ប៉ុន្មានថ្ងៃមកនេះហ៊ូស៊ុកតែងតែមករំខានប្រសៃប្រសាទរបស់ជេសាមិនឈប់សោះឡើយគេតែងនិយាយញោះនាងឲ្យខឹងរហូតមិនដឹងថាក្នុងខ្លួនរបស់គេកំពុងតែគិតអ្វីទេបើនិយាយទៅ ទោះនាងចង់ជេរស៊ីសូខឆ្កែដូចឆ្មាទៀតក៏គ្មានញញើតខ្លាចនាងគប់ម៉ាស្បែកជើងទេពូកែណាស់អាខាងឌឺដងគ្នាចុះឡើងនឹង ។
« នាងមិចខ្ញុំមិនតប? » ហ៊ូស៊ុកនៅតែមិនអស់ចិត្តជាមួយនិងសោះហើយគេនៅតនរញ៉េរញ៉ៃដាក់នាងមិនឈប់មិនឈរ ។
« លោកចេះតែមិច? ខ្ញុំនិយាយរួចហើយថាមិនចង់និយាយជាមួយនិងលោកទេហេតុអ្វីមិនចេះស្ដាប់ខ្ញុំខ្លះផង? »ជេសានាងអត់មិនបាននិងស្រែកដាក់គេទាំងក្ដៅក្រហាយប្រុសម៉ាកស្អីក៏ពូកែរំខានម្លេះទេ ។
« នាងនិយាយជាមួយខ្ញុំហើយ »
« ហើយវាណាស់ណាទៅលោកខ្ញុំពិតជាមិនយល់ពីអារម្មណ៍របស់លោកសោះ »
« នាងមិនយល់ក៏អត់ទៅសំខាន់ខ្ញុំយល់ពីខ្លួនឯងច្បាស់ណាស់ » គេញាក់ចិញ្ចើមដាក់មកនាងដោយរឹកពាច្រឡើមបើមិនឲ្យនាងខឹងម៉ួម៉ៅដាក់គេវាមិនខុសឡើយបើគេចេញចរិតមកមិនឲ្យនាងគោរពផងទោះបីគេជាចៅហ្វាយនាយក៏នាងមិនខ្វល់ជាមួយនិហគេដែរសំខាន់នាងខឹងណាស់ ។
« ហ៉ើយ....! អាអ្នកប្រុសឆ្កួត ពេលណាបានឈប់មករវីរវល់ជាមួយនិងខ្ញុំ? លោកជខ្ញុំមោនបានពាក់ព័ន្ធអ្វីជាមួយគ្នាទេលោកព្រមឈប់បានហើយ » ជេសានាងស្អប់ណាស់អ្នកចូលមករំខាននាព្រោះថានាងមិនពេញចិត្តជាមួយរឿងទាំងអស់និងឡើយ ។
« នេះនាងហ៊ានជេរខ្ញុំផង? » ហ៊ូស៊ុកក៏ក្ដៅងំវិញម្ដងដោយសារតែនាងហ៊ានមកស្រែកជេរគេក្ដែងៗមិនឲ្យក្ដៅក្រហល់ក្រហាយមិចបានទៅ? នេះគេមិនមាត់នាងបានដៃជេរគេហុយហើយតើ ។
« អឺ..! ជេរអត់បានមែន? មកពីលោកខ្លួនឯងតើមិនបានពាក់ព័ន្ធជាមួយនិងខ្ញុំទេ? » នាងនិយាយម៉ាច់ៗមកអាចឲ្យហ៊ូស៊ុកនៅឈរស្ងៀមបានគេមិនបានទៅឆ្លើយឆ្លងជាមួយនិងនាងបន្តទេគឺដើរចេញទៅបាត់ឯជេសានាងឈរសើចនិងគេម្នាក់ឯងម្ដង ។
« ម្ដងម្នាក់ទេណាលោក ហ៎ាសហ៎ា.... » គេចេះសើចនាងកើត នាងក៏ចេះសើចពីគេវិញបានដែរ ចេះអីតែគេនាងក៏មិនណយដូចគ្នារកដៃគូរដូចជាត្រូវខ្លាំងណាស់ ។
