Liden's POV
"O, ano ng sunod na gusto mong gawin at sakyan na rides?"
"Teka! kumakain ako, upo muna tayo dun oh sa bench and let's talk."
Tumango nalang ako saka ko siya sinundan sa bench. Natatawa nalang akong pinagmamasdan siya habang kinakain yung cotton candy. Hindi ko alam pero ito na ata ang isa sa mga pinakamasayang nangyari sa buhay ko, ang makasama ang babaeng mahal ko habang masayang tinatapos ang isang araw.
"Anong tinitingin tingin mo? Hawakan mo muna si Likey, ingatan mo hah! I will use restroom lang saglit"
"Samahan na kita Marianne!"
"Gaga! Basta jan ka nalang! Saglit lang is me, promise."
Kinuha ko nalang yung stuff toy niya at hinayaan nalang siyang pumunta, WHAHAHA ang sakit na siguro ng tiyan niya, apakadami ba namang kinain at paibaiba pa WHAHAHA.
While waiting her ay may nakita akong nagtitinda ng rosas, kaya pumunta muna ako bumili ng isa. Then may nakita rin akong nagtitinda ng balloons, dahil naawa ako dahil bata yung nagtitinda ay binili ko nalang lahat ng paninda niya.
After a few minutes ay nakita ko na si Marianne, but this moment ay wala ako sa bench, nakatago muna ako coz i want to surprise her dito sa mga binili ko. Dahil mukhang hinahanap na niya ako ay dahan dahan akong lumapit sakanya.
"Asan ba nagpunta yung lalaking yun? Sabi ko saglit lang ako eh! Ano ba naman! Pag ako talaga naligaw here, isusumpa kong babalatan ko ng buhay yung Liden na yun."
Pamamaktol ni Marianne, hindi ko naman mapigilan matawa.
"Talaga? Babalatan mo ako ng buhay kapag naligaw ka?"
Galit siyang napatingin saakin pero nung nakita niya yung balloons and rose ay parang napahinto siya.
"Pa-para sa-saan yan Liden?"
"Para sayo!"
Inabot ko sakanya yung rosas sabay ng mga balloons. Unti-unti namang bumuo ng napakatamis tamis na ngiti ang mga labi niya.
"I dont know what to say, Liden. I think thank you is not enough for what you have than to me right now!"
Agad niyang kinuha yung balloons and rose saka niya ako niyakap at sabing...
"Liden, I was really touched by your surprises to me today. You showed me that I can be a princess in just one day. This is my dream Liden and I am happy that you are my companion to fulfill it. You are a very good man, the most ideal boy of women. And for now, I want you to be my prince today. You're my ideal man Liden."
"Im happy because you appriacted my efforts! Masaya ako kase sa kabila ng mga nangyari ay bumalik tayo sa dati. Sa dating masaya tayo! You're perfect Marianne, I love the way you make me happy and I will do everything para masuklian ito."
Nagiging emosyonal na kame and I can't stand on it kaya ginamit ko lahat ng makakaya ko to change my mood! Marami pa akong surprise sakanya kaya it's not the time para maging emosyonal kame.
"Apaka drama! Ano gusto mong gawin here or rides habang dipa gaanong gabi!"
Masaya ako kase nainis naman siya at nagbago mula sa pagiging emosyonal.
"Apaka panira mo sa mood ko! Di bale na nga! Gusto ko mag carousel!" Masaya niyang sabi.
Bigla niya akong hinila papunta sa carousel. Pinipilit niya akong sumakay pero hindi kaya ng kagwapuhan ko. Kaya naiwan nalang ako sa labas hawak ang stuff toy, balloons at rosas niya.
"Lidennnn!!!" Masayang sigaw ni Marianne habang nasakay siya sa Carousel.
Masaya ko lang siyang pinagmamasdan! Hindi ko alam pero ramdam ko lang ang pagmamahal na umiiral saakin.
Kinuhanan ko siya mg mga litrato at napapangiti nalang nalang ako! Basta I cant explain my feelings right now. Basta ang sigurado ko lang ay malapit na akong maobsess sakanya.
Matapos ang ilang minutong panonood kay Marianne na nakasakay sa carousel ay natapos rin siya. Actually, hindi ako naboring at hindi ako natigilang ngumite. I enjoyed watching my girl!
"Ano naenjoy mo ba?"
"Ang saya! I mean sobrang saya! Ikaw naboring ka ba WHAHAHA, Bat ba kase ayaw mong sumakay sa carousel, hindi naman nakakabawas sa kagwapuhan mo eh!"
Ako naboring? Abnormal ba siya. Para ngang bumagal yung takbo ng paligid ko habang pinagmamasdan siya, wala akong pake sa kung kanino at sakanya lang ako nakafocus.
"At sino namang nagsabing naboring ako?"
Hindi ko na pa siya hinintay magsalita at agad ko siyang hinila papunta sa last ride na sasakyan namin.
"Saan mo ako dadalhin?maggagabi na Liden, baka mag-alala na satin yung mga kasama natin."
"I just want that this day, tayo lang dalawa. Dont worry sa mga kasama natin, nagpaalam na ako na magdidinner na tayong dalawa."
It is now 7:30 in the evening. Agad rin naman kaming nakapunta sa Ferris Wheel. Ito na ang last ride namin kaya sana maging masaya ito! Tadhana bahala ka na sakin.
"Liden, why naman you never failed to surprise me!"
Nginitian ko nalang siya at sabay nalang kaming pumasok sa loob ng ferris wheel.
Nang nasa loob na kami ay agad niyang kinuha yung cellphone niya saka siya kumuha ng mga litrato!
