𝐂𝐇𝐀𝐏𝐓𝐄𝐑 𝐒𝐈𝐗𝐓𝐄𝐄𝐍
❛ ━━━━━━･꙳･━━━━━━ ❜
Nakaalis na si Travis sa kwarto ko pero hindi pa rin ako tumatayo. Napatitig ako sa panyong ipilapag niya sa harapan ko.
Hindi pa rin ako makapaniwala na panaginip lang ang lahat ng iyon.
Dahil totoo ang sakit na naramdaman ko, ang paninikip ng dibdib at ang pagkapos ng hininga ko. Lahat ng iyon ay totoong naramdaman ko.
Bumukas ang pintuan ng aking kwarto.
“Fix yourself, Danice. Babain mo ang pamilyang Villamor at humingi ka ng tawad sa pagbugbog mo sa anak nila.”
Tiningala ko si Daddy. Hiyang-hiya ako sa nangyari.
“I'm s-sorry, daddy.”
Tinaasan lang ako ng kilay ni Daddy. I saw disappointment in his eyes.
“Hindi ko inasahang magagawa mo iyon, Danice. Alam kong ayaw mong magpakasal but you don't have to hurt Mr. Villamor's son. Nakakahiya.” dismayadong aniya.
“I don't mean it—”
“Tumayo ka na diyan at ayusin mo ang sarili mo, we will wait for you downstairs.” pinutol niya ang sasabihin ko. Tinalikuran niya ako at lumabas siyang muli sa kwarto ko.
Sobrang dismayado nga niya sa ginawa ko. Hindi ko naman talaga sinasadya ang nagawa ko. Kung alam ko lang na panaginip lang lahat ng iyon 'di sana'y naiwasan ko ang nangyari.
“Ah! Kakapanood mo iyan ng crime films, Danice!” naiinis na ani ko sa aking sarili. Sinabunotan ko ang sarili ko dahil sa inis.
Nitong nakaraan kasi ay nakahiligan ko ang manood ng mga crime films. It all started when I watched Jeffrey Dahmer’s documentaries. Hanggang sa sunod-sunod na ang mga napapanood ko. Halos mapuyat ako nitong nakaraan kakapanood.
Si Jeffrey Dahmer ay naging kasumpa-sumpa sa kanyang napakaraming kaso nang pagpatay, pati na rin sa kanyang ginawa sa mga katawan nang mga pinatay niya. Matapos matagpuan ang mga bahagi ng katawan sa kanyang freezer, inamin niya na kinakain niya ang mga hita, puso at organs ng marami sa kanyang mga naging biktima.
After watching's Jeffrey Dahmer's documentaries nakaramdam na ako ng takot sa mga lalaki lalong-lalo na sa mga lalaking may gwapong mukha. Dahil sobrang gwapo ni Jeffrey at hindi mo talaga aakalaing killer/cannibal siya. Napanood ko rin iyong anak na ikinulong ng sariling ama sa basement ng twenty four years, the devil old man raped his daughter and impregnated the poor woman. Marami pa akong napanood and I think isa iyon sa mga rason kung bakit gano'n kasama ang panaginip ko.
Tumayo na ako at pumasok sa banyo. Nang makapasok ng tuluyan ay pinagmasdan ko ang mukha ko sa salamin. Walang galos, wala ang mga peklat na tinamo ko sa karahasan at pangbaboy na nangyari sa panaginip ko. Panaginip. . . Sobrang lalang panaginip.
Ahhh! Putang-ina kasi!
Muli kong nasabunotan ang buhok ko. Maya-maya lang ay napagdesisyonan ko ng maligo ng mabilisan dahil baka mas lalong ma disappoint sa akin si Daddy. After maligo ay mabilis lang din akong nagbihis. Isang yellow summer dress lang ang isinuot ko, inilugay ko lang din ang buhok ko. Nag perfume lang ako at hindi na nag abalang maglagay ng make up.
Palabas na sana ako ng kwarto ng bumungad sa akin ang katulong namin.
“Pinapatawag na po kayo ni Mr. Dela Cruz, Ma'am.”
“Thank you; I'm going.” I replied. She just bowed and stepped aside, I walked down first. Before I got downstairs, I could hear the voices coming from the dining area.
“Does it hurt, baby?” The first thing I heard was the voice of a worried woman.
“Mom, could you please stop calling me baby? And I'm okay, I've been telling you that five times already!” I also heard Travis voice; he sounds annoyed.
“I'm your mother, Travis Maves! I will call you baby because you are my son! Oh, my God, your face is ruined, but don't worry, Abujing-Bujing, we will go to doctor Bel—”
"Jesus, mom, stop calling me those weird names, I'm a grown man!"
“It's not a weird name, Travis! That's my way of paglalambing—” nahinto ang ginang sa pakikipagtalo kay Travis ng makita akong pumasok. Lahat sila ay napatingin sa akin.
Umawang ang bibig ng ginang maya-maya lang ay kumunot ang nuo nito at tumayo. Nalakumos ko ang gilid ng damit ko dahil sa kaba ng humakbang siya palapit sa akin. Nakikita ko ang galit sa mga mata niya.
Oh my Gosh! Sasampalin niya ako dahil sa ginawa ko. I'm sure she is Travis's mother dahil kamukha niya iyong nasa paper.
Umangat ang kamay niya, napapikit ako hihintay ko ang pagdapo ng kamay niya. Buong akala ko ay sasampalin niya ako ngunit hindi gano'n ang nangyari. Naramdaman ko ang marahan niyang paghaplos sa mukha ko imbes na malakas na lagapak.
“Oh hi, you must be Danice Claudine,”mahinang sambit ng ginang nagulat ako kaya naibuka ko ang mga mata ko, bumungad sa akin ang nakangiting ginang. Wala na ang pagkunot ng nuo nito at ang kaninang galit na nakita ko. Dahil sa ginawa niya ay hindi ko mapigilang mapahikbi. “Oh poor baby girl. . . Do not cry. . . shhh.” kinulong nito ang mukha ko sa mga palad niya at gamit ang mga daliri niya ay pinahid niya ang mga luhang naglandas sa pisngi ko.
“Siguro ang worst talaga ng dream mo, because you hurt my baby so bad.”
“I'm r-really sorry po. . . hindi ko po sinasadya.” mahinang sambit ko at muling napahikbi.
“Shhhh. . . Stop crying, I'm not mad. We are not mad. . . Travis baby, you are not mad, right?” Lumingon ang nanay ni Travis sa gawi nito napasunod naman doon ang tingin ko. Nakita ko ang pag-iling ni Travis at ang pagngiti nito.
Biglang kumabog ang puso ko ng makita ang ngiti niya. Ang ngiti niyang hindi nakakakilabot. Ang ngiti niyang hindi nagdala ng takot sa akin.
“I'm not mad, Miss Dela Cruz," he replied. "And I'm sorry again for making you cry in your dreams, you must be very scared of me. I really felt sorry for that.”
Nahihiyang napayuko ako nakagat ko ang aking labi. Nai-angat ko lang muli ang aking ulo ng marinig ko ang pagbulong ni Mrs. Villamor.
“My son is so mabait, Danice. And he is so handsome, right? Nagmana siya sa daddy niya.” humagikhik siya pagkatapos iyong sabihin. “Come let's eat, Travis cooked your favourite that your father told him.”
AVYANNAHLAVELLE
