Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
කන ගාවම Phone එක මහ හයියෙන් දෙදරුම් කන්න ගත්ත පාරට මං අත පත ගාලා ඒක හොයා ගත්තෙ..හොඳ වෙලාවට vibration දාල තිබුණේ....ඔලුව පැලෙන්න වගෙ.ඇස් දෙක නිකන් බන් සුපර් ග්ලු ගාලා අලවල වගෙ...මං ඇස් අරින්නේ නැතුවම පුරුද්දට phone එක answer කරලා කනේ ගහ ගත්තා..
"හෙ....ලෝ ..."
"ආආ...උඹ නැගිටලා...දොර ඇරපන්...."
එහා පැත්තෙන් කතා කරන්නෙ කවුද කියලා හිතාගන්න බැරි වෙද්දී..මූ කියපි මෙන්න එක පාරටම දොර අරින්න කියලා..ඒකත් පිරිමි කට හඩක්...මේ උදේ..අපෙ ගෙදර කොහේද යකූ පිරිමි...සෝසේවත්ද...නො..නො...ඌට ඔහොම voice එකක් නෑනෙ...මේ ටිකක් ලා ගැඹුරු voice එකක්...මොකා වුණත් කමක් නෑ...ගිහින් බලමු...
"ජානු...මාව ඇහෙනවද..."?
"ඕඕඕ...ඉන්නවා...ඉන්නවා..අයිසේ..රෝද හයි කරලා නෑනෙ කකුල් වලට..."
ඇයි යකූ....එන්න කියපු ගමන් එතන ඉන්න මං සුපර් man ඇයි...ඒ පාර එහා පැත්තෙ සද්දයක් නෑ...මට ඇත්තටම ඇස් දෙක නම් ලොවෙත් එක පාරටම ඇරගන්න බෑ..ඒ නිසා හිමින් ඇදෙන් බැභැලා මං බිත්තිය අල්ලන් අල්ලන් අන්ධ පොට්ටයා වගෙ ගියේ දොර හම්බෙනකන්...
ඒත් කෝ හත්තිලව්වේ මේ දොර....ආආආශ් දොරත් ඉතිං ආතල් දෙනවනේ මගුල...ඊයේ මෙතන තිබ්බ දොර....අද නෑ....හුවෑඈඈඈ....
ඒත් උබලා දන්නවනේ උත්සහවන්තයා ජය ගනී ... ඉවසන දනා රුපු යුදධයට ජය කොඩිය....sooo මට දොර හම්බුනා...එහෙන් මෙහෙන් අඹරලා කරලා දෙය්යනේ කියල මං දොර ඇර ගත්තා....
"මොකක්ද මල වදේ උදේම ඇවිත් වද දෙන්නේ..නිදාගන්න දෙනවකො..."
තවමත් ඇස් වහගෙනම මම කියෙව්වත් එහා පැත්තෙ කිසිම සද්දයක් නෑ ඒ පාර...මං ඇස් දෙක පොඩි කරලා කරලා ඇස් දෙක පාදගත්තා..
