ရူးကြောင်ကြောင် အထက်ပုဂ္ဂိုလ်လေး ပြန်မွေးဖွားလာပြီ// Myanmar Translation//

Chapter 18

Unicode

Chapter 18 – မိသားစုထဲမှ အဖြောင့်အမျိုးသားများ

_________________

[Note : ဒီအပိုင်းကနေစပြီး အင်္ဂလိပ်စာသင်တဲ့လောင်ရှီးနာမည်ကို ‘တို့မင်းမေ’အစား ‘တို့မင်မေ’လို့ ပြောင်းသုံးသွားပါမယ်]

အတန်းပြီးနောက် ချင်ကျုံးယွဲ့က ရှဲ့ကျုံ့ရှင်းနှင့်စကားပြောဖို့ ထပ်မံကြိုးစားလိုက်သည်
“အမ်……”

ရှဲ့ကျုံ့ရှင်း သူ့အားတစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး
“မင်းဘာပြောချင်လို့လဲ”

ချင်ကျုံးယွဲ့က တုံ့ဆိုင်းတုံ့ဆိုင်းဖြင့် စကားဆိုလိုက်၏
“ငါက အဖြောင့်”

ရှဲ့ကျုံ့ရှင်း : “?”

သူရှုပ်ထွေးသွားရပေမဲ့ ယဉ်ကျေးမှုအရ ပြန်လည်တုံ့ပြန်လိုက်သည်
“အိုး”

ချင်ကျုံးယွဲ့ သူ့အားကြည့်ကာ အခြားတစ်ခုခုပြောဖို့ရန် လွန်စွာသတ္တိကြောင်နေမိသည်။

သူဘယ်လောက်ကောင်းမှန်း သူ့ကိုယ်သူအရမ်းကိုကောင်းမွန်စွာ သိရှိပေသည်၊ အဲ့ဒါကြောင့် ရှဲ့ကျုံ့ရှင်း သူ့ကိုကြွေသွားတာက သဘာဝပဲလေ။ သို့သော်ငြား သူတို့၏အရင်တစ်ခေါက်ပေါင်းစည်းမှုက သူ့အားနောက်ထပ်အမေတစ်ယောက်သာ ပေးခဲ့တာမို့ ရှဲ့ကျုံ့ရှင်း၏ခံစားချက်တွေကို သူငြင်းပယ်ဖို့ပဲတတ်နိုင်တော့သည်။

ချင်ကျုံးယွဲ့ စိတ်တွင်း၌ ခါးသက်စွာ တွေးတောလိုက်၏ : သူငယ်ချင်းတွေဖြစ်နေတာက သူတို့အတွက် ပိုပြီးအဆင်ပြေတယ်!

အင်္ဂလိပ်စာအချိန်တွင် တို့မင်မေက အချို့သောအကြောင်းအရင်းတွေကြောင့် ချင်ကျုံးယွဲ့နာမည်အား ခေါ်ကာ အင်္ဂလိပ်စာပိုဒ်တိုတစ်ပုဒ်ကို ဖတ်ခိုင်းလေသည်။

ထိုအခိုက်တွင် ချင်ကျုံးယွဲ့က အတွေးတွေထဲ လွင့်မျောနေဆဲဖြစ်ပြီး သူ့နာမည်အခေါ်ခံလိုက်ရချိန်တွင် မတုံ့ပြန်နိုင်ခဲ့ပေ။ ရှဲ့ကျုံ့ရှင်းက သူ့အားတံတောင်ဖြင့်တွတ်လိုက်ပြီးနောက် သူ့နားဘေးတွင် နူးညံ့သည့်အသံလေးကို သူကြားလိုက်ရ၏
“မင်းကို လောင်ရှီးခေါ်နေတယ်”