Solar Academy: School for the Tamers

14. Absolute

"Bora Portugal, The Magician."

It felt like time slowed. There was a sudden silence.

Hindi kaagad naproseso ng utak ko ang narinig. Unti-unting umawang ang bibig ko nang mapagtanto ko ang sinabi ni Acel.

Sinubukan kong ibuka ang bibig ko pero walang boses na lumalabas. I was too stunned to utter a word.

"Because of him, we'll never gonna find the Solar Academy. . ." walang kaemo-emosyong sambit ng lalaking kaharap ko.

"We won't ever gonna see Iris and Red again."

Walang ekspresyon akong dinaanan ni Acel. I bit my lower lip out of frustration. Mariin na sumara ang mga kamao ko.

"We don't have to find it! Let's just torture the sadist to tell us where it is!" giit ko.

Determinado kong tinignan ang mga kasama ko. Pero kabaliktaran ang pinakita ng mga mata nila sa akin.

"How?" Acel faked a laugh.

"Kung sila rin mismo ay hindi alam kung nasaan 'yon."

I was taken aback by his answer. Naestatwa ako sa kinatatayuan ko. I blinked thrice and looked at them, confused.

"May dark guild dati na sinubukan 'yon. . . pero wala silang napala," pagsali ni Luicen.

"Kusa lamang dinadala ang mga estudyante ng mga paa nila papunta sa Academy. Kaya sila lang din ang makapupunta roon kahit hindi nila alam ang lokasyon," dagdag ni Sadie.

Natahimik ako. Hindi ko na nagawang makaimik o makasagot sa mga sinabi nila. Nakatayo lang ako sa tapat ng sadistang lalaki.

"You heard it, woman. Now stop saying useless things," walang ganang sambit ni Acel.

Tuluyan na siyang umalis sa harapan ko at pumasok sa isa sa mga silid sa guild. Katulad niya ay walang ekspresyong bumalik sa kani-kaniyang ginagawa ang mga tao rito. Tanging kaming dalawa ni Chain ang natira.

I remained standing in my place when I heard the guy beside me chuckled. My expression faded as I looked at him.

"What's funny?"

Walang buhay ang mga mata kong nakatingin sa kaniya habang nagpipigil siya ng tawa. Then he seductively bit his lip and smirked.

"Aww. . . what are you going to do, kitten?"

Matalim ko siyang tinignan. Wala siyang takot na kinakausap ako. He tilted his head and pouted.

"How about. . . release me and let's run away together?" He flashed a smile.

Napaismid ako sa narinig. Dahan-dahan akong humakbang papalapit sa lalaking nakaposas. I looked at him dead in the eye.

"How about. . . you shut the hell up?"

Hindi natinag ang lalaking kaharap ko sa sinabi ko. Instead, he chuckled a winked at me. A freaking sadist.

Iniwan ko siya roon at pumunta ako sa labas ng guild. Sinalubong ako ng makulimlim na langit at mga hamog. Malalim akong napabuntong-hininga.

Napahawak ako sa bagay na nakalagay sa leeg ko. The necklace that Rouge gave me. . .

Kumusta na kaya siya? Sana naman ay hindi na siya nag-iikot pa sa gubat ng mag-isa. . .

My expression became dulled when I started reminiscing. Mahigpit akong napahawak sa kwintas.

Kaunti na lang. . . hindi rin magtatagal ay-

"Hmmmm. . .."

Natigilan ako sa pag-iisip nang makarinig ako ng humuhuni. My eyes immediately widened when I recalled that voice.