Maybe in time

22

3rd Person's POV

Pinindot ni Ace ang doorbell ng isang lumang bahay. Ilang sandali pa ay bumukas ito. Bumungad sa kanya ang asul na mga mata. Pero halata pagod at katamlayan nito.

Malaki ang pinagbago nito. Lalo na sa pangangatawan at tangkad.

"Kuya.". Bati nito sa kanya. Pinapasok sya nito sa loob. "Pasensya na po, hindi ako nakapaglinis."

Tumaas ang kilay nya at tiningnan ang paligid.

What is he talking about? This house is spotless.

Umupo sya sa sofa na katapat ng nito. "How did it happen?". Kalmadong tanong nya.

Malungkot namang ngumiti si Nathan sa kanya. "Hindi ko po alam...minsan napapansin kong...tumatawa sya mag-isa. At nawawalan ng gana sa mga bagay na kinahihiligan nya dati.". Yumuko ito.

Nanatili namang tahimik si Ace. "Parang may mali po kay mama. Gaya ngayon. Tatlong araw na po syang hindi umuuwi.".

"So what do you think is happening?"

Tumingin naman sa malayo si Nathan. "I think my mom is mentally ill."

"She's been acting weird lately. Ayaw ko naman pong sabihin kina ate at papa dahil busy sila pareho..lalo na si ate.....kaya....kayo po yung una kong sinabihan.". Bigla naman syang nakaramdam ng awa.

Well... I'm also looking for your sister. But..

"We already found your mom. She's in a hospital.". Imporma sa kanya ni Ace.

Sandali namang lumiwanag ang mukha ni Nathan bago bumalik ulit sa pagkamatamlay.

"Hospital?". Tanong nya.

"Your Mom is sick.". Hinawakan ni Ace ang sentido. Hindi nya alam kung sasabihin nya ba o hindi.

"And her illness is dangerous."

Bigla namang namutla ang mukha ni Nathan sa narinig. "A-ano po bang sakit nya?"

"Schizophrenia"

He had no choice but to tell him the truth. Kahit na masyado pang bata si Nathan para i-handle ang mga ganitong problema.

Tumikim sya at nilingon si Nathan sa kanyang gilid. "Alam mo ba kung saan ang ate mo ngayon?".

Gusto nya mang hanapin si Mabel, pero hindi nya gagawin. Sigurado syang may malaking problema ito. At ayaw nyang mag-away sila.

But it's been months. And I miss her.

"Nasa probinsya po sya, yun yung sinabi nya nang magkausap kami sa telepono.". Sagot nito.

"Hmn...gaano na sya katagal doon?"

"Tatlong buwan na po, ata"

Nanahimik na sya matapos iyon. Sapat na sa kanya ang malaman na ayos lang ito. Sa ngayon, kailangan nya munang tulungan si Nathan. Naisip nya kasing mas mahihirapan si Mabel kung ito pa ang aayos sa problemang ito.

Huminga sya ng malalim.

And I don't want to stress her out more.