"Liden ang ganda! Alika nga dito, picuture tayo! Wag ka ng maarte please!"
Dahil wala akong magawa ay lumapit nalang ako sa kinauupuan niya at sumama sakanya para magpicture!
After a minutes, sa sobrang dami na ng picture namin ay siguro nagsawa na itong si Marianne at hininto na niya saka niya inilagay yung cellphone niya sa pouch niya.
"Liden!"
"Yap?"
Ngumite siya saakin at sabing...
"Liden, sobrang ganda dito! Tanaw mo halos ang buong tagaytay. Alam na alam mo talaga yung mga lugar na kung saan masaya ako."
Tumabi siya saakin saka siya sumandal sa balikat ko saka nagpatuloy muli sa pagaasalita.
"Sobrang gaan ng loob ko sayo Liden, ramdam ko ang saya pag ikaw lagi ang kasama. Alam mo namang namang matagal na kitang gusto at masaya ako sa mga nangyayari saatin ngayon kahit fake relationship palang ang meron tayo."
Ewan ko ba kung ngingiti lang ako o magiging emosyonal sa mga sinasabi ni Marianne. Iba eh, ibang iba itong nararamdaman ko ngayon, mas lalo akong namotivate mga sinabi niya. Iba yung impact saakin.
"I don't know what to say Marianne! Ang goal ko lang naman this day is mapasaya ka at makabawi sa mga pagkakasala ko. At masaya rin ako sa mga nangyayari saatin coz you're very special person to me."
Biglang nawala ang kaba ko at pinagpatuloy lang namin ang pagkwekwentuhan habang pinagmamasdan ang kalawakan.
"You know what Liden, hindi na ako ngayon naniniwala sa kasabihang love is just like a ferris wheel kase akala mo pinapasaya ka niya pero mali dahil pinapaikot-ikot ka lang pala niya."
"Talaga? Bakit naman?" Pagtataka kong tanong.
"Naniniwala naman ako na Love is just like a ferris wheel, oo gaya ng ferries wheel ang love ay nagsisimula sa pag-iikot, at habang ito ay umiikot ay nabubuo natin ang mga kasiyahan natin at namamangha tayo rito. Nagpapahiwatig na sa kabila ng mga pag-ikot na sumisimbolo sa hindrance ay nahuhubog tayo, nagsisilbi itong aral saatin para makalikha ng kaligayahan saatin!"
Napanganga napang ako sa sinabi ni Marianne, hindi ko laam kung saan nanggagalinv yung mga sinasabi niga or saan niya ito pinaghuhugutan.
"Alam mo dahil jan sa sinabi mo, naalala ko nalang bigla yung panahong una tayong magkita."
Napaalis naman siya mula sa pagkakasandal saakin saka niya ako tiningnan ng masama.
"Abay hindimg hindi ko makakalimutan yun noh! Apaka kapal ng face mo dati no! I really really hate coz you ruined my first day as a college student and also my first day in barelle cafe!!"
Natatawa nalang ako at sa hindi malaman na rason ay biglang lumabas ito sa mga labi ko...
"Then ang cool ni tadhana kase imagine, naging fake girlfriend kita!"
"Haysst! Nakakainis! Dati halis iyak ako ng iyak nung nalaman kong magiging fake boyfriend kita and alam mo ang nakakatawa, hindi ako naattract sa mukha mo dati! Yes panget ka dati para saakin."
"Kung pangit ako dati sa paningin mo, ano na ngayon?"
"Ahm! Total medyo nagmala anghel ka na, medyo gwapo ka na rin! WHAHAHA"
Pang-aasar niya saakin.
Tawang tawa siya. Hindi ko alam kung bat naman parang ang babaw ng kaligayahan niya. But that happy mood of her turned to serious after asking her a question.
"Paano kung maging totoo yung fake relationship na meron tayo? "
Napaisip naman siya sa kung anong sasabihin niya. Maya maya ay tumingin siya aa mga mata ko at dahan dahang nagsalita.
"Actually Liden hindi ko makapaniwala sa lahat. Sa kung paano kita nakilala at kinainisan hanggang sa naging close tayo at nagkagusto narin sayo. Pero ang kapal ko lang sa part na pati si Vincent ay gusto ko rin. Hindi ko naman kase alam na ganito kaharsh si tadhana eh. Dati, pinapanood at binabasa ko lang itong mga nagyayari saakin pero tingnan mo nga naman, nangyayari na saakin talaga at gaya ng mga buda ay naguluhan ako ng una ngunit ngayon ay alam ko na ang daan na aking tatahakin."
Hindi ko alam kung totoo nga ba itong natutunghayan ko na dahan dahang lumalapit ang mukha ni Marianne saakin at sigurado akong gusto niya akong halikan. Napapikit nalang ako habang mas bumibilis ang tibok ng puso ko. Ramdam ko na na malapit ng magsalubong ang labi namin sa isat isa dahil amoy ko na ang mabango niya hininga ngunit bigla nalang kaming nagilat na napalayl sa isat isa ng may nagsalita.
"Sir, sorry po aa pag-istorbo pero kaylangan niyo na po kaseng lumbaas kase may next batch pa po!"
Nakakainis naman si Kuya! Ano bayan! Si Marianne na mismo yung hahalik saakin eh! Apaka ano ni tadhana! So dahil nga nahiya kaming pareho ay agad kaming lumabas.
Malapit ng matapos ang araw namin! This is the last ride dahil gabi na! Halis isang iras na pala kami sa ferris wheel, diko manlang namalayan.