My GF Is So Panget (Various Faces of Liars)

Chapter 45: One More Lonely Girl

Chapter 45: 

Maggie

 "1243...

 1243...

 1243...

 1243...

 1243...

 1243," paulit-ulit na binubulong ng hangin sa akin habang mabilis akong naglalakad papalayo kay Dave.

Pakiramdam ko may malaking bakal na bola na nakakabit sa kadena ang hila-hila ko habang nagmamadali akong lumalayo kay Dave--ang bigat--sobra. Hindi rin ako makahinga na animo'y may masking tape na nakatapal sa ilong at bibig ko. Pero sa kabila ng mabigat kong pakiramdam at hirap sa paghinga, nagawa ko pang maglakad papalayo nang mabilis. Pakiramdam ko tuloy, ang lakas-lakas ko.

 Ayoko na. Ayoko na talaga. Ayoko nang makarinig pa ng kahit na ano mula kay Dave. Ayoko nang marinig ang boses niya--ang mga kasinungalingan niya. Ayoko nang makita ang mga mata niya--ang buong mukha niya. Ayoko nang dagdagan pa ang bigat ng dibdib ko. Mabuti sana kung ikalalaki 'yun ng boobs ko--eh, hindi naman. Puro sakit lang naman ang nararamdaman ko.

Para akong sinaksak kanina deretso sa dibdib ko, nang sunod-sunod kong marinig ang mga sinabi ni Dave. Ginamit niya lang daw ako. Akala niya mangkukulam ako.

 At...

 "1243"

 At...

 "1243"

 At...

 Ie-engage na siya...

"HINDI AKO IIYAK. HINDI AKO IIYAK," ang naka-all caps na pilit kong pinaiikot-ikot sa utak ko ngayon, mabura lang ang puking inang '1243' na 'yan, pati na lahat-lahat ng mga sinabi ni Dave kanina. Tama na. Tama na ang ilang araw na nagpabaha ako ng luha. Ayoko na. Pagod na ako.

Pero...

Ang hirap!!!

Huminga ako nang pagkalalim-lalim. Gusto ko nang umiyak. No. Hindi pwede dito. Marami pang tao. Si Dave, ayoko ring makita niyang sobra akong nasaktan sa lahat ng kagaguhan niya. Kailangan okay lang. Kailangan hindi ako affected, kasi kung nag-breakdown ako kanina sa harap niya, mas lalo akong magmumukang kawawa. Panget na nga ako, niloko pa, tapos ano--dramatic actress pa? Shit. Putang ina niya!

 Nang makarating ako ng kanto, agad kong pinara ang tricycle na dumaan, pero nilampasan lang ako. Gagong driver. Gago. Gago. Gagogagogago. Kapag ayaw mong sumakay, hihintuan ka. Kapag gusto mo, lalampasan ka. Shit! Kailangan ko nang makasakay ora mismo--ngayon na, agad-agad. Baka maubtan pa ako ni Dave dito.

Nakaramdam ako bigla ng pangangatog ng tuhod. Kalma, Maggie, kalma. Hindi ka niya maaabutan. Ayoko na kasi. Hindi ko na kayang harapin pa si Dave. Ayoko nang magmukhang kawawa.

Galit na galit ako sa kanya. Gustong-gusto ko siyang saktan. Gustong-gusto ko siyang murahin. Gustong-gusto kong kolektahin lahat ng mura sa mundo para i-tattoo sa buong pagkatao niya. Gusto ko siyang balatan ng buhay. Gusto ko siyang kalbuhin, kalmutin, kurutin, tusukin, tirahin, tiradurin, suntukin, sipain, saksakin, barilin, barenahin, bukbukin, durugin, patayin. Hayop siya! Hinihingal na tuloy ako. Ang sarap niyang saktan. Gusto kong putulin pati ano niya... Tang ina niya. Ang dami kong gustong gawin sa kanya kanina na hindi ko nagawa.

 Kailangan ko na talagang makaalis, baka maabutan niya pa ako dito. Huwag kang lilingon, Maggie. Huwag na huwag. Pero lumingon pa rin ako bigla. Hinanap ko kung nasaan si Dave, baka kasi sinundan niya pa ako. Hinanap ko sa kanan at sa kaliwa, sa likod at sa harap. Wala. Hinanap ko uli. Kanan, wala. Kaliwa, wala. Harap, wala. Lilingon na ba ako? Hindi. Huwag! Nasa likod ko na siya. Lumingon ako... Wala pala. Gago talaga siya. Hindi niya talaga ako sinundan.