltreren in het leven van de crimineel. Het stelt me gerust dat zij al een vriendje heeft. Het zal haar niet zo snel gebeuren dat ze verliefd wordt op de terrorist. Wat er ook gebeurt, ik wil niet dat mijn zusjes uit de geheime dienst geschopt worden. Dan liever ikzelf. Ik ben toch al een vrij waardeloze toevoeging op de organisatie.

Dan verschijnt de schietbaan weer op mijn netvlies. Vijf keer heb ik geschoten en vijf keer heb ik het papier van het silhouet geraakt. Langzaam verspreidt een glimlach zich over mijn gezicht. Misschien ben ik dan toch niet compleet waardeloos. Eindelijk is er iets dat ik kan, behalve leren. Eindelijk kan ik laten zien dat ik bij de geheime dienst hoor.

-

Na wat uren lijkt te duren is het lange wachten voorbij. De examens worden ingenomen en de deuren van de aula gaan open. Samen met Connor loop ik naar het schoolplein, waar we onze fietsen zoeken.

"Je had zeker het allermoeilijkste examen ooit vandaag, of niet?," grapt Connor terwijl ze haar fiets van het slot haalt.

"Echt wel." Ik steek mijn sleutel in mijn eigen fiets. "Het was zo moeilijk. Ik denk echt dat ik een onvoldoende heb. Engels is zo'n lastige taal. Ik denk echt dat ik hierop ga zakken." Ik spring op het zadel en rij met mijn zusje de schoolpoort door. "Maar even serieus, hoe ging het bij jou?"

"Wel goed, denk ik."

"Toby heeft je gistermiddag zeker wel wat biologie bijgebracht?"

"Zoiets." Connors hoofd krijgt prompt de kleur van een overrijpe tomaat. Wat heeft dat te betekenen? Voelt ze zich betrapt omdat ze eerder naar huis kwam? Is ze soms niet meer zo verliefd op Toby? O Jezus, straks gaat ze er nog echt met een terrorist vandoor. Dat kunnen we niet gebruiken. Wedden dat we er dan alle drie uit worden geflikkerd?